Friedrich Kalkbrenner

Friedrich Kalkbrenner
	; Portret Friedricha Kalkbrennera autorstwa Henri Grevedona
Imię i nazwisko	Friedrich Wilhelm Kalkbrenner
Data i miejsce urodzenia	7 listopada 1785 ; Kassel
Pochodzenie	niemieckie
Data śmierci	10 czerwca 1849
Instrumenty	fortepian
Gatunki	muzyka poważna, muzyka romantyczna
Zawód	pianista, kompozytor, pedagog
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Ten artykuł od 2017-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Friedrich Wilhelm Kalkbrenner (ur. 7 listopada 1785, zm. 10 czerwca 1849) – niemiecki pianista, kompozytor i pedagog. Początkowo uczył się muzyki u ojca w 1799-1801 studiował w konserwatorium w Paryżu m.in. u L. Adama (fortepian) oraz u Ch.-S. Catela (kompozycja).

W latach 1803–1804 przebywał w Wiedniu pod opieką Josepha Haydna, poznał tam Muzio Clementiego.

Koncertował m.in. w Monachium, Stuttgarcie i Frankfurcie nad Menem. Dopiero występując w Anglii (1814-1823), zyskał rozgłos jako znakomity pianista, nauczyciel i kompozytor. Wykonanie I Koncertu fortepianowego (1823) przyniosło mu sławę i otworzyło drogę do międzynarodowej kariery.

Koncertował w Niemczech, Austrii, Irlandii, Szkocji, w latach 1824-1835 osiągnął szczyt sławy pianistycznej i pedagogicznej. Autor 24 Preludiów we wszystkich tonacjach (1827).

Kalkbrenner zmarł 1849 roku we francuskim mieście Enghien-les-Bains w wyniku panującej epidemii cholery.

Odznaczenia

Oficer Orderu Legii Honorowej (Francja)^[1]^[2]
Order Orła Czerwonego (Prusy)^[2]
Order Leopolda (Belgia)^[2]

Przypisy

↑ Fréd. Kalkbrenner: 12 Études Progressives Pour Piano. Paryż: C. Prilipp, 1842, s. 1 (tytułowa).
↑ ^a ^b ^c Herbert Rosendorfer: Huturm. Nachrichten aus der Tiefe der Provinz. Wiedeń: Folio Verlag, 2012.

Linki zewnętrzne

Friedrich Kalkbrenner – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
Nuty Friedricha Kalkbrennera w bibliotece Polona

[1] Fréd. Kalkbrenner: 12 Études Progressives Pour Piano. Paryż: C. Prilipp, 1842, s. 1 (tytułowa).

[HR-2] Herbert Rosendorfer: Huturm. Nachrichten aus der Tiefe der Provinz. Wiedeń: Folio Verlag, 2012.

[1]

[2]