Antonio Maria Vegliò

Antonio Maria Vegliò (ur. 3 lutego 1938 w Macerata Feltria) – włoski duchowny katolicki, emerytowany przewodniczący Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Migrantów i Podróżujących, kardynał.

Antonio Maria Vegliò

Kardynał prezbiter
Adiuva me Domine Dopomóż mi, Panie
Kraj działania	Watykan
Data i miejsce urodzenia	3 lutego 1938 Macerata Feltria, Włochy
Przewodniczący Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Migrantów i Podróżujących
Okres sprawowania	2009–2016
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	18 marca 1962
Nominacja biskupia	27 lipca 1985
Sakra biskupia	6 października 1985
Kreacja kardynalska	18 lutego 2012 Benedykt XVI
Kościół tytularny	S. Cesareo in Palatio

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	6 października 1985
Konsekrator	Agostino Casaroli
Współkonsekratorzy	Achille Silvestrini Gaetano Michetti
Konsekrowani biskupi Jean Benjamin Sleiman 20 stycznia 2001
Współkonsekrowani biskupi Brian Barnes 10 lutego 1988 Michael Marai 23 lutego 1989 Paul Tschang In-Nam 6 stycznia 2003 Celestino Migliore 6 stycznia 2003 Pierre Nguyễn Văn Tốt 6 stycznia 2003 Pedro López Quintana 6 stycznia 2003 Angelo Amato 6 stycznia 2003 Calogero La Piana 6 stycznia 2003 René-Marie Ehuzu 6 stycznia 2003 Ján Babjak 6 stycznia 2003 Andraos Abouna 6 stycznia 2003 Milan Šašik 6 stycznia 2003 Giuseppe Nazzaro 6 stycznia 2003 Brian Farrell 6 stycznia 2003

Życiorys

18 marca 1962 otrzymał święcenia kapłańskie i został inkardynowany do archidiecezji Pesaro. W 1966 rozpoczął przygotowanie do służby dyplomatycznej na Papieskiej Akademii Kościelnej.

27 lipca 1985 został mianowany przez Jana Pawła II pro-nuncjuszem apostolskim w Papui-Nowej Gwinei i na Wyspach Salomona oraz arcybiskupem tytularnym Aeclanum. Sakry biskupiej 9 listopada 1985 udzielił mu kardynał Agostino Casaroli. Następnie w 1989 został przedstawicielem Watykanu w czterech krajach Afryki Zachodniej: Senegalu, Gwinei Bissau, Mali i w Republice Zielonego Przylądka. 2 października 1997 został przeniesiony do nuncjatury w Libanie, reprezentując również Watykan w Kuwejcie w latach 1997–1999.

11 kwietnia 2001 wrócił do Watykanu gdzie został sekretarzem Kongregacji ds. Kościołów Wschodnich. 28 lutego 2009 Benedykt XVI mianował go przewodniczącym Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Migrantów i Podróżujących. Funkcję tę pełnił do 1 stycznia 2017, kiedy dykasteria została włączona do nowo powstałej Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Człowieka.

6 stycznia 2012 ogłoszona została jego kreacja kardynalska, której papież Benedykt XVI dokonał oficjalnie na konsystorzu w dniu 18 lutego 2012. Wręczając mu insygnia kardynalskie, Benedykt XVI przejęzyczył się, nadając mu diakonię Ss. Vito, Modesto e Crescenzia, która miała być nadana kardynałowi Giuseppe Bertello. Na szczęście pomyłkę szybko wyłapano i Benedykt XVI nadał kard. Veglio właściwą diakonię – S. Cesareo in Palatio.

Brał udział w konklawe 2013, które wybrało papieża Franciszka.

3 lutego 2018 roku skończył 80 lat i stracił prawo do udziału w konklawe.

4 marca 2022 podniesiony do stopnia kardynała prezbitera na zasadzie pro hac vice.

Bibliografia

• Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy (ang.) [dostęp 2012-02-18]
• Krótka biografia na Catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2012-02-18]