Armia Rezerwowa (II RP)

Armia Rezerwowazwiązek operacyjny Wojska Polskiego, utworzony w trakcie wojny polsko-bolszewickiej rozkazem Wodza Naczelnego marsz. Józefa Piłsudskiego z 25 maja 1920.

Armia Rezerwowa
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

25 maja 1920

Rozformowanie

15 czerwca 1920

Dowódcy
Pierwszy

gen. por. Kazimierz Sosnkowski

Działania zbrojne
wojna polsko-bolszewicka
Organizacja
Dyslokacja

Wilno, potem Bracław (sztab)

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Podległość

Front Północno-Wschodni

Skład

5 Dywizja Piechoty
11 Dywizja Piechoty
16 Dywizja Piechoty
VII Brygada Rezerwowa
I Brygada Jazdy

Historia

edytuj

Armia Rezerwowa, podobnie jak 7 Armia, miała pełnić funkcję odwodu Frontu Północno-Wschodniego oraz obserwować polsko-litewską linię demarkacyjną. Jednak w przeciwieństwie do niej, wzięła udział w walkach jako jedna formacja. Składała się głównie z oddziałów sformowanych w kraju, niebiorących wcześniej udziału w walkach polsko-bolszewickich.

I ofensywa Tuchaczewskiego (zwana też majową lub bitwą nad Berezyną) 14 maja 1920, odrzuciła siły polskie spod Połocka aż po jezioro Narocz. Wtedy NDWP postanowiło podjąć na początku czerwca kontruderzenie, które miało na celu okrążenie wroga (formacje skrzydłowe miały się spotkać w Dokszycach), a dowodzone było osobiście przez marsz. Józefa Piłsudskiego. Miały wziąć w nim udział 3 związki operacyjne (z czego 2 nowo sformowane):

Formacja Skład Kierunek natarcia
Armia Rezerwowa 5 DP, 8 DP, 11 DP, 16 DP, VII BR, I BJ z Bracławia na południowy wschód
1 Armia 1 DLB, 3 DPLeg., 8 DP z Wilejki na północny wschód
Grupa gen. Skierskiego 2 DLB, 10 DP z Łohojska na północ

Jednak na trasie natarć wojsk Skierskiego i Sosnkowskiego opór był zbyt silny, a na obszarze działań 1 Armii zbyt słaby, w wyniku czego wojska sowieckie wycofały się 8 czerwca z kleszczy nad Autę, a na całym obszarze białoruskim rozpoczął się miesiąc względnego spokoju. Grupę Skierskiego i Armię Rezerwową rozwiązano, a ich jednostki włączono do 1 Armii.

Ogólnie operacja zakończyła się połowicznym sukcesem, gdyż mimo zatrzymania i odrzucenia wojsk sowieckich wojska polskie wyczerpały wszystkie odwody, niezbędne do powstrzymania lipcowej ofensywy wojsk Frontu Zachodniego Tuchaczewskiego.

Dowództwo i skład

edytuj
Z tym tematem związana jest kategoria: oficerowie dowództwa Armii Rezerwowej (II RP).

dowódca – gen. por. Kazimierz Sosnkowski

OdeB AR:

Bibliografia

edytuj
  • Norman Davies: White Eagle, Red Star: The Polish-Soviet War, 1919-20. London: Pimlico, 2003. ISBN 83-03-01373-4.
  • Tadeusz Wawrzyński. Dowództwa armii 1920-1922. „Biuletyn Centralnego Archiwum Wojskowego 22/1999”. 
  • Mieczysław Wrzosek: Wojny o granice Polski Odrodzonej. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1992. ISBN 83-214-0752-8.