Danuta Bieńkowska
Danuta Bieńkowska (ur. 31 stycznia 1920 w Wilnie, zm. 20 sierpnia 1992 w Warszawie) – polska pisarka, autorka utworów dla młodzieży, eseistka, tłumaczka literatury rumuńskiej.
Data i miejsce urodzenia |
31 stycznia 1920 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
20 sierpnia 1992 |
Narodowość | |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki |
literatura |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujUrodziła się w rodzinie Adama Strzeszewskiego (1893–1972) i Ireny ze Steckiewiczów. Gimnazjum ukończyła w Poznaniu i w 1937 wstąpiła na Wydział Lekarski Uniwersytetu Poznańskiego.
Po wybuchu II wojny światowej znalazła się w Rumunii. Tam ukończyła studia na Wydziale Medycznym Uniwersytetu w Bukareszcie ze stopniem doktora i rozpoczęła praktykę na wsi mołdawskiej.
W latach 1946–1953 mieszkała we Wrocławiu. Debiutowała w 1946 jako autorka sztuki Krzysztof. W 1948 wyjechała do Paryża na kurs pediatrii społecznej, a po powrocie objęła stanowisko konsultanta przy projektowaniu żłobków, przedszkoli i szkół. Od 1954 mieszkała w Warszawie. W 1978 otrzymała Nagrodę Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla młodzieży. Była też autorką książek o Rumunii, prezentujących kraj i jego historię: Rumunia od Trajana do demokracji ludowej (Warszawa 1953), Gwardia Archanioła (Warszawa 1960), Michał Waleczny (Katowice 1975).
Była drugą żoną Krzysztofa Macieja Bieńkowskiego h. Łada (1902–1973). Mieli córkę Ewę (ur. 1950)[1].
Zmarła w Warszawie, pochowana na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 222-5-30)[2].
Publikacje wybrane
edytuj- Szlakiem orlich gniazd, 1955
- Lekarz starej Warszawy, 1964 – o Tytusie Chałubińskim
- Żywot szczęśliwy Sebastiana Klonowica, 1965
- Rada nie od parady, 1965
- Kawaler różanego krzyża, 1966
- Wielka gra, 1966
- Skowronek, 1967
- Potajemna wyprawa, 1968
- Cygan, 1968
- Obrona wybrzeża 1629–1629, 1968
- Piękna nieznajoma, 1971
- Siostra z wyboru, 1971
- Chłopiec z gitarą, 1971
- Najdłuższa noc, 1972
- Ślubne kobierce, 1974
- Chwila prawdy, 1975 – Harcerska Nagroda Literacka, 1975
- Trwaj chwilo!, 1976
- Daniel w paszczy lwa, 1978
- Czy to jest kochanie?, 1979
- Upragniony telefon, 1980
- Wesprzyj się na mnie, wyd. Wydawnictwo Śląsk, Katowice 1980
- Daniel na Saharze, 1984 – książka wpisana w 1986 na Listę Honorową IBBY)
- Lotem bliżej, 1989
- Świetny pomysł, 1989
Ordery i odznaczenia
edytuj- Złoty Krzyż Zasługi, 11 lipca 1955[3]
Przypisy
edytuj- ↑ Danuta Strzeszewska [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2023-10-04] .
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: Łukasiewiczowie, Strzeszewscy, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2023-10-04] .
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
Bibliografia
edytuj- Polscy pisarze współcześni. Informator 1944–1970, opracował Lesław M. Bartelski, Warszawa 1972.
- Literatura polska XX wieku. Przewodnik encyklopedyczny. Tom 1, wyd. PWN, Warszawa 2000.