Bibiano Zapirain
Bibiano Zapirain (ur. 2 grudnia 1919 w Tomás Gomensoro, zm. 2 grudnia 2000 w Bogocie) – urugwajski piłkarz, napastnik.
_(cropped).jpg)
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
2 grudnia 1919 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
2 grudnia 2000 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Urodzony w Tomás Gomensoro w piłkę zaczął grać w klubie Colón. Jako gracz tego klubu w 1937 roku występował w reprezentacji departamentu Artigas. W 1939 roku został graczem brazylijskiego klubu Grêmio Esportivo Bagé, a rok później grał już w barwach Club Nacional de Football. Razem z Nacionalem zdobył w 1940 i 1941 roku tytuł mistrza Urugwaju.
Jako piłkarz klubu Nacional wziął udział w turnieju Copa América 1942, gdzie Urugwaj zdobył tytuł mistrza Ameryki Południowej. Zapirain zagrał we wszystkich sześciu meczach – z Chile (zdobył bramkę), Ekwadorem (zdobył bramkę), Brazylią, Paragwajem, Peru i Argentyną (zdobył bramkę).
Zapirain w 1942 i 1943 roku zdobył razem z Nacionalem kolejne dwa mistrzostwa Urugwaju, a w 1944 i 1945 roku dwa razy z rzędu wicemistrzostwo Urugwaju.
Nadal jako gracz klubu Nacional wziął udział w turnieju Copa América 1945, gdzie Urugwaj zajął czwarte miejsce. Zapirain zagrał w czterech meczach – z Kolumbią (w 60 minucie zastąpił go Luis Ernesto Castro), Brazylią, Chile i Argentyną.
Rok później wziął udział w turnieju Copa América 1946, gdzie Urugwaj ponownie był czwarty. Zapirain zagrał w czterech meczach – z Chile, Brazylią, Boliwią (zagrał tylko w pierwszej połowie – po przerwie jego miejsce zajął Ramón Castro) i Argentyną.
W 1946 roku, po zakończonym turnieju kontynentalnym, wyemigrował do Włoch, by grać w drużynie klubu Inter Mediolan. Pierwszy raz barwy Interu przywdział w zremisowanym 1:1 meczu z Brescią[1]. W Interze do 1948 roku rozegrał 58 meczów, w których zdobył 18 bramek. W 1949 znów grał w Urugwaju, w klubie Nacional, z którym zdobył wicemistrzostwo, a w 1950 roku mistrzostwo Urugwaju. W 1951 roku Zapirain ponownie był wicemistrzem kraju, a w 1952 roku zdobył swój ostatni tytuł mistrza Urugwaju. Łącznie w klubie Nacional Zapirain zoregrał 190 meczów i zdobył 112 bramek.
W 1953 roku przeszedł do wenezuelskiego klubu Loyola, a później grał w kolumbijskich klubach Millonarios FC i Independiente Santa Fe.
Od 10 stycznia 1942 roku do 2 lutego 1946 roku rozegrał w reprezentacji Urugwaju 20 meczów i zdobył 4 bramki[2]. Zmarł 2 grudnia 2000 roku w Bogocie, stolicy Kolumbii.
Przypisy
edytuj- ↑ Inter Mediolan – FCInter.pl – Portal Kibiców Interu Mediolan – FcInter.pl [online], www.fcinter.pl [dostęp 2017-11-22].
- ↑ Uruguay – Record International Players.
Bibliografia
edytuj- Tomasz Wołek, Encyklopedia piłkarska FUJI: Copa America. Historia mistrzostw Ameryki Południowej 1910-1995, Wydawnictwo GiA, Katowice 1995, ISBN 83-902751-2-0, s. 66–68, 70–71, 76-77
Linki zewnętrzne
edytuj- Bibiano Zapirain -biografia (tenfieldigital.com). tenfieldigital.com.uy. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-08)].
- Urugwaj 1942 (terra.com). br.terra.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- Copa Lipton