Bazofil
Bazofile, granulocyty zasadochłonne – morfotyczne składniki krwi z grupy leukocytów (białych krwinek), których cytoplazma zawiera ziarnistości barwiące się barwnikami zasadowymi[1][2] na kolor niebieski[3]. Komórki te mają około 10 μm średnicy, kulisty kształt oraz wydłużone jądro z dwoma lub więcej przewężeniami (jądro segmentowane). Swoją fizjologią przypominają komórki tuczne (mastocyty)[4]. Stanowią do 1% wszystkich leukocytów[1][3][4] oraz około 2% wszystkich granulocytów[4]. Podwyższoną liczbę bazofili we krwi nazywa się bazofilią[4].
Komórki te powstają w czerwonym szpiku kostnym z nieukierunkowanych komórek macierzystych (CFU-GEMM), które pod wpływem odpowiednich cytokin (m.in. interleukina 3 (IL-3), IL-4, IL-10, SCF, NGF) przekształcają się w linię rozwojową bazofilów (CFU-Baso)[4].
Mają zdolność do fagocytozy[4][5], choć mniejszą niż neutrofile[6]. W swoich ziarnistościach magazynują m.in.: histaminę[3], która rozszerza naczynia krwionośne i zwiększa ich przepuszczalność[4][5], heparynę obniżającą krzepliwość krwi[3][4][5] oraz serotoninę. Substancje te uwalniają pod wpływem immunoglobulin E[4], kiedy to bazofile zostają pobudzone do reakcji (alergicznej[3] lub anafilaktycznej)[4].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Mała encyklopedia medycyny. Wyd. IV. T. I. Warszawa: PWN, 1988, s. 88. ISBN 83-01-08835-4.
- ↑ Słownik terminów biologicznych PWN: bazofile. [dostęp 2013-07-25].
- ↑ a b c d e Tablice biologiczne. Witold Mizerski (red.). Wyd. IV. Warszawa: Wydawnictwo Adamantan, 2004, s. 248. ISBN 83-7350-059-6.
- ↑ a b c d e f g h i j Encyklopedia Biologia. Agnieszka Nawrot (red.). Kraków: Wydawnictwo GREG, s. 52–53. ISBN 978-83-7327-756-4.
- ↑ a b c Słownik tematyczny. Biologia, cz. 1, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 27, ISBN 978-83-01-16529-1.
- ↑ Wojciech Sawicki: Histologia: podręcznik dla studentów. Wyd. V (dodruk). Warszawa: PZWL, 2009, s. 215. ISBN 978-83-200-4103-3.
