Ali Daei

irański piłkarz i trener piłkarski

Ali Daei (pers. ‏علی دایی‎; ur. 21 marca 1969 w Ardabil) – irański piłkarz grający na pozycji napastnika, obecnie trener drużyny Saipa Karadż. Uznawany jest za jednego z najlepszych napastników w historii Azji, jest drugi pod względem liczby zdobytych bramek w rozgrywkach reprezentacji, ma ich 109 (więcej zdobył tylko Cristiano Ronaldo).

Ali Daei
علی دایی
Ilustracja
Ali Daei w 2019
Data i miejsce urodzenia

21 marca 1969
Ardabil

Wzrost

192 cm[1]

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1988–1989 Esteghlal Ardabil
1989–1990 Taxirani 20 (14)
1990–1994 Bank Tejarat
1994–1996 Persepolis 38 (23)
1996–1997 Al-Sadd 16 (10)
1997–1998 Arminia Bielefeld 25 (7)
1998–1999 Bayern Monachium 23 (6)
1999–2002 Hertha BSC 59 (6)
2002–2003 Al-Shabab 25 (11)
2003–2004 Persepolis Teheran 24 (16)
2004–2006 Saba Kom 51 (23)
2006–2007 Saipa Karadż 26 (10)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1993–2006  Iran 149 (109)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2006–2008 Saipa Karadż
2008–2009 Iran[2]
2009–2011 Persepolis Teheran
2011–2013 Rah Ahan
2013–2014 Persepolis
2015–2016 Saba Kom
2016–2017 Naft Teheran
2017–2019 Saipa Karadż
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Początek

edytuj

Ali Daei urodził się w 1969 roku w Ardabilu i jest Irańskim Azerem. Karierę zaczynał w Esteghlal Ardabil w sezonie 19881989. Kolejny rok spędził w Taxirani FC. Następnym zespołem był Tejarat Bank FC, w którym spędził 4 lata. W 1993 roku rozpoczął grę w reprezentacji Iranu. Po grze w Tejarat Bank FC przeniósł się do Persepolis Teheran, gdzie grał w latach 19941996. W sezonie 1995-96 wywalczył mistrzostwo kraju. Kolejnym klubem w karierze był katarski Al-Sadd.

Kariera w Niemczech

edytuj

Po bardzo dobrych Mistrzostwach Azji w 1996 roku wzbudził zainteresowanie klubów z zagranicy, rok później został wykupiony przez Arminię Bielefeld. Razem z nim do Bundesligi dołączyło dwóch innych Irańczyków, Karim Bagheri do tego samego klubu i Khodadad Azizi do 1.FC Koln. Już w swoim debiucie na Niemieckich boiskach zagrał pełnowymiarowy mecz, przegrany 1-0, w drugim zdobył bramkę z VFB Stuttgart a spotkanie zakończyło się zwycięstwem 2-1. Nie był bardzo skuteczny, mimo to grał na tyle dobrze, że Bayern Monachium zaproponowało Alemu grę w klubie. Pomimo konkurencji w ataku wychodził czasami w pierwszym składzie. Dla Bawarczyków zdobył 6 bramek, między innymi w wygranym meczu z Hamburgerem SV gdzie ustrzelił dublet. W tym sezonie zadebiutował w Lidze Mistrzów i dotarł do finału, lecz w 11 spotkaniach rozegrał łącznie tylko 70 minut i nie zdobył gola. Udało się wywalczyć mistrzostwo Niemiec, jednak nie grał wystarczająco i zdecydował się zmienić klub na Herthę Berlin. W Bundeslidze strzelał rzadko, natomiast zdobył ważną bramkę przeciwko Anorthosis Famagusta i po raz pierwszy w historii Hertha Berlin zakwalifikowała się do fazy grupowej Ligi Mistrzów. Po zakwalifikowaniu się rozegrał kapitalny mecz zwyciężony 2-1 z Chelsea[3]. Pierwszą bramkę zdobył uderzeniem głową, przy drugiej bramce sam odebrał piłkę i strzelił gola od słupka. Po tym meczu zyskał dużo uznania w Europie. Udało mu się strzelić jeszcze jedną bramkę w tych rozgrywkach tym razem w remisowym spotkaniu z Milanem[4]. Następny sezon był nieco gorszy dla Irańskiego napastnika, grał rzadziej niż w poprzednim sezonie. W pierwszym meczu ligowym zdobył bramkę z Bayernem Monachium, przegranym 1-4. Grał jeszcze osiem meczów w sezonie 2001-02 i zdecydował się zakończyć karierę w Europie. Łącznie w Bundeslidze strzelił 19 bramek i zanotował 6 asyst.

Dalsza kariera klubowa

edytuj

Po udanym czasie na europejskich boiskach zdecydował się wrócić do Azji. Jego nowym klubem było Al-Shabab z Emiratów Arabskich. Zagrał tam jeden sezon i powrócił po paru latach do Persepolis, grał następnie w Saba Kom. Na koniec kariery został kupiony do Saipy Karadż, jednocześnie będąc piłkarzem i trenerem. Jak się okazało był to strzał w dziesiątkę. Klub przez niego prowadzony sięgnął po mistrzostwo kraju. Po tym sezonie zakończył karierę. Był to jego dotychczasowy najlepszy sukces w roli trenera.

Reprezentacja

edytuj

Ali zadebiutował w 1993 roku z Pakistanem, miał wtedy 23 lata. W kwalifikacjach do Mistrzostw Świata w USA zdobył 7 bramek, jednak nie udało się awansować.

Dwa lata później wziął udział w Pucharze Azji, we wszystkich trzech meczach fazy grupowej zdobył po jednej bramce. Wliczając w to wygrany mecz 3-0 z odwiecznym rywalem Arabią Saudyjską. Iran awansował z grupy a w ćwierćfinale zmierzył się z Koreą Południową, Daei zdobył w tym meczu aż 4 bramki. Mimo nieprawdopodobnej skuteczności nie udało się jemu i całej drużynie zdobyć żadnej bramki w półfinale. Przeciwnikiem była znowu Arabia Saudyjska, która się zrewanżowała za mecz w grupie i zwyciężyła po rzutach karnych. Daei nie strzelił karnego. W meczu o trzecie miejsce zdobył gola z Kuwejtem, po remisie 1-1 Iran wygrał w serii rzutów karnych, tym razem Ali nie wykonywał jedenastki. Został królem strzelców z ośmioma bramkami i został nagrodzony najlepszą jedenastką turnieju.

Następnym krokiem w jego karierze reprezentacyjnej były kwalifikacje do mundialu we Francji, w ostatniej rundzie fazy grupowej jego kraj ustąpił pierwszego miejsca Saudyjczykom i awansował do fazy play-off. Jego zespół musiał się zmierzyć z Japonią, w tym meczu zdobył gola, lecz po dogrywce Iran przegrał 3-2. Mimo tego miał jeszcze szansę grając w międzykontynentalnych barażach z Australią. W pierwszym meczu było 1-1, w drugim zaś 2-2 przy ostatniej bramkę zdobył Azizi po świetnym podaniu Daeiego. Udało się awansować zasadą bramek na wyjeździe, był to drugi w historii awans na Mistrzostwa tego kraju. Mecze z Niemcami i Jugosławią były przegrane, w drugim reprezentacja Iranu wygrała 2-1 z USA. Mimo braku awansu do fazy pucharowej, reprezentanci mogli być zadowoleni, było to pierwsze zwycięstwo w historii Iranu na Mistrzostwach Świata. Mimo oczekiwań nie zdobył żadnej bramki na całej imprezie, ale zanotował asystę w meczu z USA. Pod koniec tego samego roku wziął udział w Asian Games, które zwyciężył.

W roku 2000 wystąpił w Pucharze Azji jako kapitan, tym razem nie udało się osiągnąć tak dobrego rezultatu jak przed czterema latami, odpadając w ćwierćfinale. Był bliski zakwalifikowania się do kolejnego mundialu, doprowadził swój zespół do fazy play-off z Irlandią. Przedtem zdobył ważne bramki z Arabią Saudyjską i Emiratami Arabskimi. Nie udało się awansować

W 2004 roku został powołany na kolejny Puchar Azji, gdzie on i jego koledzy przegrali mecz o trzecie miejsce. Podobnie jak cztery lata temu zdobył 3 bramki. W eliminacjach do Mistrzostw Świata w 2006 został królem strzelców strefy azjatyckiej, awansując kolejny raz. Media krytykowały decyzję o występach w pierwszym składzie Daeiego, ponieważ miał już 37 lat. On sam bronił swojej pozycji w zespole. Podczas tych zawodów Iran zajął ostatnie miejsce zdobywając tylko 1 punkt. Po mundialu zakończył karierę reprezentacyjną.

W przeciągu 13 lat rozegrał w barwach swego kraju 149 meczów i zdobył 109 goli[5].

Sukcesy

edytuj
  • Mistrz Iranu 1995/96 i 2006/07
  • Mistrz Niemiec 1998/99
  • Asian Games 1998
  • Król strzelców Pucharu Azji 1996
  • Jedenastka Pucharu Azji 1996
  • Najlepszy piłkarz Azji 1998

Przypisy

edytuj
  1. Benjamin Strack-Zimmermann, Ali Daei [online], www.national-football-teams.com [dostęp 2021-01-30] (ang.).
  2. AFP: Ali Daei 'surprised' by Iran football coach job [online], web.archive.org, 9 marca 2008 [dostęp 2021-01-30] [zarchiwizowane z adresu 2008-03-09].
  3. BBC News | Champions League | Chelsea crash in Berlin [online], news.bbc.co.uk [dostęp 2021-01-30].
  4. UEFA.com, Milan-Hertha 1999 History | UEFA Champions League [online], UEFA.com [dostęp 2021-01-30] (ang.).
  5. 7026, Ali Daei in Guinness World Records 2014 as best goalscorer [online], IRNA English, 14 stycznia 2014 [dostęp 2021-01-30] (ang.).