Cerkiew św. Paraskewy w Novej Poliance
Cerkiew św. Paraskewy w Novej Poliance – drewniana greckokatolicka cerkiew filialna zbudowana w 1766 w Novej Poliance, zrekonstruowana w 1986 w skansenie w Svidníku[1].
cerkiew filialna | |||||||||||
Widok od strony prezbiterium | |||||||||||
Państwo | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Kraj | |||||||||||
Miejscowość | |||||||||||
Wyznanie | |||||||||||
Kościół | |||||||||||
Wezwanie | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie kraju preszowskiego | |||||||||||
Położenie na mapie Słowacji | |||||||||||
49°18′13,7″N 21°33′27,5″E/49,303806 21,557639 |
Historia
edytujCerkiew postawiono w miejscowości Nova Polianka w 1766. Uszkodzona podczas obu wojen światowych. Po remoncie służyła wiernym do 1960. W 1960 wykonano kompleksową dokumentację budowli i odtworzono ją w 1986 w skansenie w Svidníku. Po wyświęceniu w 1993, sporadycznie używana do kultu[2].
Architektura i wyposażenie
edytujTo budowla drewniana (drewno jodłowe) konstrukcji zrębowej, trójdzielna. Prezbiterium mniejsze od nawy, zamknięte prostokątnie. Wieża słupowo-ramowa o pochyłych ścianach, nadbudowana nad babińcem. Wokół wieży obszerna zachata, przechodząca w nawie na daszek okapowy. Dachy prezbiterium i nawy namiotowe, łamane, kryte gontem, zwieńczone baniastymi hełmami, ze ślepymi latarniami i kutymi krzyżami.
Wewnątrz w strop płaski w babińcu, w nawie i prezbiterium kopuły namiotowe. Brak polichromii, która była w oryginalnej cerkwi. Czterorzędowy ikonostas z połowy XVIII w., pochodzi z dawnej drewnianej cerkwi w Pravrovicach. Pozostałe ikony pochodzą ze zbiorów muzeum w Svidníku i pochodzą z różnych okolicznych cerkwi.
Otoczenie
edytujWokół cerkwi ogrodzenie drewniane z gontowym daszkiem oraz mała dzwonnica drewniana, zbudowana na planie kwadratu, z gontowym dachem namiotowym, z ozdobnym krzyżem i dwoma dzwonami[2].
-
Elewacja zachodnia
-
Wnętrze
-
Elewacja południowa
Przypisy
edytuj- ↑ Nová Polianka (Skanzen Svidník).
- ↑ a b Słowackie kościoły drewniane: Nova Polianka (Svidnik). [dostęp 2020-11-10]. (słow.).
Bibliografia
edytuj- Magdalena i Artur Michniewscy, Marta Duda, Cerkwie drewniane Karpat. Polska i Słowacja, Wydawnictwo Rewasz, Wyd. I, Pruszków 2003, s. 303,304ISBN 83-89188-08-2.