Baszta Stolarzy w Krakowie
Baszta Stolarzy (znana także jako Baszta Stolarska, Baszta Stolarzy i Powroźników) – jedna z trzech w pełni zachowanych baszt w obrębie murów miejskich w Krakowie (obok Cieśli oraz Pasamoników).
nr rej. A-8 z 17.05.1932[1] | |
Widok Baszty Stolarzy od strony Plant w zimowej scenerii. Po remoncie - 2017. | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Styl architektoniczny | |
Wysokość do dachu |
31 m |
Ukończenie budowy | |
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie Krakowa | |
50°03′54″N 19°56′26″E/50,065000 19,940556 |
Opis baszty
edytujBaszta Stolarzy jest wieżą półokrągłą, wykonaną z cegły w stylu gotyckim na kwadratowej, kamiennej podstawie. Posiada ona 3 kondygnacje i jest własnością Muzeum Książąt Czartoryskich, które to w owej baszcie ma swoje magazyny. Póki co nie jest ona udostępniana turystom, z wyjątkiem ganku od strony ulicy Pijarskiej, gdzie znajduje się zejście z Trasy turystycznej Mury Obronne. W górnej części baszty znajduje się ozdobny fryz, nad którym znajduje się dach o nieregularnym kształcie zbliżonym do stożka, złożony z czerwonej dachówki. Baszta jest położona przy ulicy Pijarskiej, między Bramą Floriańską oraz Basztą Cieśli. Pomiędzy Basztą Stolarzy a Cieśli znajduje się dodatkowo dawny Arsenał Miejski.
Historia
edytujBaszta została zbudowana najprawdopodobniej w XIV lub XV wieku. Jej głównym zadaniem była obrona Bramy Floriańskiej, a później także i Barbakanu od strony zachodniej. Za jej obronę odpowiedzialne były cechy Stolarzy oraz Powroźników. Na początku XIX wieku Baszta Stolarzy wraz z całą resztą murów miejskich Krakowa, była przewidziana do rozbiórki. W obronie m.in. owej baszty stanął prof. Feliks Radwański, który o tych murach pisał: „Chronią one przed wiatrami wiejącymi pod Kościół Mariacki od Kleparza. Niedobre to wiatry, bo smrody i śmieci znosić będą, a także bezbożnie podwiewać spódnice Paniom Matkom i Żonom.” 13 stycznia 1817 r. Radwański wywalczył w senacie Rzeczypospolitej Krakowskiej decyzję o pozostawieniu dla potomnych fragmentu średniowiecznego muru obronnego opodal Bramy Floriańskiej, m.in. z Basztą Stolarzy. Odratowana od zburzenia baszta została w 1874 roku wraz z sąsiednią Basztą Cieśli i Arsenałem podarowana przez miasto księciu Władysławowi Czartoryskiemu z przeznaczeniem na Muzeum Książąt Czartoryskich. W 2015 roku przeprowadzono gruntowny remont Baszty Stolarzy. W ramach tego remontu wymieniono dachówkę, odczyszczono mury a także odnowiono wnętrze baszty, to co będzie się w niej mieścić zależy od władz muzeum oraz przebiegu dalszych remontów, które w muzeum trwa już od 2010 roku.
Galeria
edytuj-
Baszta Stolarzy na rysunku wg akwareli Jerzego Głogowskiego (Kajetan Wincenty Kielisiński, 1834–39)
-
Wnętrze baszty, I piętro, Gabinet Numizmatyczny w Muzeum Książąt Czartoryskich
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2014-10-27] .
Bibliografia
edytuj- R. Sypek, Zamki i obiekty warowne Jury Krakowsko-Częstochowskiej, Oficyna Wydawnicza Alma-Press, Warszawa 2005, str. 18-29 (ISBN 83-7020-305-1)
- Piotr Hapanowicz , Mury obronne i Barbakan - przewodnik, Agnieszka Kutylak-Hapanowicz (red.), Teresa Rygiel (red.), Kraków: Muzeum Historyczne Miasta Krakowa, 2014, s. 27, ISBN 978-83-7577-155-8, OCLC 904781375 .
Linki zewnętrzne
edytuj- Wawel.net - "Baszta Stolarska". wawel.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-23)]. (dostęp: 2011-02-17)
- Krakow4u.pl - Fotografia Baszty Stolarskiej od strony plant [dostęp: 2011-02-18)