Elżbieta Fijałkowska
Elżbieta Maria Fijałkowska z domu Sosnowska znana także jako „Glajza”[2] (ur. 21 kwietnia 1953[4], zm. 7 czerwca 2014[2] w masywie Czarnego Szczytu) – polska alpinistka[3], taterniczka[3] i instruktorka wspinaczkowa, magister fizyki[4]. Córka doktora Andrzeja Sosnowskiego[5], dyrektora łódzkiego ZOO.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przyczyna śmierci |
upadek z wysokości |
| Zawód, zajęcie |
Życie i działalność
edytujZaczęła wspinać się w latach 70. XX wieku[3], działając jednocześnie jako członek i instruktor Łódzkiego Klubu Wysokogórskiego. Brała udział między innymi w przejściach zespołowych kobiet w Dolomitach w tym:
- Droga Andricha na Torre Venezia (1979)
- Droga Tissiego na Torre Trieste (1979)
- Droga Comiciego na Cima Grande (1980)
- Drogra Cassina na Cima Ovest (1980)[6]
Jako taterniczka brała udział we wspólnych przejściach z Janem Fijałkowskim w tym między innymi Superścieku w Kotle Kazalnicy czy wspólnie z kobiecym zespołem Sadusia na Mnichu. Była inicjatorką i organizatorem zorganizowanego w 2002 roku, I Zjazdu Instruktorów Polskiego Związku Alpinizmu, a także autorką i współautorką dróg wspinaczkowych w Hejszowinie (Góry Stołowe), w tym między innymi: Rysy Glajzy VI, Drogi Glajzy VIIb/c, Saskiej pierdoły VIIIa czy Zezowatego szczęścia VIIa[7].
Była członkiem Łódzkiego Klubu Wysokogórskiego, gdzie prowadziła także kursy wspinaczkowe[8] oraz była członkiem zarządu[9]. Była też inicjatorką i nieformalną dyrektorką odbywających się od 2001 r. Zlotów Łojantów – spotkań taterników pokolenia lat 70. i 80. XX w.[10]
W latach osiemdziesiątych, za sprawą brata, ks. Sławomira Sosnowskiego, związana z opozycją antykomunistyczną[4].
Była związana z łódzkimi uczelniami – Politechniką Łódzką, gdzie prowadziła sekcję wspinaczkową AZS, oraz Uniwersytetem Medycznym – była współtwórczynią oraz wieloletnim instruktorem sekcji wspinaczkowej AZS UMed Łódź[11] dodatkowo organizując regularnie letnie i zimowe obozy szkoleniowe dla przyszłych lekarzy i medyków.
Zginęła na skutek upadku podczas wspinaczki w masywie Czarnego Szczytu[2], w głównej grani Tatr w słowackich Tatrach Wysokich na wysokości około 2200 m n.p.m.[2]
Przypisy
edytuj- ↑ Elżbieta Fijałkowska [online], lkw.org.pl [dostęp 2014-06-08] [zarchiwizowane z adresu 2014-07-14] (pol.).
- ↑ a b c d e Tragiczne wieści z Tatr - nie żyje Elżbieta "Glajza" Fijałkowska. Łódzki Klub Wysokogórski, 2014 -06-08. [dostęp 2014-06-09]. (pol.).
- ↑ a b c d Elżbieta Fijałkowska nie żyje. Miała 61 lat. onet.pl, 2014-06-09. [dostęp 2014-06-09].
- ↑ a b c Elżbieta Fijałkowska w Słowniku "Niezależni dla kultury"
- ↑ Zmarł dr Sosnowski - legendarny dyrektor łódzkiego zoo
- ↑ Jerzy Swaton: Działalność Górska Koła Łódzkiego i Łódzkiego Klubu Wysokogórskiego w latach 1970-80. Łódzki Klub Wysokogórski. [dostęp 2014-06-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-27)]. (pol.).
- ↑ Gonciarek S., Szarkowski M., Szczepanik M.: Hejszowina – przewodnik wspinaczkowy. Łódź: ŁKW, 2000-2004
- ↑ Zapraszamy na kurs wspinaczki skalnej.. Łódzki Klub Wysokogórski. [dostęp 2014-06-09].
- ↑ Władze. Łódzki Klub Wysokogórski. [dostęp 2014-06-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-28)].
- ↑ Alek Lwow: Zlot Łojantów 2012 – Morskie Oko. wspinanie.pl, 2012-10-25. [dostęp 2014-06-10]. (pol.).
- ↑ Sekcja Wspinaczkowa UMed Łódź
Bibliografia
edytuj- Alpinizm. Elżbieta Fijałkowska nie żyje. Znana alpinistka zginęła w słowackich Tatrach [online], off.sport.pl [dostęp 2014-06-08] (pol.).
- Elżbieta Fijałkowska nie żyje. Miała 61 lat [online], wiadomosci.onet.pl [dostęp 2014-06-08] (pol.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Ela Fijałkowska o sobie. lkw.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-14)]. – strona Łódzkiego Klubu Wysokogórskiego.