Encyocrypta grandis

Encyocrypta grandisgatunek pająków z infrarzędu ptaszników i rodziny Barychelidae. Występuje endemicznie na Nowej Kaledonii. Zasiedla górskie lasy deszczowe.

Encyocrypta grandis
Raven, 1994
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

szczękoczułkowce

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Podrząd

Opisthothelae

Infrarząd

ptaszniki

Rodzina

Barychelidae

Podrodzina

Barychelinae

Rodzaj

Encyocrypta

Gatunek

Encyocrypta grandis

Taksonomia

edytuj

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1994 roku przez Roberta Ravena[1][2] na podstawie samicy odłowionej w 1990 roku. Jako lokalizację typową wskazano górę Mandjélia na południe od Bondé[2].

Morfologia

edytuj

Holotypowa samica ma ciało długości 29 mm oraz karapaks długości 11,1 mm i szerokości 8,1 mm. Karapaks jest w zarysie prawie jajowaty, ubarwiony ciemnorudobrązowo z brązowym siateczkowaniem i brązowymi znakami na części głowowej, porośnięty brązowymi włoskami i czarnymi szczecinkami. Jamki karapaksu są szerokie i proste. Szczękoczułki są ciemnobordowobrązowe, porośnięte czarnymi szczecinkami, pozbawione rastellum. Szczęki zaopatrzone są w 11–12 tępych kuspuli. Odnóża są pomarańczowobrązowe. Nie występują na nich ciernie bazyfemoralne ani cierniowate kolce. Druga para odnóży ma powierzchnie przednio-boczne goleni silniej kolczaste niż u E. berini. Pazurki ostatniej pary odnóży są uzębione. Opistosoma (odwłok) jest po bokach brązowa z białym nakrapianiem, pośrodku wierzchu z parą nieregularnych, jasnych przepasek w części przedniej, od spodu jasna z brązowymi plamami o jajowatym kształcie. Genitalia samicy mają cztery spermateki, z parą płatów po każdej stronie, z których wewnętrzny jest większy i dłuższy od bocznego[2].

Ekologia i występowanie

edytuj

Pająk ten występuje endemicznie w Prowincji Północnej Nowej Kaledonii, gdzie zasiedla wyłącznie lasy deszczowe na górze Mandjélia. Stwierdzony został na wysokości 750 m n.p.m.[2]

Gniazduje w butwiejących kłodach. Buduje norkę o długości od 12 do 15 cm i kształcie beczułki lub ściętego na wierzchołkach wrzeciona. Norkę wypełnia rurkowaty oprzęd. Oba wejścia do norki zamknięte są wieczkami o zawiasach zlokalizowanych po górnej stronie[2].

Do ptaszników występujących z nim sympatrycznie należą zaliczane do tej samej rodziny Orstom undecimatus, Encyocrypta bertini i Mandjelia platnicki[2].

Przypisy

edytuj
  1. Gen. Encyocrypta Simon, 1889. [w:] World Spider Catalog Version 21.5 [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2021-10-02].
  2. a b c d e f R.J. Raven. Mygalomorph spiders of the Barychelidae in Australia and the western Pacific. „Memoirs of the Queensland Museum”. 35, s. 291-706, 1994.