Daniel Walczak
Daniel Walczak (ur. 8 lipca 1976 w Ostrowie Wielkopolskim[potrzebny przypis]) – polski producent muzyczny, muzyk, kompozytor. Członek Akademii Fonograficznej ZPAV.
Pseudonim |
Mały72 |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Zawód | |
Aktywność |
od 1993 |
Instrument | |
gitara, gitara basowa | |
Odznaczenia | |
Laury Kultury 2018 |
Sześciokrotnie nominowany do nagrody polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyk[1]. Laureat Laury Kultury 2018[2], przyznawanego przez Starostę miasta Ostrowa Wielkopolskiego.
Życiorys
edytujKarierę muzyczną rozpoczynał w lokalnych zespołach SO, Ślimak Pędziwiatr, Junk Head. W 1996 dołączył do zespołu Ja Radio Jarocin, gdzie pracował jako producent radiowy. Potem odpowiadał za brzmienie Radio Eska Śląsk, Eska Rock i Radio Roxy.
W kwietniu 2008 roku powrócił na scenę muzyczną i pod pseudonimem „Mały72[3]” - razem z Tomkiem Janiszewskim „Magierą” oraz z Tymonem Smektałą nagrał płytę „Oddycham smogiem”, która ukazała się nakładem wytwórni Asfalt Records.
Grał z takimi artystami jak Novika („Lovefinder”)[4], Brodka (kierownik muzyczny zespołu na trasie z płytą „Granda”) oraz z Dawidem Podsiadło (kierownik muzyczny na trasach „Comfort & Happieness Tour” (2013-2014), Son of Analog Tour (2016) oraz „Andante Cantabile Tour” (2016).
W 2014 roku wyprodukował świetnie przyjęty debiutancki krążek zespołu Dawida Podsiadło Curly Heads - „Ruby Dress Skinny Dog” (nominacja do Fryderyka w kategorii Album Roku Rock[5], Złota Płyta ZPAV[6]). Był także współproducentem oraz współkompozytorem (z Bogdanem Kondrackim) drugiej solowej płyty Dawida Podsiadło „Annoyance and Disappointment”[7] (nominacja do Fryderyka w kategorii Albym Roku Pop[8]). Album zadebiutował na 1. miejscu polskiej listy przebojów – OLiS oraz osiągnął status diamentowej płyty[9].
Daniel Walczak wyprodukował także płyty dla Grzegorza Hyżego („Momenty[10]” 2017 rok, nominacja do Fryderyka w kategorii Album Roku Pop[11], Platynowa Płyta ZPAV[12]), zespołu BOKKA („Life on Planet B" 2018 rok, nominacja do Fryderyka w kategorii Album Roku Alternatywa) i Kasi Lins („Moja wina[13]” 2020 rok, nominacja do Fryderyka w kategorii Album Roku Pop Alternatywny”. W 2021 roku był dwukrotnie nominowany (razem z Michałem „Foxem” Królem) do nagrody Fryderyka w kategorii Kompozytor Roku i Utwór Roku za piosenkę „Król nocy” Grzegorza Hyżego. W 2022 roku otrzymał Diamentową Płytę za singiel Magiera feat. Sobel „Drobna Zabawa”.
Przypisy
edytuj- ↑ Fryderyk - nominowani i laureaci 1994-2023 [online] (pol.).
- ↑ Laury dla twórców i animatorów - Powiat Ostrowski [online], www.powiat-ostrowski.pl [dostęp 2023-04-10] .
- ↑ Mały72 [online], Discogs [dostęp 2023-04-16] (ang.).
- ↑ Novika - Lovefinder. [dostęp 2023-04-16].
- ↑ Fryderyk 2015 [online] [dostęp 2023-04-17] (pol.).
- ↑ ZPAV :: Bestsellery i wyróżnienia - Wyróżnienia - Złote płyty CD - Archiwum [online], bestsellery.zpav.pl [dostęp 2023-04-17] .
- ↑ Dawid Podsiadło - Annoyance and Disappointment. [dostęp 2023-04-17].
- ↑ Fryderyk 2016 [online] [dostęp 2023-04-17] (pol.).
- ↑ ZPAV :: Bestsellery i wyróżnienia - Wyróżnienia - Diamentowe płyty CD - Archiwum [online], bestsellery.zpav.pl [dostęp 2023-04-17] .
- ↑ Grzegorz Hyży - Momenty. [dostęp 2023-04-16].
- ↑ Fryderyk 2018 [online] [dostęp 2023-04-17] (pol.).
- ↑ ZPAV :: Bestsellery i wyróżnienia - Wyróżnienia - Platynowe płyty CD - Archiwum [online], bestsellery.zpav.pl [dostęp 2023-04-17] .
- ↑ Kasia Lins – “Moja wina” [RECENZJA] - Polska Płyta / Polska Muzyka [online], 28 maja 2020 [dostęp 2023-04-16] (pol.).