Gilbert Mokoki
Gilbert Mokoki (ur. 28 sierpnia 1949 w Djémba-Rivière, Impfondo[1]) – kongijski polityk i wojskowy, od 2021 roku minister zdrowia i ochrony ludności. Od 2003 do 2011 roku był generałem Żandarmerii Narodowej Republiki Konga. W latach 1991–1993 był dowódcą Wywiadu Wojskowego Sztabu Generalnego Armii Ludowej Republiki Konga, a następnie dyrektorem Organizacji, Mobilizacji i Rezerwy Sztabu Generalnego.
W latach 2012–2015 był ministrem-delegatem ds. gospodarki rzecznej, od 2016 do 2017 roku był ministrem służby cywilnej i reformy państwa, a następnie do 2021 roku ministrem specjalnych stref ekonomicznych.
Wykształcenie i służba wojskowa
edytujSzkolił się w Technikum Artyleryjskim w Tchendjo w Chinach[1]. W 1971 roku został oficerem Narodowej Armii Ludowej Republiki Konga[1]. Studiował Wyższej Szkole Wojskowej w Szarszal w Algierii, Akademii Wojskowej w Leningradzie, Amerykańskim Centrum Studiów Strategicznych oraz w Institut des hautes études de Défense nationale[1]. Uzyskał tytuł magistra nauk wojskowych[2]. Był dowódcą baterii dział przeciwlotniczych oraz dowódcą plutonu piechoty[2]. Uzyskał także dyplom spadochroniarza[2].
Był dowódcą ośrodka szkoleniowego batalionu powietrznodesantowego, dowódcą korpusu artylerii, a także głównym dyrektorem Wywiadu Wojskowego[2]. Od 1991 do 1993 roku był dowódcą Wywiadu Wojskowego Sztabu Generalnego Armii Ludowej[2]. Następnie był dyrektorem Organizacji, Mobilizacji i Rezerwy Sztabu Generalnego[2]. W 1998 został mianowany generałem brygady[2]. Od końca lat 90. do 2003 roku pracował jako dowódca kongijskich wojsk lądowych (fr. armée de terre)[3]. W 2003 roku mianowano go generałem Żandarmerii Narodowej[2]. W sierpniu 2004 roku awansowano go do stopnia generała dywizji[2]. Był odpowiedzialny za wprowadzenie porozumienia z Frédériciem Bintsamou, przywódcą grupy bojowników Ninja[3]. W czerwcu 2011 roku zakończył pełnienie służby jako generał Żandarmerii Narodowej[3]. Na stanowisku zastąpił go Paul Victor Moigny[4].
Działalność polityczna
edytuj25 września 2012 roku został mianowany ministrem-delegatem ds. żeglownych dróg wodnych i gospodarki rzecznej przy Ministrze Transportu, Lotnictwa Cywilnego i Marynarki Handlowej[2][5]. 10 sierpnia 2015 roku został powołany na stanowisko ministra służby cywilnej i reformy państwa zastępując na tej funkcji Guya Brice Parfait Kolélasa[6][7]. 30 kwietnia 2016 roku zastąpił Rodolphe Adada na funkcji Ministra Transportu, Lotnictwa Cywilnego i Marynarki Handlowej[8]. 4 maja objął tekę ministerialną[9]. Na funkcji ministra służby cywilnej zastąpił go Angel Bininga. Po zaprzysiężeniu drugiego rządu Clémenta Mouamby, 22 sierpnia 2017 roku został mianowany ministrem specjalnych stref ekonomicznych[10][11]. Na funkcji ministra transportu zastąpił go Fidèle Dimou[10].
21 maja 2021 roku wszedł w skład pierwszego rządu Anatole Collinet Makosso jako minister zdrowia i ludności zastępując na tej funkcji Jacqueline Mikolo[12]. Po zaprzysiężeniu nowego rządu, we wrześniu 2022 roku pozostał na stanowisku ministra zdrowia[13].
Odznaczenia i wyróżnienia
edytujOdznaczenia państwowe
edytuj- Oficer Legii Honorowej (Francja)[1]
- Wielki Oficer Orderu Kongijskiego Zasługi[1]
- Złoty Krzyż Waleczności Wojskowej (Kongo)[1]
- Złoty Orderu Pokoju (Kongo)[1]
- Oficer Orderu Walecznych (Kamerun)[1]
Odznaczenia okolicznościowe
edytujŻycie prywatne
edytujJest żonaty, para ma troje dzieci[14].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h i j k Le Ministre [online], Ministere de la Sante et de la Population [dostęp 2023-03-06] (fr.).
- ↑ a b c d e f g h i j Bruno Okokana , Gouvernement: deux chefs militaires de haut rang nommés ministres [online], brazzaville-adiac.com, 26 września 2012 [zarchiwizowane z adresu] .
- ↑ a b c John Frank Clark , Samuel Decalo , Historical Dictionary of Republic of the Congo, Scarecrow Press, 2012, s. 288, ISBN 978-0-8108-4919-8 [dostęp 2023-03-06] (ang.).
- ↑ Congo: nominations à la tête de l'armée et de la gendarmerie [online], french.peopledaily.com, 29 października 2012 [dostęp 2023-03-06] .
- ↑ Remaniement ministériel au Congo-Brazzaville [online], RFI, 26 września 2012 [dostęp 2023-03-06] (fr.).
- ↑ Remaniement au Congo-Brazzaville : deux ministres opposés à la modification constitutionnelle exclus – Jeune Afrique [online], JeuneAfrique.com, 11 sierpnia 2015 [dostęp 2023-03-06] (fr.).
- ↑ Congo: liste du nouveau gouvernement [online], LaLibre.be, 11 sierpnia 2015 [dostęp 2023-03-06] (fr.).
- ↑ Firmin Oyé , Congo-Brazzaville: Transports et aviation civile - Gilbert Mokoki sollicite la compétence de ses collaborateurs pour relever le défi [online], fr.allafrica.com, 5 maja 2016 .
- ↑ Firmin Oye , Transports et aviation civile: Gilbert Mokoki sollicite la compétence de ses collaborateurs pour relever le défi [online], adiac-congo.com, 5 maja 2016 [dostęp 2023-03-06] [zarchiwizowane z adresu] .
- ↑ a b Congo-Brazzaville : ce qu’il faut retenir du gouvernement Clément Mouamba 2 [online], JeuneAfrique.com, 23 sierpnia 2017 [dostęp 2023-03-06] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-01] (fr.).
- ↑ Liste des membres du nouveau gouvernement congolais - Apanews.net [online], apanews.net, 23 sierpnia 2017 [dostęp 2023-03-06] [zarchiwizowane z adresu] .
- ↑ Ministère de la Santé: Gilbert Mokoki installé dans ses fonctions [online], adiac-congo.com, 22 maja 2021 [dostęp 2023-03-06] [zarchiwizowane z adresu] .
- ↑ Oliviera Casina , Congo : autour d’Anatole Collinet Makosso, un gouvernement retouché plus que remanié – Jeune Afrique [online], Jeune Afrique, 26 września 2022 [dostęp 2023-03-05] (fr.).
- ↑ Nathanaël Mbou Ngouaka , Portrait du ministre Gilbert Mokoki [online], Télé Congo, 27 września 2012 [dostęp 2023-03-06] [zarchiwizowane z adresu] (fr.).