Amos A. Ebersole (ur. 4 września 1869[1] w Sterling[2], zm. 8 maja 1943 w Pinellas[2]) – amerykański działacz YMCA, sekretarz YMCA War Prisoner Aid na terenie Austro-Węgier podczas I wojny światowej organizator struktur YMCA w Narwie, Berlinie i Łodzi.

Amos A. Ebersole
Ilustracja
(1926)
Data i miejsce urodzenia

4 września 1869
Sterling

Data i miejsce śmierci

8 maja 1943
Pinellas

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi (II RP)

Życiorys

edytuj

Przed I wojną światową Ebersole uzyskał stopień Bachelor of Arts, Philosophy, Science, and Education na University of Chicago[3] oraz pracował jako zastępca pastora w kościele Central Union w Honolulu[1] i był sekretarzem YMCA College[4]. W 1916 zgłosił się na ochotnika jako amerykański sekretarz YMCA War Prisoner Aid (YMCA WPA)[5] i wyjechał do Austrio-Węgier w ramach pomocy jeńcom wojennym[1][5].

W październiku 1916 przejął akcję pomocy jeńcom w Braunau am Inn oraz założył akcję pomocową w Grödig. Od stycznia 1917 działał również w Aschbach i Marchtrenck. W kwietniu 1917 wraz z innymi amerykańskimi sekretarzami YMCA opuścił Europę, ze względu na zerwanie stosunków dyplomatycznych przez prezydenta Woodrow Wilsona pomiędzy Stanami Zjednoczonymi a Austro-Węgrami[4].

Ponownie w działalność YMCA WPA zaangażował się w grudniu 1920, wraz z Herbertem S. Gottem i Charlesem Seitzem, uczestniczył w pomocy uchodźcom i jeńcom wojennym[4] w Narwie[5]. Ich działalność doprowadziła do utworzenia estońskiej komórki YMCA(inne języki)[4].

Na początku lat 20. XX w. był zaangażowany wraz z Fiodorem Pianovem w rozwój rosyjskiego duszpasterstwa w Berlinie, gdzie działał do 1922 roku[6]. W czerwcu 1923 przybył do Łodzi, zostając nowym dyrektorem łódzkiego oddziału YMCA, zastępując na stanowisku Artura Kenta Griffina[7]. W Łodzi był zaangażowany m.in. w działalność konwersacyjnego klubu angielskiego[8]. Na stanowisku dyrektora oddziału w Łodzi przebywał do 1926 roku[9]. Po powrocie do Stanów Zjednoczonych prowadził odczyty nt. Polski. Za swoją działalność został w 1926 odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[9][10][11].

Po powrocie do Stanów Zjednoczonych był także zaangażowany w działalność w YMCA w Chicago, a następnie pracował jako doradca na Uniwersytecie Hawajskim[1] w latach 40. XX w. zamieszkał w Oberlin[2] i pracował w Oberlin College[1].

Życie prywatne

edytuj

Był synem Abrahama Burkholder Ebersole (ur. 1824) i Anny Rutt (ur. 1827)[2]. Jego żoną była Bertha Thummel (ur. 1871)[1][2]. Miał z nią 3 synów[2], m.in. Harolda Leona (ur. 1899) i Raymonda Arthura (ur. 1901)[1].

Odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g Charles E. Ebersol, The Ebersol Families in America 1727-1937, 1937, s. 32.
  2. a b c d e f Amos A. Ebersole [online], ancestors.familysearch.org [dostęp 2023-10-14].
  3. Alumni Directory. The University of Chcago, 1910.
  4. a b c d Pursuit of an ‘Unparalleled Opportunity’ [online], gutenberg-e.org [dostęp 2023-10-14].
  5. a b c Source: YMCA Biographical Records, Kautz Family YMCA Archives, University of Minnesota. [online] [dostęp 2023-10-14] (ang.).
  6. The American YMCA and Russian Culture: The Preservation and Expansion of Orthodox Christianity, 1900-1940 0739177575, 9780739177570, ebin.pub, 7 sierpnia 407 [dostęp 2023-10-14] (ang.).
  7. Osobiste; Pożegnanie dyrektora Y.M.C.A., „Rozwój” (150), bc.wbp.lodz.pl, 5 czerwca 1923, s. 5 [dostęp 2023-10-14].
  8. Klub angielski, „Ilustrowana Republika” (19), bc.wbp.lodz.pl, 26 listopada 1925 [dostęp 2023-10-14].
  9. a b c P. A. A. Ebersole, były dyrektor polskiej Y.M.C.A. (...), „Łódzkie Echo Wieczorne” (260), bc.wbp.lodz.pl, 9 listopada 1926, s. 1 [dostęp 2023-10-14].
  10. a b Krzyż zasługi dla przyjaciela Polski, „Rozwój” (274), bc.wbp.lodz.pl, 5 października 1926, s. 8 [dostęp 2023-10-14].
  11. a b Złoty Krzyż Zasługi na piersi organizatora polskiej Y.M.C.A., „Rozwój” (304), bc.wbp.lodz.pl, 5 listopada 1926 [dostęp 2023-10-14].

Linki zewnętrzne

edytuj