Grzegorz X

papież XIII-wieczny, błogosławiony

Grzegorz X (łac. Gregorius Decimus, właśc. Teobaldo Visconti; ur. ok. 1210 w Piacenzy, zm. 10 stycznia 1276 w Arezzo[1]) – papież w okresie od 1 września 1271 do 10 stycznia 1276, błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego[2].

Grzegorz X
Gregorius Decimus
Teobaldo Visconti
Papież
Biskup Rzymu
Ilustracja
Herb duchownego
Kraj działania

Państwo Kościelne

Data i miejsce urodzenia

ok. 1210
Piacenza

Data i miejsce śmierci

10 stycznia 1276
Arezzo

Miejsce pochówku ?, ?
Papież
Okres sprawowania

1271–1276

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Pontyfikat

1 września 1271

Błogosławiony
Grzegorz X
Ilustracja
Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

1713
przez Klemensa XI

Wspomnienie

10 stycznia

Życiorys

edytuj

Wczesne życie

edytuj

Był Włochem z rodu Visconti, ale piastował urząd archidiakona w Liège (dzisiaj w Belgii). Przed wyborem na papieża studiował w Paryżu, gdzie spotkał m.in. Tomasza z Akwinu i św. Bonawenturę[1].

Po śmierci Klemensa IV, król Sycylii Karol I Andegaweński przez 3 lata udaremniał wybór nowego papieża[1]. Dopiero mieszkańcy Viterbo zebrali kardynałów w jednym miejscu i aby ich zmotywować, odcięli im dopływ żywności[1] i wody oraz rozebrali dach, nie zważając na groźbę ekskomuniki („My bez mszy przeżyjemy, wy bez jedzenia nie” – odpowiadali kardynałom). Ostatecznie na papieża wybrano Teobalda Viscontiego, który przybrał imię Grzegorza X (w momencie elekcji, przebywał na wyprawie krzyżowej w Jerozolimie, zatem intronizowany został dopiero 27 listopada)[2].

Pontyfikat

edytuj

Pierwszym przedsięwzięciem Grzegorza była próba zakończenia konfliktu pomiędzy Gibelinami a Gwelfami i zakończenie okresu interregnum w Niemczech[1]. Papież zachęcił elektorów do szybkiego wyboru, więc arcybiskup Moguncji zwołał książąt do Frankfurtu[2]. 1 października 1273 wybrano tam ostatecznie Rudolfa I Habsburga, który został ukoronowany w Akwizgranie[2]. Nowo wybrany król spotkał się z papieżem w 1275 roku i ustalił z nim datę koronacji na cesarza[2].

Za pontyfikatu Grzegorza ostatecznie ustalono zasady konklawe, aby nie powtórzyła się sytuacja z lat 1268–1271 (konstytucja Ubi Periculum)[1]. Papież bezskutecznie nawoływał też władców Europy do nowej krucjaty do Jerozolimy. Dążył do reformy wewnętrznej Kościoła katolickiego – odzyskania władzy chrześcijan nad Ziemią Świętą, a także ponownego złączenia Kościoła rzymskiego z Kościołem bizantyńskim[2]. W celu realizacji tego ostatniego zwołał w roku 1274 w Lyonie sobór powszechny, który przeszedł do historii jako Sobór Lyoński II[2]. Na tym soborze Grzegorz X i Michał VIII Paleolog ustalili nową wersję zjednoczenia: kościoły wschodnie miały przyjąć prymat rzymski i nicejsko-konstantynopolitańskie wyznanie wiary[2]. Porozumienie zostało sygnowane 6 lipca i jest znane jako unia lyońska (która ostatecznie okazała się nietrwała)[1].

 
Grób Grzegorza X w Katedra św. Piotra i św. Donata z Arezzo

Podczas powrotu z Lyonu do Rzymu papież dostał wysokiej gorączki i zmarł 10 stycznia 1276 w Arezzo[1]. Przez całe swoje życie wspomagał biednych. W Piacenzy, Arezzo (gdzie został pochowany w katedrze[1]), Lyonie i Liège uchodził za świętego.

Papież Klemens XI beatyfikował Grzegorza X w 1713 roku[2], a Benedykt XIV wpisał do Martyrologium Rzymskiego[1].

Wspomnienie liturgiczne Grzegorza X obchodzone jest obecnie 10 stycznia[2]. Dawniej były to dni: 11 lub 16 lutego oraz 9 lub 10 stycznia.

Kardynałowie z nominacji Grzegorza X

edytuj

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h i j John N.D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 275–277. ISBN 83-06-02633-0.
  2. a b c d e f g h i j Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 100–102. ISBN 83-7006-437-X.

Bibliografia

edytuj
  • K. Dopierała, Księga Papieży, Poznań 1996
  • Conradum Eubel: Hierarchia Catholica Medii Aevi. T. I.
  • Pope Gregory X. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2012-12-25]. (ang.).
  • Grzegorz X, papież. DEON. [dostęp 2012-12-25]. (pol.).

Linki zewnętrzne

edytuj