Gurugita
Gurugita (dewanagari गुरु गीता, trl. gurugītā, Pieśń do guru) – hymn hinduistyczny, stanowiący część Sanatkumarasanhity w drugiej sekcji Skandapurany. Zawiera 352 strof w sanskrycie, obejmujących dialog Maheśwary i Parwati[1]. Treść objaśnia zasadę guru, jako stan najwyższego bóstwa[2] i formę łaski, z czego wynika iż guru nie musi koniecznie manifestować się uczniowi w ludzkiej postaci.
Siddhajoga
edytujJest jedną z podstawowych praktyk religijnych w siddhajodze[3]. W aśramach tej tradycji hymn Gurugita śpiewany jest codziennie o wschodzie Słońca.
Przypisy
edytuj- ↑ Gurugita. W: Georg Feuerstein: Joga – Encyklopedia. Maria Kużniak (tłum.). Wyd. 1. Poznań: Wydawnictwo BRAMA, 2004, s. 111. ISBN 83-914652-5-X.
- ↑ Sadhana – droga ku światłu. W: Małgorzata Sacha-Piekło: Tam gdzie pustka staje się światłem. Symbol światła w doktrynie i praktykach siddhajogi. Wyd. 1. Kraków: Zakład wydawniczy >>NOMOS<<, 1999, s. 150. ISBN 83-85527-92-3.
- ↑ Sadhana – droga ku światłu. W: Małgorzata Sacha-Piekło: Tam gdzie pustka staje się światłem. Symbol światła w doktrynie i praktykach siddhajogi. Wyd. 1. Kraków: Zakład wydawniczy >>NOMOS<<, 1999, s. 61. ISBN 83-85527-92-3.
Linki zewnętrzne
edytuj- Gurugita (ang., hindi, MP3).
- Shri Guru Gita. [dostęp 2009-02-27]. (ang.).