Droga klasy D

klasa dróg publicznych w Polsce

Droga klasy D – droga dojazdowa – najniższa z klas dróg publicznych według podziału wprowadzonego przez Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz.U. z 2016 r. poz. 124). Rozporządzenie określa jakie wymagania techniczne i użytkowe powinna spełniać droga tej klasy. Wymagania te uzależnione są od prędkości projektowej dla danej drogi. Dla klasy D dopuszcza się jedną prędkość projektową na terenie zabudowanym: 30 km/h oraz dwie prędkości projektowe poza terenem zabudowanym: 30 i 40 km/h. Drogi klasy D mogą należeć do kategorii dróg gminnych.

Wymagania techniczno-użytkowe dla drogi klasy D w zależności od prędkości projektowej
Prędkość projektowa [km/h] 30 40
Najmniejsza szerokość drogi

w liniach rozgraniczających [m]

jednojezdniowej 2 pasy ruchu 10 10
Najmniejsza szerokość drogi

w liniach rozgraniczających poza terenem zabudowy [m]

jednojezdniowej 2 pasy ruchu 15 15
Szerokość pasa ruchu [m] na terenie zabudowy 2,25 – 2,5 nie dopuszcza się
poza terenem zabudowy 2,5 – 2,75 2,5 – 2,75
Szerokość pobocza gruntowego [m] 0,75 0,75
Minimalna odległość chodnika od krawędzi jezdni [m] bezpośrednio przy krawędzi
Minimalna wysokość skrajni drogi [m] 4,5 4,5

Bibliografia

edytuj
  • Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz.U. z 1999 r. nr 43, poz. 430, z późn. zm.).
  • Obwieszczenie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 23 grudnia 2015 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz.U. z 2016 r. poz. 124)