Future Days – piąty album niemieckiej grupy krautrockowej Can, wydany w sierpniu 1973 roku. To ostatnia płyta zespołu na której występuje japoński wokalista Damo Suzuki, którego rola została zredukowana do minimum na korzyść keyboardów i perkusji Jaki Liebezeita. Na nagraniu znajduje się pierwszy ambientowy eksperyment grupy, 20-minutowy „Bel Air”, który zajmuje całą drugą stronę oryginalnego wydania, choć nie zabrakło miejsca dla 3-minutowego popowego singla „Moonshake”. Album otrzymał entuzjastyczne recenzje i znalazł się na 56. miejscu rankingu najlepszych płyt lat 70. według Pitchfork Media[6].

Future Days
Wykonawca albumu studyjnego
Can
Wydany

sierpień 1973

Nagrywany

1973

Gatunek

Krautrock, Rock progresywny, Ambient

Długość

41:03 (LP)

Wydawnictwo

United Artists[1]

Producent

Can[1]

Oceny
Album po albumie
Ege Bamyasi
(1972)
Future Days
(1973)
Soon Over Babaluma
(1974)

Lista utworów

edytuj

Strona A

edytuj
1. "Future Days" 9:30
2. "Spray" 8:29
3. "Moonshake" 3:04
21:03

Strona B

edytuj
1. "Bel Air" 20:00
20:00

Twórcy

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b Can – Future Days. Discogs. [dostęp 2023-10-30]. (ang.).
  2. Anthony Tognazzini: Future Days – Can. AllMusic. [dostęp 2017-11-15]. (ang.).
  3. Captcha. www.scaruffi.com. [dostęp 2018-06-25]. (ang.).
  4. Can: Future Days / Soon Over Babaluma / Unlimited Edition / Landed Album Review | Pitchfork. Pitchfork. [dostęp 2017-12-02]. (ang.).
  5. (red.) Nathan Brackett, (red.) Christian Hoard: The New Rolling Stone Album Guide. Wyd. 4. New York: Simon & Schuster, 2004, s. 134. ISBN 0-7432-0169-8. LCCN 2004058905. (ang.).
  6. Top 100 Albums of the 1970s | Pitchfork [online], pitchfork.com [dostęp 2017-12-02] (ang.).