Charging Bull
Charging Bull, Byk z Wall Street – brązowy posąg szarżującego byka, stojący w pobliżu New York Stock Exchange w Nowym Jorku, jeden z najbardziej rozpoznawalnych symboli miasta[1].
_06_-_26_Broadway,_Charging_Bull.jpg)
| |
| Autor | |
|---|---|
| Data powstania |
1989 |
| Medium | |
| Wymiary |
3200 kg |
| Miejsce przechowywania | |
| Lokalizacja | |
Opis
edytujRzeźba przedstawia szarżującego byka, z pochylonym tułowiem i opuszczoną głową. Posąg wykonany jest z brązu, jego masa to 3200 kg, długość 4,9 m, a wysokość – 3,4 m[1]. Prace nad rzeźbą trwały dwa lata[2]. Koszty wykonania – 350 tys. dolarów – poniósł autor[3].
Wśród turystów odwiedzających Nowy Jork popularna jest legenda, zgodnie z którą byk przyniesie sukces finansowy każdemu, kto dotknie jego genitaliów[4]. Ponadto byka za maskotkę swojego zawodu uważają maklerzy giełdowi[1].
Historia
edytuj
Autorem rzeźby jest Arturo Di Modica. Zgodnie z intencją artysty miała symbolizować „siłę i moc narodu amerykańskiego” oraz podniesienie się i powrót do szybkiego rozwoju po kryzysie giełdowym z 1987 roku, dlatego na miejsce jej ustawienia wybrał ulicę, przy której znajduje się siedziba nowojorskiej giełdy[1]. Rzeźba została ustawiona bez wymaganych zezwoleń[5], dlatego w noc poprzedzającą jej ustawienie Di Modica udał się na rekonesans w okolicę giełdy i ustalił, że ze względu na policyjne patrole wyładowanie rzeźby musi trwać maksimum 4,5 minuty. Rzeźbę przywieziono na wybrane miejsce na Broad Street[2] i ustawiono 15 grudnia 1989 roku[1] o godzinie 1:00 w nocy[3]. Po przywiezieniu byka na miejsce Di Modica odkrył, że dojazd do giełdy blokuje duża choinka, w związku z czym zdecydował się wyładować posąg pod choinką jako prezent dla nowojorczyków[2].
Rzeźba bardzo szybko zyskała dużą popularność wśród mieszkańców, którzy mijali ją rankiem[1], a w mediach jej pojawienie się stało się ważną informacją[2], jednak jeszcze tego samego dnia posąg został zabezpieczony przez policję i wywieziony do dzielnicy Queens. W związku z żądaniami nowojorczyków, by byk powrócił na swoje miejsce, zezwolono na czasowe umieszczenie go w Bowling Green Park niedaleko Wall Street, gdzie stoi do tej pory i jest jednym z najważniejszych symboli Nowego Jorku. Na terenie parku posąg został ustawiony 21 grudnia 1989 roku[1]. Di Modica odmówił władzom NYSE przygotowania korespondującej rzeźby niedźwiedzia, bo intencją artysty było pokazanie wigoru i powodzenia, tymczasem niedźwiedź symbolizuje bessę[3].
Modica wykonał cztery kopie byka, z których pierwsza jest własnością Mariusza Świtalskiego i znajduje się na terenie jego rezydencji w Sowińcu, a trzy pozostałe należą do brytyjskiego biznesmena Joego Lewisa (jeden w jego posiadłości w Orlando na Florydzie, a dwa na Bahamach). Joe Lewis zakupił także oryginalnego byka i podarował miastu Nowy Jork[1].
W wigilię 2010 roku nowojorska artystka Agata Oleksiak ubrała byka w zrobiony na drutach kaftan, powstał także poświęcony mu film Lucky Balls – The True Story of Charging Bull[1].
7 marca 2017 r. naprzeciw byka ustawiona została rzeźba Nieustraszona Dziewczynka. W odpowiedzi Di Modica zażądał przeniesienia pomnika w inne miejsce, jako że zmienia wymowę jego rzeźby[5].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h i Wojtek Maślanka, Charging Bull – najpopularniejszy byk na świecie, „Nowy Dziennik – Polish Daily News”, 22 grudnia 2014 [dostęp 2017-04-15] (pol.).
- ↑ a b c d Arturo Di Modica with His Most Famous Creation – The Charging Bull. [dostęp 2017-04-15]. (ang.).
- ↑ a b c Jill Reilly: A load of old bull: 25 years on, the incredible Christmas story of the guerrilla gift Wall Street didn’t want – but which became one of NYC’s best-loved mascots anyway. Associated Newspapers Ltd, 2014-12-17. [dostęp 2017-04-15]. (ang.).
- ↑ Charging Bull, czyli posąg szarżującego byka (Nowy Jork) – Szukasz szczęścia w podróży? Te pomniki podobno je gwarantują. Oto 7 najczęściej pocieranych posągów na świecie [online], National Geographic [dostęp 2017-04-15] (pol.).
- ↑ a b Emilia Dłużewska: Dziewczynka kontra byk z Wall Street. Czy ta ulica jest za mała dla nich dwojga?. [w:] Gazeta Wyborcza [on-line]. Agora SA, 2017-04-13. [dostęp 2017-04-15]. (pol.).