Dominik Sienieński
Dominik Sienieński herbu Dębno (ur. w 1668[a] w Wilnie, zm. 1743) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy gnieźnieński, dziekan gnieźnieński, kanonik kilku kapituł, oficjał gdański, prezydent Trybunału Głównego Koronnego.
| Biskup | ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | ||
|---|---|---|
| Data śmierci |
1743 | |
| Biskup pomocniczy gnieźnieński | ||
| Okres sprawowania |
1728–1743 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Nominacja biskupia |
15 listopada 1728 | |
| Sakra biskupia |
? | |
| Konsekrator |
nieznany |
|---|
Życiorys
edytujSyn Aleksandra Sienieńskiego i Eufrozyny zd. Połubińskiej.
W latach 1718 i 1721 prezydent Trybunału Głównego Koronnego.
Był kanonikiem tarnowskim (od końca XVII w.), krakowskim (od 1723) i warmińskim. Zajmował urzędy dziekana gnieźnieńskiego (1719), a następnie oficjała gdańskiego i pomorskiego oraz plebana gdańskiego (1720-1738). W 1724 był członkiem komisji sądu asesorskiego w Warszawie ds. przeprowadzenia śledztwa w sprawie tumultu toruńskiego.
15 listopada 1728 papież Benedykt XIII prekonizował go biskupem pomocniczym gnieźnieńskim oraz biskupem in partibus infidelium maroneńskim. Brak informacji kiedy i od kogo przyjął sakrę biskupią.
Uwagi
edytujBibliografia
edytuj- Dominik Sienieński [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2022-02-02] (ang.).
- Bishop Dominico Sienieński. GCatholic. [dostęp 2022-02-02]. (ang.).
- Ludwik Łe̜towski: Katalog biskupów, prałatów i kanoników krakowskich. Kraków: Drukarnia C.K. Uniwersytetu Jagiellońskiego, 1853, s. 38.
- Tomasz Rembalski: Dokumenty Oksywia, Obłuża i Pogórza 1212-1771. Gdynia: Muzeum Miasta Gdyni, 2012, s. 47. ISBN 978-83-934781-4-9.