Canary Wharf
Canary Wharf – kompleks biurowy we wschodnim Londynie (Wielka Brytania) w dzielnicy Isle of Dogs (gmina Tower Hamlets)[1]. Rywalizuje z City of London o miano biznesowego centrum miasta.
| Dzielnica Londynu | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj | |
| Region | |
| Miasto | |
| Gmina | |
Położenie na mapie Wielkiego Londynu  | |
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii  | |
Położenie na mapie Anglii  | |
| 51°30′18″N 0°01′10″W/51,505000 -0,019444 | |
W Canary Wharf umiejscowione są trzy spośród najwyższych budynków Wielkiej Brytanii: mierzący 235 metrów One Canada Square (również zwany Canary Wharf), 25 Canada Square oraz 8 Canada Square.
W budynku One Canada Square rozegrała się też akcja dwóch ostatnich odcinków drugiej serii popularnego brytyjskiego serialu science-fiction Doctor Who – „Army of Ghosts” i „Doomsday”. Zgodnie z akcją serialu mieścił się tam tajny instytut badania pozaziemskich technologii o nazwie Torchwood.
Historia
edytujKompleks znajduje się w obrębie dawnej dzielnicy portowej (Docklands), ulokowany wokół doków West India Docks. Nazwę Canary Wharf („Nabrzeże Kanaryjskie”) nosiło pierwotnie jedno z nabrzeży portowych, przez które wwożone były do kraju owoce z Wysp Kanaryjskich[2]. Doki zamknięto w 1980 roku i wkrótce przystąpiono do rewitalizacji otaczającego je obszaru. Początkowo powstawały tam niewielkie budynki związane z przemysłem lekkim, ale rozwój projektu zahamowany został ze względu na brak dużych inwestorów i niewystarczającą sieć komunikacyjną łączącą Canary Wharf z centrum Londynu.
Do prac powrócono w 1988 roku, gdy projekt wykupiła kanadyjskie przedsiębiorstwo Olympia and York. Pierwszy etap budowy zakończył się w 1992 roku. Krach na rynku nieruchomości na początku lat 90. XX w. spowodował jednak, że dalsze prace zostały przerwane, a inwestor postawiony został w stan upadłości. W grudniu 1995 roku centrum wykupione zostało przez międzynarodowe konsorcjum wspierane przez byłych właścicieli Olympia & York. Prawdziwy sukces Canary Wharf przyszedł dopiero pod koniec lat 90. wraz z rozbudową Jubilee Line – jednej z londyńskich linii metra i połączeniem jej z Docklands Light Railway (DLR), której jedna ze stacji znajduje się wewnątrz Canada Square.
Stan obecny
edytujObecnie biura Canary Wharf zajmują duże banki, np. Credit Suisse, HSBC, Citigroup, Morgan Stanley, JPMorgan Chase, Bank of America oraz Barclays, a także przedsiębiorstwa medialne, np. The Telegraph, The Independent, Reuters oraz Daily Mirror. Znajduje się tutaj także brytyjski Urząd Nadzoru Finansowego (Financial Services Authority – FSA) – agenda rządowa regulująca i nadzorująca instytucje i przedsiębiorstwa finansowe.
Na początku 2006 roku w kompleksie pracowało 78 tys. osób, z których ok. 25% mieszkało w sąsiednich dzielnicach. Mieszczące się tu centrum handlowe odwiedza co tydzień ok. 500 000 kupujących[potrzebny przypis].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Canary Wharf. W: Christopher Hibbert, Ben Weinreb, John Keay, Julia Keay: The London Encyclopaedia. Wyd. 3. Macmillan, 2010, s. 125–126. ISBN 978-1-4050-4925-2.
- ↑ Ross Clarke: The peculiar tale of how London’s Canary Wharf got its name. BBC News, 2018-09-13. [dostęp 2023-12-29]. (ang.).