CD Once Caldas

kolumbijski klub piłki nożnej

Corporación Deportiva Once Caldas jest kolumbijskim klubem z miasta Manizales. Został założony w roku 1959 z połączenia dwóch innych klubów z tego miasta. Jednokrotny zdobywca Copa Libertadores (2004).

Once Caldas
Pełna nazwa

Corporación Deportiva Once Caldas

Przydomek

El Blanco

Data założenia

17 marca 1959

Liga

I liga (Copa Mustang)

Państwo

 Kolumbia

Stadion

Estadio Palogrande
Manizales, Kolumbia

Prezes

Juan Hernando Ramos

Trener

Hubert Antonio Bodhert Barrios

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Strona internetowa

Osiągnięcia

edytuj

Krajowe

edytuj
zwycięstwo (4): 1950, 2003 (A), 2009 (A), 2010 (F)
   drugie miejsce (2): 1998, 2011 (F)
zwycięstwo (0):
   drugie miejsce (2): 2008, 2018

Międzynarodowe

edytuj
zwycięstwo (1): 2004
   drugie miejsce (0):
zwycięstwo (0):
   drugie miejsce (1): 2005
zwycięstwo (0):
   drugie miejsce (1): 2004

Historia

edytuj

W 1950 Deportes Caldas Manizales wygrał ligę kolumbijską (División Mayor del Fútbol Colombiano), obecnie znaną pod nazwą Copa Mustang.

Klub Once Caldas powstał w 1959 z połączenia się klubów z Manizales – Once Deportivo (założony 12 kwietnia 1948) oraz Deportes Caldas (założony 16 kwietnia 1947).

W 1961 nowy klub zadebiutował w Copa Mustang, kończąc rozgrywki na siódmym miejscu.

W 1998 Once Caldas został wicemistrzem Kolumbii – przegrywając w Cali z Deportivo Cali 0:4 i remisując u siebie 0:0. W tym roku klub zadebiutował na arenie międzynarodowej startując w Copa CONMEBOL. W pierwszej rundzie trafił na brazylijski Santos FC. W Brazylii Santos wygrał 2:1. W Manizales Once Caldas zwyciężył 3:2 i doszło do karnych, w których debiutant został pokonany stosunkiem 2:3.

W 1999 klub zadebiutował w Copa Libertadores. W grupie rywalizował z Deportivo Cali oraz dwoma klubami z Buenos Aires: Vélez Sarsfield i River Plate. Zmagania zakończył na ostatniej pozycji, z dwoma punktami różnicy od zwycięzcy – Vélez Sársfield.

Ponownie w Copa Libertadores klub zagrał w roku 2002. Tym razem przeciwnikami w grupie były drużyny Club Olimpia, Universidad Católica z Chile oraz CR Flamengo. W ostatnim meczu grupy Once Caldas grał w Santiago Universidad Católica. Do zajęcia drugiego miejsca i awansu wystarczał remis. Przed przerwą Sergio Galván wyrównał stan meczu na 1:1, jednak ostatecznie drużyna z Santiago wygrała 3:1.

W roku 2003 Once Caldas został mistrzem Kolumbii wygrywając turniej otwarcia (Apertura), pokonując w finale Atlético Junior Barranquilla. W Barranquilla był remis 0:0, natomiast w Manizales Once Caldas odniosło zwycięstwo 1:0.

W 2004 doszło do trzeciego udziału w Copa Libertadores. Po awansie z pierwszego miejsca w grupie, osiągnięto ćwierćfinał po rzutach karnych w pojedynku z ekwadorską Barceloną. W ćwierćfinale, po remisie w Brazylii Once Caldas pokonał Santos FC 1:0 u siebie. Następnie w półfinale grali z dwukrotnym zdobywcą Copa Libertadores – São Paulo. W Brazylii remis, w rewanżu wygrana 2:1 po bramce Jorge Agudelo w ostatniej minucie meczu i awans do finału z obrońcą trofeum – Boca Juniors. Na „La Bombonera” padł remis 0:0. W rewanżu Jhon Viáfara strzelił w 8 minucie gola dającego prowadzenie drużynie z Kolumbii, jednak w 52 minucie Nicolas Burdisso wyrównał stan meczu. Rezultat nie uległ zmianie i doszło do rzutów karnych. Faworyci z Boca Juniors nie trafili ani razu w światło bramki, z kolei drużyna Once Caldas trafiła dwukrotnie, zdobywając tym samym tytuł. Głównymi postaciami zwycięskiej drużyny w turnieju byli Juan Carlos Henao i Jhon Viáfara. Jako zdobywca Copa Libertadores Once Caldas stawił czoło w walce o Puchar Międzykontynentalny zwycięzcy europejskiej Ligi MistrzówFC Porto. W Jokohamie nie padła żadna bramka i doszło do karnych, wygranych przez zespół z Portugalii 8:7.

W 2005 Once Caldas wystąpili jako obrońcy zdobytego przed rokiem trofeum. Klub trafił na grupę z takimi rywalami jak meksykański Chivas Guadalajara, Cobreloa z Calama w Chile i argentyński San Lorenzo de Almagro. Po awansie z drugiego miejsca (strata dwóch punktów do Chivas) odpadł jednak z drużyną z Meksyku – Tigres UANL. W tym samym roku klub zagrał o puchar Recopa Sudamericana z Boca Juniors. W Buenos Aires Boca zwyciężyło 1:3. W rewanżu Once Caldas wygrało 2:1, łącznie w dwumeczu przerywając 3:4.

Stadion

edytuj

Once Caldas rozgrywa u siebie mecze na stadionie Estadio Palogrande, położonym w Manizales. Stadion został oddany do użytku w 1936 roku, a obecnie posiada maksymalną pojemność 33000 widzów (w 1994).

Linki zewnętrzne

edytuj