Wikipedia

Conchita Wurst

austriacki wokalista, drag queen

Conchita Wurst (ur. 6 listopada 1988 w Gmunden) – austriacka drag queen i zwycięzca 59. Konkursu Piosenki Eurowizji (2014), w rolę której wciela się Thomas Neuwirth (ur. 6 listopada 1988 w Gmunden), piosenkarz wykonujący muzykę pop, jazzową, soulową, R&B i elektroniczną[1], aktywista społeczny i działacz na rzecz społeczności LGBT. Jak zaznacza w wywiadach, kiedy występuje jako Conchita Wurst, posługuje się żeńską formą czasowników, natomiast prywatnie używa męskiej formy. Nie jest też, wbrew niektórym opiniom, transkobietą[2].

Conchita Wurst
Ilustracja
Conchita Wurst na paradzie równości w Kolonii (2019)
Imię i nazwisko

Thomas Neuwirth

Pseudonim

Conchita Wurst, WURST

Data i miejsce urodzenia

6 listopada 1988
Gmunden

Instrumenty

klarnet, saksofon[1]

Gatunki

pop, soul, R&B, jazz[1]

Zawód

piosenkarz, drag queen

Aktywność

od 2006

Wydawnictwo

Sony Music

Powiązania

Jetzt Anders!

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Życiorys

edytuj

Thomas Neuwirth urodził się 6 listopada 1988 w Gmunden jako syn Siegfrieda i Helgi Neuwirthów. Ma brata Andreasa. Wychowywał się i dorastał na terenach wiejskich Styrii. W wieku 14 lat wyjechał do Grazu, gdzie do 2011 studiował modę na Graz School of Fashion. Po zakończeniu edukacji przeprowadził się do Wiednia[3].

Kariera

edytuj

W 2006 wziął udział w trzeciej edycji talent show ORF Starmania. Zakwalifikował się do odcinków na żywo, a 26 stycznia 2007 wystąpił w odcinku finałowym programu i zajął drugie miejsce, przegrywając z Nadine Beiler[1]. Również w 2007 był współzałożycielem boys bandu Jetzt Anders!, którego był jednym z wokalistów. Zespół istniał od lutego do listopada 2007[4].

 
Neuwirth (2007)

W 2011 stworzył sceniczne alter ego, które nazwał Conchita Wurst[1][3]. Z nowym wizerunkiem, przedstawiającym kobietę z brodą, zadebiutował publicznie udziałem w pierwszej edycji talent show Die große Chance. Po wygraniu pierwszego odcinka półfinałowego Wurst awansowała do finału, w którym zajęła szóste miejsce, zdobywając 7,91% głosów telewidzów[5]. W listopadzie wydała debiutancki singel, „Unbreakable”, który dotarł do 32. miejsca na liście Ö3 Austria Top 40[6]. Pod koniec 2011 zgłosiła się z utworem „That’s What I Am” do programu Österreich rockt den Song Contest, będącego krajowymi eliminacjami do 57. Konkursu Piosenki Eurowizji[7][8]. 24 lutego 2012 wystąpiła w finale selekcji[9] i zajęła drugie miejsce, przegrywając z duetem Trackshittaz[10]. Z konkursowym singlem dotarła do 12. miejsca listy przebojów w Austrii[6]. Po występie w selekcjach wzięła udział w dwóch programach telewizyjnych: The hardest jobs of Austria, w którym musiała podjąć się pracy w fabryce ryb, oraz w reality show telewizji RTL Wild Girls, w którym wraz z grupą kandydatek trafiła do rdzennych plemion w Namibii[11].

 
Wurst ze statuetką zwycięzcy 59. Konkursu Piosenki Eurowizji

We wrześniu 2013 Wurst została ogłoszona wybraną wewnętrznie reprezentantką Austrii podczas 59. Konkursu Piosenki Eurowizji w 2014[11]. Zapewniła, że występ będzie przygotowany profesjonalnie i zostanie zachowany w dobrym guście[12]. Konkursowy utwór „Rise Like a Phoenix” miał zostać zaprezentowany 7 marca[13], jednak jego premiera odbyła się 18 marca[14]. 8 maja wystąpiła z szóstym numerem startowym w drugim półfinale konkursu i zakwalifikowała się do sobotniego finału, który odbył się 10 maja[15]. Wystąpiła w nim jako jedenasta w kolejności i wygrała, zdobywając łącznie 290 punktów od telewidzów i jurorów[16]. Podczas odbierania statuetki zwycięstwa oznajmiła: Jesteśmy jednością, jesteśmy nie do powstrzymania, co – jak później wytłumaczyła – skierowane było do polityków, którzy sprzeciwiają się społeczności LGBT, wprowadzając prawa ograniczające wolność mniejszościom seksualnym (m.in. w Rosji)[17]. Wygraną skomentowała słowami: To nie tylko wygrana dla mnie, ale także dla tych wszystkich, którzy wierzą w przyszłość bez objawów dyskryminacji; w przyszłość, która będzie opierała się na tolerancji i szacunku do drugiego człowieka[12][17]. Po zwycięstwie w konkursie gościła na paradach równości w Londynie[18], Dublinie[19], Manchesterze[20], Amsterdamie[21], Madrycie[22][23], Innsbrucku[24] i Sztokholmie[25]. W lipcu zamknęła pokaz mody haute couture Jeana-Paula Gaultiera[26][27]. W październiku wystąpiła przed siedzibą Parlamentu Europejskiego[28][29] oraz na Esplanadzie Solidarności przed Parlamentem, gdzie zaśpiewała m.in. utwór „Rise Like a Phoenix” oraz cover przeboju Cher „Believe”[30][31]. Na początku listopada na zaproszenie Ban Ki-moona gościła w siedzibie Organizacji Narodów Zjednoczonych[32][33].

 
Wurst na gali wręczenia Austriackich Nagród Muzycznych „Amadeusz” (2015)

Od stycznia do marca 2015 występowała gościnnie podczas finałów eurowizyjnych eliminacji w: Szwajcarii (Die Große Entscheidungsshow)[34], Niemczech (Unser Song für Österreich)[35], Szwecji (Melodifestivalen)[36] i Austrii (Wer singt für Österreich?)[37] oraz w finale Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo[38]. W marcu wydała książkę autobiograficzną pt. „Ich, Conchita”[39][40], która w maju ukazała się w wersji anglojęzycznej („Being Conchita”)[41]. 29 marca odebrała trzy statuetki „Amadeusza” podczas ceremonii wręczania Austriackich Nagród Muzycznych w za wygraną w kategoriach: Artysta roku, Teledysk roku (za klip do „Heroes”) i Piosenka roku (za „Rise Like a Phoenix”)[42]. Dwa dni później wystąpiła z piosenką „Rise Like a Phoenix” jako gość muzyczny podczas koncertu jubileuszowego Eurovision Song Contest’s Greatest Hits przygotowanego przez brytyjską telewizję BBC z okazji 60-lecia istnienia Konkursu Piosenki Eurowizji[43]. W maju odsłoniła swoją figurę woskową w wiedeńskim Muzeum Figur Woskowych Madame Tussaud[44] oraz współprowadziła 60. Konkurs Piosenki Eurowizji w Wiedniu jako gospodyni kulis[45][46]; zaśpiewała także jako gość muzyczny Eurowizji: na otwarcie pierwszego półfinału wykonała utwór „Rise Like a Phoenix”, a w finale – hymn konkursu „Building Bridges” z prowadzącymi i chórem[47] oraz piosenkę „You Are Unstoppable” i singiel „Firestorm”. 15 maja wydała debiutancki album studyjny, zatytułowany po prostu Conchita[48]. Umieściła na nim 12 utworów, w tym m.in. single „Rise Like a Phoenix”, „Heroes” i „You Are Unstoppable”[49]. Album dotarł do pierwszego miejsca na liście Ö3 Austria Top 40 oraz uzyskał status platynowej płyty w Austrii[50]. 27 czerwca wystąpiła podczas koncertu Sabat Czarownic w Kielcach, gdzie wykonała utwory „Rise Like a Phoenix”, „River Deep – Mountain High” i „You Are Unstoppable”[51]. W listopadzie wzięła udział w Feast Fest, corocznej imprezie społeczności LGBT odbywającej się w Adelaide[52].

W 2017 prowadziła program It Takes Two emitowany w RTL. W grudniu tego samego roku wraz z Iną Regen wydała singel „Heast as net”[53]. W październiku 2018 wydała drugi album studyjny pt. From Vienna with Love, na którym zamieściła 12 piosenek nagranych wraz z Wiedeńską Orkiestrą Symfoniczną, w tym m.in. covery przebojów „Writing’s on the Wall”, „(Where Do I Begin?) Love Story” i „All by Myself”, a także piosenkę „Rise Like a Phoenix”. W wywiadzie udzielonemu serwisowi Plejada.pl zapowiedziała wyruszenie w europejską trasę koncertową[54], którą odbyła od 1 marca do 19 października 2019.

W 2019 ogłosiła zmianę wizerunku i stylu muzycznego. Nowy projekt zapowiedziała utrzymanymi w muzyce elektronicznej singlami: „Trash All the Glam”, „Hit Me” i „See Me Now”[55], które znalazły się albumie pt. Truth Over Magnitude, wydanym 25 października 2019[56]. W 2020 wydała nagrany z gościnnym udziałem Lou Asril singel „Lovemachine”[57], a także nagrany w duecie z Ricky Merino singel „Smalltown Boy”[58]. W 2021 opublikowała kolejne single: „Malebu”[59] oraz „Bodymorphia”[60], a w 2022 single „All I Wanna Do”[61], „Ich weiß, was ich will”[62], „Car (Idhlargt)”[63], „Paris (Savoir-Vivre)”[64], „Erstmal Pause”[65] oraz „All That I Wanted”[66].

11 maja 2024 wystąpi podczas 68. Konkursu Piosenki Eurowizji w ramach występu interwałowego[67].

Wizerunek

edytuj
 
Wurst w talk-show Wetten, dass..? (2014)

Thomas Neuwirth stworzył postać Conchity Wurst w 2011 podczas górskiej wycieczki do Kolumbii. Wykreował alter ego, by zwrócić uwagę na problem dyskryminacji oraz braku tolerancji i akceptacji, których sam doznał[1][3]. Imię drag queen zaczerpnął od imienia swojej kubańskiej koleżanki, a nazwisko (w języku niemieckim oznaczające dosł. kiełbasę) – z niemieckiego powiedzenia Das ist mir doch alles Wurst (pol. To wciąż to samo, to nieistotne)[68]. Tworząc wizerunek kobiety z brodą chciał udowodnić, że „można osiągnąć wszystko bez względu na wygląd”[69]. Swoją działalność porównuje do używania przez amerykańską wokalistkę Beyoncé jej alter ego Sashy Fierce czy prezentowania się w kontrowersyjnych strojach przez Lady Gagę, co ma służyć oddzielaniu życia prywatnego od występów scenicznych[70]. Według fikcyjnej historii stworzonej przez Neuwirtha artystka wyszła za mąż za tancerza burleski Jacques’a Patriaque'a, prywatnie przyjaciela wokalisty[71].

To moja własna prawda. [Broda] sprawia, że na scenie czuję się komfortowo. Kocham się, a kobieta z brodą jest zabawna i wyraża wszystko, co czuję.

Thomas Neuwirth, „Graham Norton Show”, 2014[72]

Po wygranej w konkursie Wurst została okrzyknięta „ikoną środowiska LGBT w Europie”[70][73]. Jej wizerunek został wykorzystany na wiedeńskich tablicach turystycznych, co miało zachęcić m.in. homoseksualnych turystów do odwiedzania miasta[74]. Brytyjski tygodnik The Week stwierdził, że drag queen została „poważną oznaką nadziei” dla ludzi ze środowiska LGBT żyjących w cieniu „oficjalnie usankcjonowanej nietolerancji” w niektórych krajach[75]. Brytyjski aktywista Paris Lees wyznał, że postać Wurst inspiruje „miliony ludzi i stoi w obronie każdego, kto kiedykolwiek czuł się zawstydzony lub zlękniony z powodu bycia innym”[76].

Postać Wurst stała się tematem sztuki francuskiego artysty ulicznego, Surianiego, który umieścił wizerunek Conchity na kilku paryskich ulicach[77]. Wizerunek Conchity stał się także inspiracją dla amerykańskiej drag queen RuPaul, która przygotowała specjalny odcinek swojego show RuPaul’s Drag Race prezentujący modelki z brodami[78].

W 2014 fraza „Conchita Wurst” była jednym z najczęściej wyszukiwanych haseł w Internecie w międzynarodowym podsumowaniu wyszukiwarki Google[79][80][81][82].

W kwietniu 2018 Neuwirth ujawnił w mediach społecznościowych, że jest nosicielem wirusa HIV[83].

Krytyka

edytuj

Przed zwycięstwem w konkursie

edytuj
 
Wurst podczas koncertu na Ballhausplatz, 2014

Tuż po ogłoszeniu przez austriackiego nadawcę Conchity Wurst jako reprezentantki kraju w 59. Konkursie Piosenki Eurowizji część fanów konkursu, głównie z grup konserwatywnych z krajów Europy Wschodniej (zwłaszcza Armenii, Białorusi i Rosji) wysłała petycję, w której domagała się wycofania Conchity z konkursu[69][84]. W tym samym czasie na Facebooku powstał specjalny fan page NIE dla Conchity Wurst w Konkursie Piosenki Eurowizji, który polubiło wówczas ponad 31 tys. osób[85]. Do Białoruskiego Ministerstwa Informacji, sprawującego kontrolę nad państwową telewizją BTRC, złożona została petycja o zakaz emisji występu wokalisty podczas transmisji koncertu półfinałowego, zachęcano także do bojkotu imprezy[86][87]. Ministerstwo nie zareagowało na petycję, a sam wniosek podpisało niewiele ponad 2300 osób[88]. Podobne pismo zostało wystosowane w Rosji, petycja podpisana przez ok. 400 osób[89] opisywała wówczas konkurs jako „siedlisko sodomii o wszczęciu liberałów europejskich”[90]. Rosyjski polityk partii konserwatywnej, Witalij Milonow, nawoływał do bojkotu konkursu, opisując występ Wurst jako „rażącą propagandę homoseksualizmu i upadku duchowego”, a samą postać nazywając „zboczeńcem z Austrii”[91][92]. Jakiekolwiek próby manipulacji transmisją byłyby potępione przez państwa uczestniczące, a organizująca konkurs Europejska Unia Nadawców (EBU) nałożyłaby wówczas karę na nadawców[88].

Wizerunek wokalisty skrytykował w żartach także Aram Mp3, reprezentant Armenii podczas Konkursu Piosenki Eurowizji[93]. Piosenkarz uznał sposób życia Neuwirtha za „nienaturalny” i zasugerował mu zdecydowanie się, czy chce być mężczyzną, czy kobietą[94]. W odpowiedzi Wurst stwierdziła: Nie chcę być kobietą. W pracy jestem królową, a w domu rozleniwionym chłopakiem[93].

Po zwycięstwie w konkursie

edytuj
 
Wurst podczas 59. Konkursu Piosenki Eurowizji (2014)

Zwierzchnik Serbskiego Kościoła Prawosławnego, patriarcha Ireneusz, stwierdził, że powódź na Bałkanach w 2014 została zesłana przez Boga jako kara za postępowanie osób homoseksualnych, biseksualnych i transseksualnych, a zwycięstwo Wurst na Eurowizji było jedną z jej przyczyn[95][96][97][98][99]. Rosyjski ultranacjonalistyczny polityk Władimir Żyrinowski określił wygraną Wurst „końcem Europy”[17][73]. Włodarze Moskwy zakazały przeprowadzenia na terenie miasta Marszu Brodatych Kobiet i Mężczyzn, który miał być zorganizowany 27 maja przez aktywistów LGBT, tłumacząc decyzję „zachowaniem szacunku moralnego w edukacji młodego społeczeństwa” oraz chęcią zapobiegnięcia konfliktu między maszerującymi a homofobistycznymi demonstrantami[73]. W mediach ruszyła akcja zachęcająca mężczyzn do zgolenia brody w proteście przeciwko zwycięstwu Conchity; zaangażowali się w nią m.in.: prezenter telewizyjny Andriej Małachow i raper ST[100][101][102]. Negatywne opinie o Wurst wyrazili również inni wykonawcy muzyczni z Rosji, w tym m.in. Aleksandr Nowikow, Szura, Wład Sokołowski, Dominik Dżokier, Nikołaj Timofiejew[103][104][100][105] i Lolita Milawska[106], a krytycy muzyczni Artiemij Troicki i Michaił Margolis uznali zwycięstwo drag queen za „dość naturalne, biorąc pod uwagę fakt, że konkurs Eurowizji od dawna (...) jest szczególnie lubiany w środowisku gejowskim”[107][105]. Wizerunek drag queen stał się też motywem utworu „Boroda” nagranego przez raperów Doniego i Timatiego[108].

 
Wurst na gali Life Ball 2014

Wizerunek Conchity Wurst wzbudził kontrowersje również w polskich mediach i wśród prawicowych polityków. Katolicki publicysta Tomasz Terlikowski stwierdził, że „śpiew nie ma znaczenia, liczy się tylko pokazanie, że normalność, męskość i kobiecość nie istnieją, i że każda patologia może liczyć na wygraną w każdym konkursie, jeśli tylko będzie przedstawiać się jako uciemiężona mniejszość, albo odmieniec”[109]. Według o. Tadeusza Rydzyka wygrana Wurst była „śmieszną, a zarazem tragiczną nienormalnością”[110]. Beata Kempa określiła występ drag queen jako „nienormalny i obrzydliwy”[111], a Jacek Kurski w trakcie audycji 7. Dzień Tygodnia w Radiu Zet wyznał: Mamy do czynienia z agresją kulturową, dopychaniem kolanem modelu społecznego wyboru płci. To nie jest smaczne, że się facet wybierze w sukienkę, a potem sobie brodę przyklei[112]. Marzena Wróbel uznała występ „za ekspansję ideologii gender, co wiąże się z zagrożeniem tożsamości płciowej u młodych ludzi”[113]. Podobnego zdania był ks. Dariusz Oko, który ocenił prezentację za „propagowanie genderyzmu i relatywizowanie tożsamości płciowej”[114]. Polski bokser oraz kandydat do Parlamentu Europejskiego z ramienia Solidarnej Polski w 2014 Tomasz Adamek uznał wynik finału za promocję „brodatego dziwoląga z Austrii”[115]. Krytycznie ocenił ją także Adam Hofman[116]. Według Jarosława Kaczyńskiego wygrana Conchity jest „dowodem na upadek współczesnej Europy”[117].

Po ogłoszeniu planów zaproszenia Conchity Wurst do Kielc na koncert Sabat Czarownic pojawiły się negatywne głosy ze strony członków polskich partii konserwatywnych. Kielecki radny Bogdan Latosiński z ramienia Prawa i Sprawiedliwości zagroził protestem podczas sesji sejmiku województwa świętokrzyskiego[51]. W obronie organizatora stanął m.in. Zenon Janus z zarządu Regionalnej Organizacji Turystycznej Województwa Świętokrzyskiego[118].

Odpowiedź na krytykę

edytuj

Odpowiadając na krytykę przez polityków wizerunku Conchity Wurst oraz jej występu w Konkursie Piosenki Eurowizji, stwierdziła: Dla mnie to największy komplement, kiedy wysocy rangą politycy używają mojego imienia, by wyrazić swój gniew[119]. Równocześnie wyraziła niezadowolenie, mówiąc: Dla mnie idealny świat to taki, w którym nie musimy rozmawiać o naszej seksualności, o tym, skąd jesteśmy, w co wierzymy. Czy to najgorsze rzeczy według polityków?[120].

Brytyjski dziennik „Daily Mail” napisał, że Wurst dzięki wygranej w finale Eurowizji stała się „międzynarodową supergwiazdą”[121].

 
Wurst w programie Unser Song für Österreich (2015)

Kardynał Kościoła rzymskokatolickiego w Austrii, Christoph Schönborn, uznał cel działania Wurst za „bardzo prawdziwy i ważny temat”, wzywając do szacunku. Nie zauważył jednak różnic między postacią drag queen a osobą transseksualną, sugerując, że Neuwirth nie czuje się dobrze we własnym ciele („wszyscy ludzie, także ci, którzy nie czują się dobrze we własnym ciele, zasługują na szacunek”). Przyznał też, że „modli się za Toma o jego walkę o życie”, stosując się do nauk Kościoła mówiących o „homoseksualizmie jako grzechu”[122].

Brytyjski dziennikarz oraz komentator Konkursu Piosenki Eurowizji Graham Norton skomentował społeczno-polityczne zainteresowanie wizerunkiem Wurst słowami: wygląda na to, że Eurowizja zrobiła coś, co ma jakieś znaczenie[12]. Jedna z lokalnych rozgłośni radiowych świętowała triumf reprezentanta, odtwarzając zwycięski utwór „Rise Like a Phoenix” 48 razy z rzędu przez ponad cztery godziny[17].

Do grona sojuszników Wurst dołączyli artyści odnoszący międzynarodowe sukcesy w branży muzycznej, m.in.: Cher[123][124], Elton John[125][126], Lady Gaga[127], Robbie Williams[128], a także rosyjscy muzycy: Leonid Agutin[129], Filipp Kirkorow[130], Anna Netrebko[131], Siergiej Łazariew[132], Anfisa Czechowa[133], Boris Barabanow[134] i Buranowskije Babuszki[135], wybrani uczestnicy Eurowizji 2014: Aram Mp3[136], Ruth Lorenzo[137] i Marija Jaremczuk[138] oraz francuski projektant mody Jean-Paul Gaultier, który zaprosił Wurst na zamknięcie jednego z jego lipcowych pokazów kolekcji kreacji haute couture[26].

Rosyjski krytyk muzyczny Siergiej Sosiedow zrecenzował występ artysty jako „mający przewagę nad prezentacjami innych wokalistek z Eurowizji w zakresie kompozycji muzycznej, w kategorii piękna, kobiecości i subtelności”[139]. Anna Rulewskaja z portalu internetowego Slon.ru przyznała, że Wurst „niszczy stereotypy (i nie tylko te dotyczące płci) (...) walczy o wolność osobistą i wyrażania siebie bez żadnych uwarunkowań (...), wzywa do tolerancji i humanizmu”[140].

 
Wurst podczas koncertu Unser Lied für Lissabon (2017)

W obronie Wurst stanęli także politycy lewicowi i osobistości telewizyjne o poglądach liberalnych. Prezydent Austrii Heinz Fischer przyznał, że zwycięstwo Wurst to „wygrana nie tylko dla kraju, ale przede wszystkim dla różnorodności i tolerancji w Europie”[17]. Tadeusz Ross z Platformy Obywatelskiej skrytykował negatywne komentarze na temat artysty słowami: Słowa te są nie tylko krzywdzące dla osób nieheteronormatywnych, ale też zupełnie nietrafnie diagnozują sytuację naszego kontynentu., błędnie nie rozróżnił jednak postaci drag queen od osoby transseksualnej, twierdząc: Odmawiając prawa do godności osobom transseksualnym zaprzeczamy (...) zasadzie równości[141]. Działaczka społeczna Magdalena Środa uznała Wurst za „osobę, która jest uosobieniem tego, co ceni Europa oraz Polacy opuszczający nasz kraj: wolności osobistej, swobody twórczej, tolerancji, uznania inności, odrzucenia stereotypów”[142], a Barbara Nowacka ze stowarzyszenia Europa Plus Twój Ruch oceniła wygraną jako „dążenia do wolności i emancypacji”[114]. Michał Wiśniewski, lider zespołu Ich Troje i dwukrotny reprezentant Polski na Eurowizji, stwierdził, że „trzeba mieć odrobinę dystansu do siebie i Eurowizji”[143].

Dyskografia

edytuj
Osobny artykuł: Dyskografia Conchity Wurst.

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b c d e f Tom von Starmania – die 3. Staffel. [w:] Starmania [on-line]. homepagesearcher.com. [dostęp 2014-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-17)]. (niem.).
  2. ↑ Conchita Wurst: Some people think I’m a trans woman
  3. ↑ a b c Conchita Wurst: Biography. conchitawurst.com. [dostęp 2014-01-04]. (ang.).
  4. ↑ jetzt anders! – Biografie. chartsurfer.de. [dostęp 2022-04-24]. (niem.).
  5. ↑ Conchita Wurst: Auch der Ehemann ist erfunden. [w:] Kleine Zeitung [on-line]. www.kleinezeitung.at, 2011-11-15. [dostęp 2014-01-04]. (niem.).
  6. ↑ a b Discographie Conchita Wurst. [w:] Austrian Charts [on-line]. austriancharts.at. [dostęp 2014-01-04]. (niem.).
  7. ↑ Marco Brey: Austria: Meet nine candidates for Baku!. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2011-12-01. [dostęp 2014-01-02]. (ang.).
  8. ↑ Andreas Schacht: Listen to the Austrian national final entries!. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2012-01-10. [dostęp 2014-01-02]. (ang.).
  9. ↑ Marco Brey: Watch tonight: Austria rocks the Song Contest!. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2012-02-24. [dostęp 2014-01-02]. (ang.).
  10. ↑ Marco Brey: It’s Trackshittaz for Austria!. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2012-02-24. [dostęp 2014-01-02]. (ang.).
  11. ↑ a b Marco Brey: Conchita Wurst to represent Austria in 2014. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2013-09-10. [dostęp 2014-01-04]. (ang.).
  12. ↑ a b c Richard Osborne: On Camp & Conchita: An Eurovision Victory For The LGBT Community. [w:] The Quietus [on-line]. thequietus.com, 2014-05-12. [dostęp 2014-08-17]. (ang.).
  13. ↑ Raf Van Bedts: Conchita Wurst stelt op 7 maart Eurovisielied voor. [w:] Euro Song [on-line]. eurosong.be, 2014-01-19. [dostęp 2014-01-20]. (niderl.).
  14. ↑ Marco Brey: Conchita to „Rise Like A Phoenix” for Austria. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2014-03-18. [dostęp 2014-03-18]. (ang.).
  15. ↑ Gordon Roxburgh: Tonight ten more winners through to the Final. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2014-05-08. [dostęp 2014-05-10]. (ang.).
  16. ↑ Eurovision Song Contest 2014 Grand Final. Europejska Unia Nadawców. [dostęp 2014-05-12]. (ang.).
  17. ↑ a b c d e Caroline Davies: Conchita Wurst pledges to promote tolerance after jubilant welcome home. [w:] The Guardian [on-line]. theguardian.com, 2014-05-11. [dostęp 2014-08-17]. (ang.).
  18. ↑ Conchita Wurst to headline Pride in London. [w:] Pride in London [on-line]. prideinlondon.org, 2014-06-20. [dostęp 2014-07-19]. (ang.).
  19. ↑ Pamela Duncan: Dublin Gay Pride parade welcomes 40,000. [w:] Irish Times [on-line]. irishtimes.com, 2014-06-28. [dostęp 2014-07-19]. (ang.).
  20. ↑ Richard Wheatstone: Eurovision sensation Conchita Wurst set to perform at Manchester Pride Big Weekend festival. [w:] Manchester Evening News [on-line]. manchestereveningnews.co.uk, 2014-07-18. [dostęp 2014-07-19]. (ang.).
  21. ↑ CONCHITA WURST ATTENDS AMSTERDAM GAY PRIDE 2014. [w:] Simply Amsterdam [on-line]. simplyamsterdam.nl, 2014-06-23. [dostęp 2014-07-19]. (ang.).
  22. ↑ Conchita Wurst opens Madrid Gay Pride. [w:] The Lcal [on-line]. thelocal.es, 2014-07-03. [dostęp 2014-07-19]. (ang.).
  23. ↑ Kirsty McCormack: Conchita Wurst joins X Factor star Ruth Lorenzo at Madrid's Gay Pride celebrations. [w:] Express [on-line]. express.co.uk, 2014-07-03. [dostęp 2014-07-19]. (ang.).
  24. ↑ Conchita Wurst kommt: Innsbruck probt heute den Song Contest. [w:] Tiroler Tageszeitung [on-line]. tt.com, 2014-07-12. [dostęp 2014-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-15)]. (ang.).
  25. ↑ Conchita Wurst to kick off Stockholm Pride. [w:] The Local [on-line]. thelocal.se, 2014-06-23. [dostęp 2014-07-19]. (ang.).
  26. ↑ a b Martha Cliff: Here comes the bearded drag artist bride: Conchita Wurst makes couture debut at Jean-Paul Gaultier show. [w:] Daily Mail [on-line]. dailymail.co.uk, 2014-07-10. [dostęp 2014-07-19]. (ang.).
  27. ↑ Aleksandra Nagel: CONCHITA WURST NA POKAZIE JEAN PAUL GAULTIER. [w:] Vu Mag [on-line]. vumag.pl. [dostęp 2014-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-13)]. (pol.).
  28. ↑ Parlament Europejski walczy o szacunek i tolerancję. Zaprosili Conchitę Wurst. [w:] WP [on-line]. wiadomosci.wp.pl, 2014-09-13. [dostęp 2014-09-15]. (pol.).
  29. ↑ Wurst with a message. dw.com, 2014-10-08. [dostęp 2023-10-11]. (ang.).
  30. ↑ Przemysław Jóźwik: Conchita Wurst w Parlamencie Europejskim. [w:] OGAE Polska [on-line]. eurowizja.org, 2014-10-09. [dostęp 2014-10-10]. (pol.).
  31. ↑ Conchita Wurst w europarlamencie. „Nikt nie musi mnie kochać, ale trzeba mnie szanować”. [w:] TVP [on-line]. tvp.info, 2014-10-08. [dostęp 2014-10-10]. (pol.).
  32. ↑ Conchita Wurst sings at UN Headquarters in Vienna. webtv.un.org, 2014-11-03. [dostęp 2014-11-08]. (ang.).
  33. ↑ Conchita Wurst w siedzibie ONZ. Ban Ki-moon: jest gwiazdą świata. [w:] TVN24 [on-line]. tvn24.pl, 2014-11-03. [dostęp 2014-11-08]. (pol.).
  34. ↑ Sanjay (Sergio) Jiandani: Switzerland: Conchita Wurst guest star in Swiss NF. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2015-01-21. [dostęp 2015-03-30]. (ang.).
  35. ↑ Sanjay (Sergio) Jiandani: Germany: Conchita Wurst to open Unser Song für Österreich. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2015-01-30. [dostęp 2015-03-30]. (ang.).
  36. ↑ Fiona Galliford: Sweden: Conchita to perform at Melodifestivalen final. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2015-01-22. [dostęp 2015-03-30]. (ang.).
  37. ↑ Fiona Galliford: Austria: Conchita Wurst to peform in the 2015 Austrian NF. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2015-02-27. [dostęp 2015-03-30]. (ang.).
  38. ↑ Sanjay (Sergio) Jiandani: Italy: Conchita Wurst will perform in San Remo 2015. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2015-01-30. [dostęp 2015-03-30]. (ang.).
  39. ↑ Meine Geschichte – Ich, Conchita. [w:] Amazon [on-line]. amazon.de. [dostęp 2014-12-16]. (niem.).
  40. ↑ Robin Scott: Austria: Conchita’s autobiography is launched in Berlin. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2015-03-03. [dostęp 2015-03-30]. (ang.).
  41. ↑ Alex Noone: Austria: Conchita’s autobiography to be launched in English. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2015-04-13. [dostęp 2015-04-13]. (ang.).
  42. ↑ Austria: Three prizes for two Eurovision stars. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2015-03-31. [dostęp 2015-04-01]. (ang.).
  43. ↑ Eurovision's Greatest Hits – full line-up revealed!. [w:] BBC [on-line]. bbc.co.uk, 2015-02-06. [dostęp 2015-04-05]. (ang.).
  44. ↑ Sanjay (Sergio) Jiandani: Eurovision 2015: Conchita unveils her wax figure at Madam Tussauds. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2015-05-13. [dostęp 2015-05-13]. (ang.).
  45. ↑ Jarmo Siim: Who gets to host Eurovision in Vienna?. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2014-12-19. [dostęp 2014-12-19]. (ang.).
  46. ↑ Maciej Błażewicz: One poprowadzą Eurowizję 2015. [w:] OGAE Polska [on-line]. eurowizja.org, 2014-12-19. [dostęp 2014-12-19]. (pol.).
  47. ↑ Jarmo Siim: Conchita Wurst & a magical bridge to open the Eurovision Final. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2015-04-29. [dostęp 2014-12-19]. (ang.).
  48. ↑ Michiel Vos: Austria: Conchita Wurst ready to release debut album. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2015-03-14. [dostęp 2015-03-30]. (ang.).
  49. ↑ Conchita – Conchita Wurst. [w:] iTunes [on-line]. itunes.apple.com. [dostęp 2015-03-30]. (ang.).
  50. ↑ Sanjay (Sergio) Jiandani: Austria: Conchita goes platinum and charts at #1. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2015-05-27. [dostęp 2015-05-28]. (ang.).
  51. ↑ a b Conchita Wurst wystąpi w Polsce? Radny PiS sugeruje: Oprotestować koncert. [w:] Newsweek Polska [on-line]. polska.newsweek.pl, 2015-05-05. [dostęp 2015-05-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-06)]. (pol.).
  52. ↑ Jessica Weaver: Austria: Conchita Wurst explores Adelaide. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2015-11-17. [dostęp 2015-12-26]. (ang.).
  53. ↑ Heast as net – Single by Conchita Wurst & Ina Regen. music.apple.com. [dostęp 2022-03-28]. (ang.).
  54. ↑ Sergiusz Królak: Conchita Wurst zapowiada: jestem gotowa, by wrócić do Polski! Tęskniliście?. [w:] Plejada.pl [on-line]. plejada.pl, 2018-12-04. [dostęp 2018-12-05]. (pol.).
  55. ↑ See Me Now - Single by Conchita Wurst. [dostęp 2019-04-12].
  56. ↑ » Conchita to teraz WURST i robi electro! Sony Music Poland [online], www.sonymusic.pl [dostęp 2019-04-12] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-08].
  57. ↑ Lovemachine (feat. Lou Asril) – Single by Conchita Wurst. itunes.apple.com. [dostęp 2022-03-28]. (ang.).
  58. ↑ Smalltown Boy – Single by Ricky Merino Conchita Wurst. itunes.apple.com. [dostęp 2022-03-28]. (ang.).
  59. ↑ Malebu – Single by Conchita Wurst. itunes.apple.com. [dostęp 2022-03-28]. (ang.).
  60. ↑ Bodymorphia – Single by Conchita Wurst. itunes.apple.com. [dostęp 2022-03-28]. (ang.).
  61. ↑ All I Wanna Do – Single by Conchita Wurst. itunes.apple.com. [dostęp 2022-03-28]. (ang.).
  62. ↑ Ich weiß, was ich will – Single by Conchita Wurst. itunes.apple.com. [dostęp 2022-05-07]. (ang.).
  63. ↑ Car (Idhlargt) – Single by Conchita Wurst. itunes.apple.com. [dostęp 2022-05-07]. (ang.).
  64. ↑ Paris (Savoir-Vivre) – Single by Conchita Wurst. itunes.apple.com. [dostęp 2022-06-12]. (ang.).
  65. ↑ Erstmal Pause – Single by Conchita Wurst. itunes.apple.com. [dostęp 2022-07-29]. (ang.).
  66. ↑ All That I Wanted – Single by Conchita Wurst. itunes.apple.com. [dostęp 2022-09-14]. (ang.).
  67. ↑ James Washak, 🇸🇪 Eurovision 2024: Charlotte Perelli, Conchita and Carola to Perform at Grand Final [online], Eurovoix, 10 maja 2024 [dostęp 2024-05-10] (ang.).
  68. ↑ Conchita Wurst: „Der Song Contest ist absolut unberechenbar”. [w:] Der Standard [on-line]. derstandard.at, 2014-04-24. [dostęp 2014-08-17]. (niem.).
  69. ↑ a b Derek Brooks: Bearded Austrian drag queen to take on Eurovision. [w:] Reuters [on-line]. uk.reuters.com, 2014-04-28. [dostęp 2014-08-17]. (ang.).
  70. ↑ a b Kathryn Bromwich: Conchita Wurst: 'Most artists are sensitive and insecure people. I am too'. [w:] The Guardian [on-line]. theguardian.com, 2014-07-06. [dostęp 2014-08-17]. (ang.).
  71. ↑ Jacques Patriaque im Interview: Conchitas Ehemann packt aus!. [w:] ÖSTERREICH 24 [on-line]. oe24.at, 2014-05-16. [dostęp 2014-08-17]. (niem.).
  72. ↑ Will Stroude: Conchita Wurst explains bearded look to Graham Norton. [w:] The Attitude [on-line]. attitude.co.uk, 2015-05-14. [dostęp 2015-12-08]. (ang.).
  73. ↑ a b c Sean Michaels: Parade for Eurovision's Conchita Wurst banned by Russian officials. [w:] The Guardian [on-line]. theguardian.com, 2014-05-16. [dostęp 2014-08-17]. (ang.).
  74. ↑ Natalie Paris: Conchita Wurst's Eurovision win grants Vienna gay tourism boost. [w:] The Telegraph [on-line]. telegraph.co.uk, 2014-05-13. [dostęp 2014-08-17]. (ang.).
  75. ↑ David Cairns: Russia's Eurovision secret is out: voters backed Conchita. [w:] The Week [on-line]. theweek.co.uk, 2014-05-12. [dostęp 2014-08-17]. (ang.).
  76. ↑ Paris Lees: Drag queen? Transgender? Conchita's an ambassador and that's what matters. [w:] The Guardian [on-line]. theguardian.com, 2014-05-12. [dostęp 2014-08-17]. (ang.).
  77. ↑ Katie Dupere: Artist brings Conchita Wurst’s image to Paris streets. [w:] Pink News [on-line]. pinknews.co.uk, 2013-07-16. [dostęp 2014-07-19]. (ang.).
  78. ↑ Gabriel Vivas: Austria: Conchita Wurst inspires RuPaul’s Drag Race runway. [w:] ESC Today [on-line]. esctoday.com, 2015-03-16. [dostęp 2015-03-30]. (ang.).
  79. ↑ Trendy Google – top listy: Wszystkie kategorie. [w:] Google [on-line]. google.pl, 2014-12-16. [dostęp 2014-12-16]. (pol.).
  80. ↑ George Arnett, Ami Sedghi: 2014's top Google searches – from Robin Williams to Conchita Wurst. [w:] The Guardian [on-line]. theguardian.com, 2014-12-16. [dostęp 2014-12-16]. (ang.).
  81. ↑ Jarmo Siim: Eurovision’s Conchita Wurst one of world's main stories of 2014. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2014-12-16. [dostęp 2014-12-16]. (ang.).
  82. ↑ Conchita Wurst / Rok 2014 w wyszukiwarce Google. [w:] Google [on-line]. google.pl, 2014-12-16. [dostęp 2014-12-16]. (pol.).
  83. ↑ Conchita Wurst jest nosicielką wirusa HIV., „OnetKobieta”, 16 kwietnia 2018 [dostęp 2018-04-16] (pol.).
  84. ↑ Bearded Austrian drag queen to take on Eurovision
  85. ↑ Willy Lee Adams: EDITORIAL: WHY ORF MUST STAND BY CONCHITA WURST. [w:] WiwiBloggs [on-line]. wiwibloggs.com, 2013-09-14. [dostęp 2014-08-17]. (ang.).
  86. ↑ Willy Lee Adams: WILL BELARUS REMOVE CONCHITA WURST FROM ITS EUROVISION BROADCAST?. [w:] WiwiBloggs [on-line]. wiwibloggs.com, 2013-10-20. [dostęp 2014-08-17]. (ang.).
  87. ↑ Eurowizja: Conchita Wurst wywołuje oburzenie. [w:] Interia.pl [on-line]. muzyka.interia.pl, 2013-11-15. [dostęp 2014-01-04]. (pol.).
  88. ↑ a b nattan: Austria wzbudza kontrowersje. eurowizja.org, 2013-11-06. [dostęp 2014-05-12]. (pol.).
  89. ↑ Willy Lee Adams: WILL RUSSIA CUT ITS BROADCAST OF EUROVISION 2014 BECAUSE OF CONCHITA WURST?. [w:] WiwiBloggs [on-line]. wiwibloggs.com, 2013-12-28. [dostęp 2014-08-17]. (ang.).
  90. ↑ Jess Denham: Eurovision 2014: Conchita Wurst faces transphobic backlash for 'unnatural' lifestyle. [w:] The Independent [on-line]. independent.co.uk, 2014-04-28. [dostęp 2014-08-17]. (ang.).
  91. ↑ Alec Luhn: Russian politician condemns Eurovision as 'Europe-wide gay parade'. [w:] The Guardian [on-line]. theguardian.com, 2014-04-30. [dostęp 2014-08-17]. (ang.).
  92. ↑ Kira Brekke: Russian Politician: Conchita Wurst's Upcoming Eurovision Performance Is 'Blatant Propoganda'. [w:] The Huffington Post [on-line]. huffingtonpost.com, 2014-05-01. [dostęp 2014-08-16]. (ang.).
  93. ↑ a b Loulla-Mae Eleftheriou-Smith: Conchita Wurst: How Eurovision 2014's bearded drag ‘pervert’ reviled by Russia became the toast of Europe. [w:] The Independent [on-line]. independent.co.uk, 2014-05+11. [dostęp 2014-08-17]. (ang.).
  94. ↑ Armeniens Kandidat zieht über Conchita Wurst her. [w:] Heute [on-line]. heute.at, 2014-03-25. [dostęp 2014-08-16]. (niem.).
  95. ↑ Conchita Wurst caused Balkan floods after Eurovision win, say church leaders. [w:] The Telegraph [on-line]. telegraph.co.uk, 2014-05-22. [dostęp 2014-08-17]. (ang.).
  96. ↑ Patriarcha Irinej: powódź na Bałkanach to kara od Boga za wygraną Conchity Wurst. [w:] Onet [on-line]. wiadomosci.onet.pl, 2014-05-23. [dostęp 2014-05-29]. (pol.).
  97. ↑ Patriarcha Serbii: Powódź to kara za Conchitę Wurst. [w:] Gazeta Wyborcza [on-line]. wyborcza.pl, 2014-05-22. [dostęp 2014-05-29]. (pol.).
  98. ↑ Hаводнение на Балканах – это кара Божья за победу Кончиты Вурст, – патриарх Сербии. [w:] iPress [on-line]. ipress.ua. [dostęp 2014-08-18]. (ros.).
  99. ↑ Религиозные лидеры: Кончита Вурст – причина наводнений на Балканах. [w:] RIA Nowosti [on-line]. ria.ru, 2014-05-23. [dostęp 2014-08-18]. (ros.).
  100. ↑ a b Кончита вдохновляет: посмотрев финал „Евровидения”, россияне бреют бороды, чтобы доказать свою брутальность. [w:] NEWSru.com [on-line]. newsru.com, 2014-05-12. [dostęp 2014-08-18]. (ros.).
  101. ↑ Joe Morgan: Russians shave off beards to protest against Conchita Wurst. [w:] Gay Star News [on-line]. gaystarnews.com, 2014-05-13. [dostęp 2014-08-17]. (ang.).
  102. ↑ Some Russians are so angry Conchita Wurst won Eurovision, they are shaving their beards in protest. [w:] Metro [on-line]. metro.co.uk, 2014-05-12. [dostęp 2014-08-18]. (ang.).
  103. ↑ Брить или не брить?. [w:] Niediela [on-line]. nedelya.ren-tv.com, 2014-05-18. [dostęp 2014-08-18]. (ros.).
  104. ↑ Российские звезды и РПЦ выступили против Кончиты Вурст. [w:] Jeżeniedielnaja informacyonno-analiticzeskaja gazieta [on-line]. uefima.ru, 2013-05-13. [dostęp 2014-08-18]. (ros.).
  105. ↑ a b Swietłana Pietrowa: Победившая на «Евровидении» бородатая Кончита из Австрии взорвала Рунет. [w:] Nowyj Riegion [on-line]. nr2.ru, 2014-05-12. [dostęp 2014-08-18]. (ros.).
  106. ↑ Лолита Милявская о Кончите Вюрст: „Сраная толерантность Европы...”. [w:] Gay.ru [on-line]. gay.ru, 2014-05-08. [dostęp 2014-08-18]. (ros.).
  107. ↑ Władimir Połupanow: Артемий Троицкий: наша эстрадная сцена – это просто дом престарелых. [w:] Argumienty i Fakty [on-line]. aif.ru, 2014-05-14. [dostęp 2014-08-18]. (ros.).
  108. ↑ Doni ft Тимати – Борода (Премьера клипа, 2014)
  109. ↑ Tomasz Terlikowski: Mamy swojego demokratycznego Incitatusa. Na Eurowizji!. [w:] Fronda [on-line]. fronda.pl, 2014-05-11. [dostęp 2014-05-28]. (pol.).
  110. ↑ O. Rydzyk: Conchita Wurst to znak naporu pogaństwa. [w:] Fronda [on-line]. fronda.pl, 2014-05-24. [dostęp 2014-05-28]. (pol.).
  111. ↑ Beata Kempa dla Fronda.pl: Występ „kobiety z brodą” był obrzydliwy. [w:] Fronda [on-line]. fronda.pl, 2014-05-12. [dostęp 2014-05-28]. (pol.).
  112. ↑ Kłótnia o Conchitę Wurst. Kurski: „Agresja kulturowa, dopychanie kolanem” Siwiec: „Jesteście ohydnie zakłamani”. [w:] Gazeta Prawna [on-line]. gazetaprawna.pl, 2014-05-11. [dostęp 2014-05-28]. (pol.).
  113. ↑ Wysyp kobiet z brodą? „To się zacznie”. [w:] TVP24 [on-line]. tvp24.pl, 2014-05-13. [dostęp 2014-05-29]. (pol.).
  114. ↑ a b Ks. Oko o Conchicie Wurst: Nie można dać się szantażować genderystom. [w:] TVP24 [on-line]. tvp24.pl, 2014-05-12. [dostęp 2014-05-29]. (pol.).
  115. ↑ Tomasz Adamek: Europa odleciała!. [w:] Twitter [on-line]. twitter.com, 2014-05-11. [dostęp 2014-05-28]. (pol.).
  116. ↑ „W oczach Conchity Wurst widziałem oczy Tuska”; politycy biorą się za Eurowizję. [w:] TVP [on-line]. tvp.info, 2014-05-12. [dostęp 2014-05-29]. (pol.).
  117. ↑ Jarosław Kaczyński o Conchicie Wurst: to nie wróży niczego dobrego. [w:] WP [on-line]. wiadomosci.wp.pl, 2014-05-12. [dostęp 2014-05-29]. (pol.).
  118. ↑ „Będzie draka”. Conchita Wurst wystąpi w Kielcach na Sabacie Czarownic. PiS już szykuje protesty. [w:] Gazeta Wyborcza [on-line]. wyborcza.pl, 2015-05-05. [dostęp 2015-05-06]. (pol.).
  119. ↑ Conchita dumna z zainteresowania polityków. „Pokazują mi, że jestem ważna”. [w:] TVP24 [on-line]. tvp24.pl, 2014-05-15. [dostęp 2014-05-29]. (pol.).
  120. ↑ Eurovision winner Conchita Wurst: I was bullied for wearing a dress to school. [w:] Pink News [on-line]. pinknews.co.uk, 2014-06-12. [dostęp 2014-08-17]. (ang.).
  121. ↑ Alasdair Glennie, Jennifer Newton: Before she had a beard: See the amazing transformation of Conchita Wurst from male singer to Eurovision diva (and she’s now going to rake in £25MILLION). [w:] Daily Mail [on-line]. dailymail.co.uk, 2014-05-13. [dostęp 2014-08-17]. (ang.).
  122. ↑ Sogar Wiens Kardinal lobt Conchita Wurst. [w:] Die Welt [on-line]. welt.de. [dostęp 2014-08-18]. (niem.).
  123. ↑ Cher: Eurovision Winner is Fascinating. [w:] Twitter [on-line]. twitter.com, 2014-05-12. [dostęp 2014-05-29]. (ang.).
  124. ↑ Nick Levine: Cher to Wurst: ‘You deserve a lovelier name and wig’. [w:] The Attitude [on-line]. attitude.co.uk, 2014-05-12. [dostęp 2015-12-08]. (ang.).
  125. ↑ Elton John: Elton would like to congratulate @ConchitaWurst. [w:] Twitter [on-line]. twitter.com, 2014-05-12. [dostęp 2014-05-29]. (ang.).
  126. ↑ Элтон Джон послал Кончите Вурст цветы. [w:] Delfi [on-line]. showbiz.delfi.ua, 2014-05-17. [dostęp 2014-08-08]. (ros.).
  127. ↑ Lady Gaga: Congratulations to this years winner of Eurovision @ConchitaWurst. [w:] Twitter [on-line]. twitter.com, 2014-05-11. [dostęp 2014-05-29]. (ang.).
  128. ↑ Jarmo Siim: World superstars support Eurovision 2014 winner. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv, 2014-05-15. [dostęp 2014-05-29]. (ang.).
  129. ↑ Культура и искусство. [w:] BCM [on-line]. news.bcm.ru, 2014-05-13. [dostęp 2014-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-24)]. (ros.).
  130. ↑ Киркоров призвал не судить Кончиту Вурст. [w:] Wzglad [on-line]. vz.ru, 2014-05-11. [dostęp 2014-08-18]. (ros.).
  131. ↑ С пьедестала – под запрет: Милонов призвал не пускать в Россию Кончиту Вурст. [w:] Trud [on-line]. trud.ru, 2014-05-12. [dostęp 2014-08-18]. (ros.).
  132. ↑ Звёзды шоу-бизнеса и политики РФ оценили победительницу „Евровидения-2014” Кончиту Вурст. [w:] Sobesednik [on-line]. sobesednik.ru, 2014-05-11. [dostęp 2014-08-18]. (ros.).
  133. ↑ Российские звезды высказались о победителе Евровидения. [w:] 7 Days [on-line]. 7days.ru, 2014-05-11. [dostęp 2014-08-18]. (ros.).
  134. ↑ Победителем «Евровидения-2014» стала Кончита Вурст из Австрии/. [w:] Kommersant [on-line]. kommersant.ru, 2014-05-10. [dostęp 2014-08-18]. (ros.).
  135. ↑ «Бурановские бабушки» оценили Кончиту Вурст. [w:] Udmurtija TV [on-line]. udmtv.ru, 2014-05-26. [dostęp 2014-08-18]. (ros.).
  136. ↑ Sally McGrane: An Austrian Drag Queen Wins Eurovision. [w:] New Yorker [on-line]. newyorker.com, 2014-05-12. [dostęp 2014-08-18]. (ang.).
  137. ↑ Lewis Corner: Eurovision winner Conchita Wurst teases Ruth Lorenzo duet. [w:] Digital Spy [on-line]. digitalspy.co.uk, 2014-05-11. [dostęp 2014-08-18]. (ang.).
  138. ↑ Julija Kacun: Мария Яремчук: О том, что победит Кончита, я знала за месяц до „Евровидения”. [w:] Komsomolskaja prawda w Ukrainie [on-line]. kp.ua, 2014-05-16. [dostęp 2014-08-18]. (ros.).
  139. ↑ Сергей Соседов: „Кончита Вурст была сильней сестер Толмачевых”. [w:] Siegodnia [on-line]. segodnya.ua, 2014-05-12. [dostęp 2014-08-18]. (ros.).
  140. ↑ Anna Rulewskaja: Бородатая женщина в каждом из нас. [w:] Slon.ru [on-line]. slon.ru, 2014-05-12. [dostęp 2014-08-18]. (ros.).
  141. ↑ Tadeusz Ross: List otwarty do Prezesa Jarosława Kaczyńskiego. [w:] Oficjalna strona Tadeusza Rossa [on-line]. tadeuszross.pl, 2014-05-13. [dostęp 2014-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-20)]. (pol.).
  142. ↑ Roman Graczyk: Conchita Wurst jako test na europejskość. „Dwie ważne osobistości wspierające kampanię wyborczą Europy Plus pokazują zasadniczo inne rozumienie Europy”. [w:] WPolityce.pl [on-line]. wpolityce.pl, 2014-05-18. [dostęp 2014-05-29]. (pol.).
  143. ↑ Michał Wiśniewski o Conchicie Wurst i Donatanie. [w:] Interia.pl [on-line]. muzyka.interia.pl, 2014-05-16. [dostęp 2014-05-29]. (pol.).

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Conchita_Wurst&oldid=75085707”