Feliks Mantel (ur. 10 marca 1906 w Krakowie, zm. 30 lipca 1990 w Paryżu) – polski adwokat, działacz polityczny, dyplomata i historyk, poseł do Krajowej Rady Narodowej (1944–1947).

Feliks Mantel
Data i miejsce urodzenia

10 marca 1906
Kraków

Data i miejsce śmierci

30 lipca 1990
Paryż

Poseł do Krajowej Rady Narodowej
Okres

od 1944
do 1947

Przynależność polityczna

PPS

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Życiorys

edytuj

W 1924 przystąpił do PPS. W dwudziestoleciu międzywojennym ukończył studia prawnicze, po czym pracował jako adwokat. W czasie II wojny światowej znalazł się w ZSRR. W 1944 zasiadał w Centralnym Komitecie Wykonawczym i Radzie Naczelnej PPS. W latach 1944–1947 sprawował mandat posła do Krajowej Rady Narodowej. Od 1945 do 1946 pełnił obowiązki wiceministra pracy, opieki społecznej i zdrowia.

W 1947 został mianowany ministrem pełnomocnym w poselstwie RP w Wiedniu. W 1948 zdecydował się na emigrację z kraju. W latach 1949–1963 przebywał w Argentynie, później do końca życia mieszkał we Francji, gdzie w 1980 wydał książkę „Wachlarz wspomnień” opisującą m.in. okres stalinizacji Polski. W latach 1964–1967 należał do paryskiej loży „Kopernik”.

Uchwałą KRN z 3 stycznia 1945 odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[1].

Wybrane publikacje

edytuj
  • Wachlarz wspomnień, Paryż 1980
  • Stosunki polsko-żydowskie. Próba analizy, Paryż 1986
  • Słowo o marszałku: ekspiacja, Paryż 1986

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • (red. Romuald Turkowski), Opozycja parlamentarna w Krajowej Radzie Narodowej i Sejmie Ustawodawczym 1945–1947, Warszawa 1997
  • Ludwik Hass, Masoneria polska XX wieku: losy, loże, ludzie, Wydawnictwo „Kopia”, Warszawa 1996, s. 217 (nota biograficzna z informacją o przynależności do loży)