Drzewo żelazne

Drzewo żelazne – nazwa stosowana wobec wielu gatunków drzew, wyróżniających się bardzo ciężkim i twardym drewnem. Gatunki te należą do różnych rodzin i rodzajów roślin, pochodzących głównie z tropikalnych i subtropikalnych rejonów Ameryki Południowej, Środkowej i Indii. Zalicza się do nich m.in.: argania (Argania), eukaliptus (Eucalyptus), gwajakowiec (Guaiacum), jadłoszyn (Prosopis), liporzeszik (Sloanea), oliwka (Olea), rozbiał (Mesua), rzewnia (Casuarina), wiązowiec (Celtis), wiechotława (Schleichera), złotorąb (Sideroxylon), zwichrota (Cyrilla), żelazownik (Metrosideros).

Przekrój przez pień Prosopis nigra

Niektóre z drzew żelaznych spotykane są w Polsce w uprawie, w tym: grab karoliński (Carpinus caroliniana), wiązowiec zachodni (Celtis occidentalis), parocja perska (Parrotia persica) i chmielograb wirginijski (Ostrya virginiana).

Drewno tych drzew jest trwałe i odporne na szkodniki, ale bardzo trudne w obróbce, za to dobrze się poleruje. Wykorzystywane jest m.in. do produkcji elementów maszyn, okrętów, wagonów kolejowych, instrumentów dętych, itp.