Bitwa pod Smoleńskiem (1812)

bitwa podczas napoleońskiej inwazji na Rosję

Bitwa pod Smoleńskiem – starcie zbrojne, które miało miejsce w dniach 16–18 sierpnia 1812, w czasie kampanii rosyjskiej Napoleona.

Bitwa pod Smoleńskiem
Inwazja na Rosję (1812)
Ilustracja
Obraz Jean-Charles Langlois, Napoleon Bonaparte i książę Józef Poniatowski pod Smoleńskiem 17 sierpnia 1812
Czas

16–18 sierpnia 1812

Miejsce

Smoleńsk

Terytorium

Rosja

Wynik

taktyczne zwycięstwo Francuzów, skoordynowany odwrót Rosjan

Strony konfliktu
I Cesarstwo Francuskie
Księstwo Warszawskie
Imperium Rosyjskie
Dowódcy
Napoleon Bonaparte Michaił Barclay de Tolly
Siły
175 000 130 000
Straty
około 9000 około 11 000
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
54°47′N 32°03′E/54,783333 32,050000

Starły się tutaj armia francusko-polska w sile 175 tysięcy żołnierzy, dowodzonych przez Napoleona, oraz armia rosyjska w sile 130 tysięcy żołnierzy, nad którymi komendę sprawował gen. Michaił Barclay de Tolly. Do Smoleńska jako pierwsze wkroczyły oddziały polskie. Po zaciekłej bitwie, w której wyraźnie przeważały jednostki francusko-polskie, Rosjanie wycofali się ze Smoleńska, po drodze paląc miasto (z 2,5 tys. domów ocalało 350). Na polu bitwy zginęło 11 tys. Rosjan i około 9 tys. Francuzów i Polaków.

W bitwie o Smoleńsk wzięli udział wybitni polscy wojskowi, m.in.: generał Michał Grabowski (dowódca brygady w V Korpusie Wielkiej Armii, poległ w bitwie), pułkownik Jan Krukowiecki (ciężko ranny), generał Józef Zajączek (ranny), oraz szef szwadronu artylerii konnej Józef Longin Sowiński.

Walki żołnierza polskiego pod Smoleńskiem zostały, po 1990 r., upamiętnione na Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie napisem na jednej z tablic, „SMOLEŃSK 17 VIII 1812”.