Andrzej Żabiński
Andrzej Żabiński (ur. 28 maja 1938 w Katowicach, zm. 17 marca 1988) – polski polityk, działacz partyjny, socjolog. Poseł na Sejm PRL IV, V, VI, VII i VIII kadencji.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
28 maja 1938 |
|---|---|
| Data śmierci |
17 marca 1988 |
| Poseł na Sejm PRL IV, V, VI, VII i VIII kadencji | |
| Okres |
od 1965 |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
        
| |
Życiorys
edytujBył synem Edwarda i Jadwigi. W czerwcu 1956 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Ukończył studia w Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy KC PZPR oraz na Uniwersytecie Warszawskim. Z zawodu był technikiem przemysłu drzewnego i socjologiem.
W 1960 był referentem, a następnie do 1963 instruktorem Wydziału Organizacyjnego Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Katowicach. Członkiem tegoż KW był początkowo w latach 1965–1967. Od 1962 pełnił funkcje w organizacjach młodzieżowych. Był przewodniczącym zarządów wojewódzkich Związku Młodzieży Wiejskiej i Związku Młodzieży Socjalistycznej. Od 1967 do 1972 przewodniczył zarządowi głównemu ZMS[1].
W latach 1965–1985 był posłem na Sejm PRL IV, V, VI, VII i VIII kadencji. Od kwietnia 1973 do lutego 1980 był I sekretarzem KW PZPR w Opolu i szefem tamtejszej Wojewódzkiej Rady Narodowej[2]. Od września 1980 do stycznia 1982 był I sekretarzem KW PZPR w Katowicach. W latach 1982–1987 był radcą ministrem pełnomocnym ambasady PRL w Węgierskiej Republice Ludowej[1].
Od grudnia 1971 do lipca 1981 zasiadał w Komitecie Centralnym PZPR, od lutego 1980 do października 1980 będąc jego sekretarzem. Od 1972 do 1973 pełnił funkcję kierownika Wydziału Organizacyjnego KC. Ponadto od 24 sierpnia 1980 do 6 września 1980 był zastępcą członka Biura Politycznego KC PZPR, a następnie – do 19 lipca 1981 – członkiem BP KC PZPR. W 1982 i 1987 był pracownikiem politycznym KC.
Jego żoną była Lidia Żabińska (1939–2015)[3].
Został pochowany z honorami państwowymi 21 marca 1988 na cmentarzu ewangelickim przy ul. Francuskiej w Katowicach (kwatera 7-I-10[3]). W imieniu władz PRL w pogrzebie udział wzięli m.in. członek Biura Politycznego KC PZPR Zygmunt Murański, sekretarz KC Stanisław Ciosek, I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Katowicach Manfred Gorywoda, I sekretarz Komitetu Warszawskiego PZPR Janusz Kubasiewicz oraz minister gospodarki przestrzennej i budownictwa Bogumił Ferensztajn, I sekretarz KW PZPR w Opolu Eugeniusz Mróz oraz przewodniczący Zarządu Głównego Związku Socjalistycznej Młodzieży Polskiej Jerzy Szmajdziński[4].
- Order Sztandaru Pracy II klasy
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Medal 30-lecia Polski Ludowej (1974)[5]
- Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1966)[6]
- Złote Odznaczenie im. Janka Krasickiego
- Srebrne Odznaczenie im. Janka Krasickiego
- Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- Brązowy Medal „Za Zasługi dla Obronności Kraju”
- Złoty Znak Związku Ochotniczych Straży Pożarnych (1968)[7]
- Odznaka „Zasłużonemu w Rozwoju Województwa Katowickiego”
- Odznaka „Zasłużony dla miasta Wrocławia”
- Odznaka honorowa „Za zasługi w rozwoju województwa koszalińskiego” (1970)[8]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Profil na stronie Biblioteki Sejmowej.
- ↑ Central Intelligence Agency: Directory of Officials of the Polish People’s Republic. Uniwersytet Michigan, 1978, s. 89.
- ↑ a b Informacje w serwisie Grobonet.
- ↑ Ostatnia droga tow. A. Żabińskiego, „Trybuna Robotnicza”, nr 68, 22 marca 1988, s. 2.
- ↑ Medale 30-lecia dla czołowych działaczy partyjnych i państwowych, „Trybuna Robotnicza”, nr 170, 19 lipca 1974, s. 1.
- ↑ Nadzwyczajna sesja Sejmu, „Trybuna Robotnicza”, nr 172, 22 lipca 1966, s. 1.
- ↑ „Strażak: pismo Związku Ochotniczych Straży Pożarnych”, nr 22 (282), 16–30 listopada 1968, s. 5.
- ↑ Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie, nr 9, 30 listopada 1970, s. 5.
Bibliografia
edytuj- Leksykon Historii Polski z 1995
- Informacje w BIP IPN