Czechosłowacki rząd emigracyjny
Czechosłowacki rząd emigracyjny (czes. Prozatímní státní zřízení) – pierwotnie powstały jako Czechosłowacki Komitet Narodowy w Paryżu 17 listopada 1939, po upadku Francji przeniesiony do Londynu.
Początkowo nieuznawany przez aliantów zachodnich, którzy trzymali się ustaleń układu monachijskiego licząc[1], że w ten sposób zjednają sobie konserwatywną opozycję antyhitlerowską w Niemczech. Po upadku Francji i zastąpieniu Chamberlaina przez Churchilla w lipcu 1940 Komitet przekształcił się w rząd czechosłowacki, który jako pierwszy został uznany przez rząd gen. Sikorskiego[2]. Ostatecznie Brytyjczycy uznali rząd Benesza jako reprezentanta przedwojennej Czechosłowacji 18 lipca 1941 już po rozpoczęciu operacji Barbarossa.
Premierem od 21 lipca 1940 do 5 kwietnia 1945 był rzymskokatolicki ksiądz Jan Šrámek.
Przypisy
edytuj- ↑ Karolina Gawron, Stosunki polsko-czechosłowackie w latach 1918-1939 jako przyczynek do badań nad konfederacją polsko-czechosłowacką 1939-1943, s. 71–72, 74.
- ↑ Stanisław Mackiewicz. Korespondencja Benesz – Sikorski. „Wiadomości”, 1952-04-20. Londyn. [dostęp 2021-02-17]. (pol.).