Dynastia Orańska-Nassau
Dynastia Orańska-Nassau (nid. Oranje-Nassau, ang. i fr. Orange-Nassau) – rodzina panująca w Holandii od czasów Wilhelma I Orańskiego, który zorganizował powstanie przeciwko Hiszpanii i uzyskał niepodległość Niderlandów.
| |
| Kraj | |
|---|---|
| Tytuły |
królowie Niderlandów |
| Założyciel | |
| Obecna głowa | |
| Rok założenia |
1544 |
| Dynastia macierzysta | |
Obecni członkowie
edytuj- Księżniczka Beatrix, dawniej królowa
- Król i królowa Holandii
- Księżniczka Oranii, córka króla i królowej
- Księżniczka Alexia, córka króla i królowej
- Księżniczka Ariane, córka króla i królowej
- Księżna Mabel, wdowa po księciu Friso
- Hrabianka Luana, wnuczka królowej Beatrix
- Hrabianka Zaria, wnuczka królowej Beatrix
- Książę Konstantyn i Księżna Laurencja, najmłodszy syn królowej Beatrix i jego żona
- Hrabianka Heloiza, wnuczka królowej Beatrix
- Hrabia Klaus-Kazimierz, wnuk królowej Beatrix
- Hrabianka Eleonora, wnuczka królowej Beatrix
- Król i królowa Holandii
- Księżniczka Irena, siostra królowej Beatrix
- Księżniczka Margriet, siostra królowej Beatrix
Dzieje rodu
edytuj
Ta sekcja od 2024-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Ród powstał w wyniku małżeństwa Henryka III – niemieckiego księcia Nassau-Breda i Klaudii de Châlon-Orange z francuskiej Burgundii. Ich syn René de Châlon pierwszy przyjął rodowe nazwisko „Orange-Nassau”. Pod koniec XVII w. przedstawiciel rodziny, Wilhelm III Orański, zasiadł na tronie brytyjskim.
Władcy z dynastii Orańskiej-Nassau:
- Wilhelm I Holenderski (1815–1840)
- Wilhelm II Holenderski (1840–1849)
- Wilhelm III Holenderski (1849–1890)
- Wilhelmina (1890–1948)
- Juliana (1948–1980)
- Beatrycze (1980–2013)
- Wilhelm-Aleksander (od 2013)