DJ-Kicks: Erlend Øye

DJ-Kicks: Erlend Øye
	Wykonawca remix albumu
	Erlend Øye
Wydany	19 kwietnia 2004
Gatunek	house, electronica, tech house
Długość	51:56
Wydawnictwo	!K7 Records
	Oceny
	Przejdź do sekcji „Odbiór”
	Album po albumie

DJ-Kicks: Erlend Øye – remix album zawierający didżejski mix norweskiego muzyka Erlenda Øye, wydany 19 kwietnia 2004 roku^[1] w Niemczech nakładem wytwórni !K7 Records jako CD^[2]. Wydana również wersja winylowa (2LP)^[3].

Album

Historia i muzyka

Wytwórnia !K7 Records zapoczątkowała w 1995 roku serię DJ-Kicks, na którą złożyły się didżejskie miksy reprezentujące różne style i gatunki, realizowane we współpracy z takimi artystami jak: Carl Craig, Kruder & Dorfmeister, Nightmares on Wax czy Stereo MC's. Wśród nich znalazł się norweski śpiewający DJ, Erlend Øye. Przy realizacji swojego miksu wykorzystał on covery klasycznych przebojów, takich jak „Venus” (zespołu Bananarama) i „Always on My Mind” (w wersji duetu Pet Shop Boys) nakładając swój śpiewa a cappella na instrumentalne wersje tych utworów. Wykorzystał też własne utwory: „Intergalactic Autobahn”, „The Black Keys Work” i „A Place In My Heart”, instrumentalny miks „Silicone Soul” przeboju Röyksopp – „Poor Leno”, a także utwory innych artystów, takich jak The Rapture czy Cornelius^[4]. Oddzielną grupę remiksów stanowią utwory artystów niemieckich (Øye nagrywając swój album mieszkał w Berlinie, a nie w rodzinnej Norwegii): „So Weit Wie Noch Nie” Jürgena Paape, „2 After 909” Justusa Köhncke, "Airraid” Jackmate, „Dexter” Ricarda Villalobosa czy „Lullaby” Morgana Geista^[5].

Lista utworów

CD

Lista i informacje według Discogs^[2]:

Nr	Tytuł utworu	Oryginalny wykonawca	Długość
1.	„So Weit Wie Noch Nie”	Jürgen Paape	3:44
2.	„Sheltered Life/ Fine Day (A Cappella) – Erlend Øye”	Erlend Øye	2:04
3.	„Drop (Kings Of Convenience Rmx)”	Cornelius	3:30
4.	„If I Ever Feel Better”	Phoenix	3:10
5.	„Radio Jolly/ Prego Amore (A Cappella) – Erlend Øye”	Jolly Music	2:05
6.	„Rubicon”	Alan Braxe & Fred Falke	3:58
7.	„2D2F”	Avenue D	2:51
8.	„I Need Your Love”	The Rapture	1:55
9.	„Lattialla Taas/ Venus (A Cappella) – Erlend Øye”	Uusi Fantasia	1:03
10.	„2 After 909/ Intergalactic Autobahn (A Cappella) – Erlend Øye”	Justus Köhncke	2:29
11.	„The Black Keys Work (DJ-Kicks)”	Erlend Øye	3:35
12.	„Airraid”	Jackmate	3:19
13.	„Poor Leno (Silicone Soul's Hypno House Dub)/ There Is A Light That Never Goes Out (A Cappella) – Erlend Øye”	Röyksopp	4:54
14.	„Metal Chix/ Always On My Mind (A Cappella) – Erlend Øye”	Skatebård	3:10
15.	„Dexter”	Villalobos	2:59
16.	„Winning A Battle, Losing The War”	Minizza	3:47
17.	„Lullaby/ A Place In My Heart – Erlend Øye”	Morgan Geist	3:23
			51:56

LP

Lista i informacje według Discogs^[3]:

A1.	Minizza: Winning A Battle, Losing The War autorzy: Eirik Glambek Bøe, Erlend Øye, wykonanie i produkcja: Minizza (Franck Marguin, Geoffroy Montel)

A2.	Erlend Øye: Sheltered Life kompozycja: Erlend Øye, Keith Ruggiero

A3.	Röyksopp: Poor Leno (Silicone Soul's Hypno House Dub) autorzy: Sven Berge/ Torbjørn Brundtland, remix i dodatkowa produkcja: Graeme Reedle & Craig Morrison for Silicone Soul Productions

B1.	Alan Braxe & Fred Falke: Rubicon autorzy i produkcja: Fred Falke, Alain Queme

B2.	Uusi Fantasia: Lattialla Taas autorzy i produkcja: Street Kobra/Kroko Roc

B3.	Avenue D: 2D2F autorzy: Debbie Attias, Daphne Gomez-Mena, Mikey Pedraza, produkcja: Roger Greenawalt

C1.	Phoenix: If I Ever Feel Better teksty i muzyka: Phoenix, produkcja: Phoenix/Alf/Alex

C2.	Erlend Øye: Fine Day (A Cappella) autor: Edward Barton, produkcja: Erlend Øye, inżynier: Davide Bertolini

C3.	Erlend Øye: There Is A Light That Never Goes Out (A Cappella) autorzy: Marr/ Morrissey, produkcja: Erlend Øye, inżynier: Davide Bertolini

C4.	Erlend Øye: A Place In My Heart (A Cappella) autor: Erlend Øye, produkcja: T. Metsätähti, inżynier: Davide Bertolini

D1.	Ada: Luckycharm autorka i producentka: Michaela Dippel

D2.	Jackmate: Airraid autor i producent: Michel Baumann

D3.	Erlend Øye: Intergalactic Autobahn (A Cappella) autor i producent: Erlend Øye, inżynier: Davide Bertolini

Informacje

Erlend Øye – kierownictwo artystyczne, DJ Mix, śpiew (a cappella), notki na okładce
Klaus Dahmen – design
Phonique – konsultacja muzyczna, DJ Mix (konsultacja techniczna i mikserska)
Ali Kepenek – zdjęcie

Odbiór

Opinie krytyków

Oceny łączne
Publikacja	Ocena
Album of the Year	78/100^[1]
Recenzje
Publikacja	Ocena
AllMusic	^[5]
The Guardian	^[6]
laut.de	^[7]
Pitchfork	8.2/10^[8]
Porcys	6.5/10^[9]
Stylus Magazine	B-^[10]

Album otrzymał średnią ocenę 78 na 100 na podstawie 4 recenzji krytycznych w zestawieniu Album of the Year^[1].

Tak! To Erlend Øye, śpiewający DJ, który przyniósł dziś dla was specjalne nagrania, ponieważ wie, że jesteście wyjątkowymi ludźmi.

Andrew Unterberger, Stylus Magazine^[10]

Dorian Linskey z dziennika The Guardian jest przekonany ze DJ-Kicks Erlenda Øye jest „najbardziej niezwykłym wydawnictwem DJ-Kicks w dziewięcioletniej historii tej serii”. Jako przykład dal przeboje „Venus” i „Always on My Mind”, których interpretacje w wykonaniu Øye nazwał „nawiedzonymi parkietowymi mantrami”. Te utwory oraz remiksy Royksopp, Rapture i Phoenix powinny – zdaniem recenzenta – sprawić, że „otrzymamy idealny mix album dla ludzi, którzy nie kupują mix albumów”^[6].

Zdaniem Jasona Birchmeiera z AllMusic album Øye to „jedna z ciekawszych pozycji w serii DJ-Kicks, przepełniona gustownymi wyborami i naładowaną barwnym śpiewem” artysty. Recenzent dostrzega wprawdzie pewne niedoskonałości, jak „irytujące przejścia” pomiędzy utworami, ale można je łatwo zignorować „w świetle wszystkiego innego wspaniałego tutaj”^[5].

Według Martiny Schmid z laut.de album Erlenda Øye to „przyjemna kompilacja z wysmakowanym doborem utworów i oryginalnymi pomysłami, która jednak tylko miejscami potrafi wyrwać z pewnego letargu i posłać w krótkotrwałe burze entuzjazmu”^[7].

„Dzięki DJ Kicks, impreza Øye jest prawdziwie demokratyczna” – ocenia Nick Sylvester z magazynu Pitchfork dodając: „płyta jest równie ciepła i przyjazna zarówno dla nowicjuszy, jak i długoletnich uzależnionych od tech-house’u”. Cytuje przy tym samego artystę, którego „w równym stopniu interesuje wybór utworów, jak i upewnienie się, że jego słuchacze dobrze się bawią”^[8].

W ocenie redakcji Resident Advisor płyta Øye jest „zasługującą na uwagę częścią potężnej serii DJ-Kicks”^[4].

Sięgnięcie po DJ Kicks Øye poleca Jędrzej Michalak z magazynu Porcys, „zwłaszcza w jednej z tych chwil, gdy nastrój wymaga sprecyzowania przez jakiś czynnik zewnętrzny. Krążek ów nie tylko wprowadzi cię w groove, ale również rozśmieszy”. Autor zwraca też uwagę na „zabawny poradnik w książeczce” dołączonej do płyty, a także na teksty niektórych utworów^[9].

Michael Paoletta z magazynu Billboard ocenia, iż Øye „stworzył kolorowy pejzaż dźwiękowy, który czerpie z house'u, techno, disco-punku i electro. W centrum znajduje się jego kojący głos, który zdobi połowę z 18 utworów”^[11].

Listy tygodniowe

2004
Kraj	Lista	Pozycja
Norwegia	VG-lista	23^[12]

Certyfikaty i sprzedaż

Album otrzymał certyfikat srebrnej płyty od Independent Music Companies Association za sprzedaż co najmniej 30 tysięcy egzemplarzy w całej Europie^[13]

Wyróżnienia

Album znalazł się na 148. miejscu listy 200 czołowych albumów I dekady XXI wieku (The Top 200 Albums of the 2000s) magazynu Pitchfork^[14].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Album of the Year: Erlend Øye – DJ Kicks. Album of the Year. [dostęp 2024-03-09]. (ang.).
↑ ^a ^b Erlend Øye – DJ-Kicks. Discogs. [dostęp 2024-03-09]. (ang.).
↑ ^a ^b Erlend Øye – DJ-Kicks. Discogs. [dostęp 2024-03-09]. (ang.).
↑ ^a ^b Resident Advisor: DJ Kicks – Erlend Oye. Resident Advisor. [dostęp 2024-03-09]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Jason Birchmeier: DJ-Kicks – Erlend Øye. AllMusic. [dostęp 2024-03-09]. (ang.).
↑ ^a ^b Dorian Lynskey: Erlend Oye, DJ-Kicks. The Guardian. [dostęp 2024-03-09]. (ang.).
↑ ^a ^b Martina Schmid: Erlend Oye – DJ Kicks. laut.de. [dostęp 2024-03-09]. (niem.).
↑ ^a ^b Nick Sylvester: DJ-Kicks: Erlend Øye. Pitchfork. [dostęp 2024-03-09]. (ang.).
↑ ^a ^b Jędrzej Michalak: Erlend Øye – DJ Kicks. Porcys. [dostęp 2024-03-09].
↑ ^a ^b Andrew Unterberger: Erlend Øye – DJ Kicks. Stylus Magazine. [dostęp 2024-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)]. (ang.).
↑ Michael Paoletta. Øye Gives DJ-Mix Series A Flavor Kick. „Billboard”. Nr 20. 116, s. 30, May 2004. New York: Nielsen Business Media, Inc.. ISSN 0006-2510. [dostęp 2024-03-10]. (ang.).
↑ Norwegiancharts.com: ERLEND ØYE - DJ KICKS (ALBUM). norwegiancharts.com. [dostęp 2024-03-09]. (ang.).
↑ IMPALA: IMPALA Press Release, Popkomm, Berlin, 9th October 2008. impalamusic.org. [dostęp 2024-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-27)]. (ang.).
↑ Pitchfork Staff: The Top 200 Albums of the 2000s: 150-101. Pitchfork. [dostęp 2024-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).

[AOTY-1] Album of the Year: Erlend Øye – DJ Kicks. Album of the Year. [dostęp 2024-03-09]. (ang.).

[Discogs1-2] Erlend Øye – DJ-Kicks. Discogs. [dostęp 2024-03-09]. (ang.).

[Discogs2-3] Erlend Øye – DJ-Kicks. Discogs. [dostęp 2024-03-09]. (ang.).

[RA-4] Resident Advisor: DJ Kicks – Erlend Oye. Resident Advisor. [dostęp 2024-03-09]. (ang.).

[Birchmeier-5] Jason Birchmeier: DJ-Kicks – Erlend Øye. AllMusic. [dostęp 2024-03-09]. (ang.).

[Lynskey-6] Dorian Lynskey: Erlend Oye, DJ-Kicks. The Guardian. [dostęp 2024-03-09]. (ang.).

[Schmid-7] Martina Schmid: Erlend Oye – DJ Kicks. laut.de. [dostęp 2024-03-09]. (niem.).

[Sylvester-8] Nick Sylvester: DJ-Kicks: Erlend Øye. Pitchfork. [dostęp 2024-03-09]. (ang.).

[Michalak-9] Jędrzej Michalak: Erlend Øye – DJ Kicks. Porcys. [dostęp 2024-03-09].

[Unterberger-10] Andrew Unterberger: Erlend Øye – DJ Kicks. Stylus Magazine. [dostęp 2024-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)]. (ang.).

[Paoletta-11] Michael Paoletta. Øye Gives DJ-Mix Series A Flavor Kick. „Billboard”. Nr 20. 116, s. 30, May 2004. New York: Nielsen Business Media, Inc.. ISSN 0006-2510. [dostęp 2024-03-10]. (ang.).

[12] Norwegiancharts.com: ERLEND ØYE - DJ KICKS (ALBUM). norwegiancharts.com. [dostęp 2024-03-09]. (ang.).

[13] IMPALA: IMPALA Press Release, Popkomm, Berlin, 9th October 2008. impalamusic.org. [dostęp 2024-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-27)]. (ang.).

[14] Pitchfork Staff: The Top 200 Albums of the 2000s: 150-101. Pitchfork. [dostęp 2024-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]