Alenka Bratušek
Alenka Bratušek (ur. 31 marca 1970 w Celje) – słoweńska polityk, deputowana do Zgromadzenia Państwowego, minister, wicepremier, przewodnicząca Pozytywnej Słowenii (2013–2014), założycielka Sojuszu Alenki Bratušek, W latach 2013–2014 premier Słowenii.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
31 marca 1970 |
|---|---|
| Premier Słowenii | |
| Okres |
od 20 marca 2013 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Życiorys
edytujWykształcenie i działalność zawodowa
edytujAlenka Bratušek urodziła się w 1970 w Celje. W 1991 ukończyła studia na wydziale nauk przyrodniczych i technologii Uniwersytetu Lublańskiego, a w 2006 zarządzanie na wydziale nauk społecznych[1][2].
W latach 1995–2003 pracowała w Ministerstwie Gospodarki, m.in. jako dyrektor departamentu budżetowego ds. rolnictwa, finansów i usług rządowych, a następnie jako dyrektor departamentu budżetu. Od 2005 do 2011 pełniła funkcję dyrektora departamentu budżetu w Ministerstwie Finansów.
Działalność polityczna
edytujW wyborach parlamentarnych w grudniu 2011 zdobyła mandat deputowanej do Zgromadzenia Państwowego z ramienia Pozytywnej Słowenii[2]. W styczniu 2013 została przewodniczącą Pozytywnej Słowenii, po rezygnacji ze stanowiska przez Zorana Jankovicia. 27 lutego 2013, po wyrażeniu wotum nieufności wobec rządu Janeza Janšy, parlament powierzył jej misję utworzenia nowego gabinetu[1][2]. Nową koalicję poza macierzystym ugrupowaniem utworzyli Socjaldemokraci, Lista Obywatelska i Demokratyczna Partia Emerytów Słowenii. 20 marca 2013 parlament udzielił rządowi Alenki Bratušek wotum zaufania większością 52 głosów[3].
W kwietniu 2014 utraciła przywództwo w partii, przegrywając ze swoim poprzednikiem[4], 29 kwietnia wystąpiła z partii[5]. 3 maja 2014 podała się do dymisji[6], która została przyjęta 8 maja 2014[7]. 31 maja tego samego roku założyła nową partię o nazwie Sojusz Alenki Bratušek[8]. Z jego ramienia uzyskała mandat poselski w wyniku przedterminowych wyborów z 13 lipca 2014. Obowiązki premiera sprawowała do 18 września 2014, kiedy to został powołany nowy rząd, na którego czele stanął Miro Cerar. Od kwietnia 2014 jednocześnie pełniła obowiązki ministra zdrowia[9].
Alenka Bratušek była pierwotną kandydatką (zgłoszoną przez swój ustępujący gabinet) na słoweńskiego członka nowej Komisji Europejskiej Jean-Claude’a Junckera, jednak w październiku 2014 jej kandydatura została wycofana z powodu sprzeciwu Parlamentu Europejskiego, a także niechęci do jej kandydatury ze strony nowego słoweńskiego rządu[10], który rekomendował następnie kandydaturę Violety Bulc[11].
W wyborach w 2018 jej ugrupowanie (pod nazwą Partia Alenki Bratušek) przekroczyło próg wyborczy, jednak była premier nie została ponownie wybrana do parlamentu[12]. We wrześniu 2018 objęła urząd ministra infrastruktury w nowym gabinecie, na czele którego stanął Marjan Šarec[13]. Została także jednym z pięciu wicepremierów tego rządu[14]. Funkcje te sprawowała do marca 2020, odchodząc z nich w związku z dymisją rządu. W 2022 powołana na stanowisko sekretarza stanu w ministerstwie infrastruktury[15]. W tym samym roku wraz ze swoim ugrupowaniem dołączyła do Ruchu Wolności[16]. W styczniu 2023 dołączyła do rządu Roberta Goloba, obejmując w nim stanowisko ministra infrastruktury[17].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b Mag. Alenka Bratušek. pozitivnaslovenija.si. [dostęp 2013-02-28]. (słoweń.).
- ↑ a b c Profile: Alenka Bratusek expected to replace Slovenia’s premier. en.europeonline-magazine.eu, 28 lutego 2013. [dostęp 2013-02-28]. (ang.).
- ↑ Slovénie: le Parlement vote l’investiture d’un gouvernement de centre-gauche. leparisien.fr, 20 marca 2013. [dostęp 2013-03-20]. (fr.).
- ↑ Slovenian PM Bratusek loses party leadership, govt likely to fall. reuters.com, 25 kwietnia 2014. [dostęp 2014-04-26]. (ang.).
- ↑ Alenka Bratušek ne bo ovira za predčasne volitve pred poletjem. rtvslo.si, 29 kwietnia 2014. [dostęp 2014-04-30]. (słoweń.).
- ↑ Alenka Bratušek s ponedeljkom zapušča premierski stolček. delo.si, 3 maja 2014. [dostęp 2014-05-11]. (słoweń.).
- ↑ Konec vlade Alenke Bratušek. delo.si, 8 maja 2014. [dostęp 2014-05-11]. (słoweń.).
- ↑ Nastaja stranka Alenke Bratušek. rtvslo.si, 31 maja 2014. [dostęp 2014-07-01]. (słoweń.).
- ↑ Pretekle vlade. vlada.si. [dostęp 2018-05-11]. (słoweń.).
- ↑ Europski parlament odbio kandidaturu Alenke Bratušek. index.hr, 8 października 2014. [dostęp 2014-10-11]. (chorw.).
- ↑ Juncker bo z Bulčevo govoril naslednji teden. rtvslo.si, 10 października 2014. [dostęp 2014-10-11]. (słoweń.).
- ↑ Erjavec in Bratuškova ostala pred vrati parlamenta. delo.si, 3 czerwca 2018. [dostęp 2018-06-04]. (słoweń.).
- ↑ Poslanci imenovali trinajsto slovensko vlado. gorenjskiglas.si, 13 września 2018. [dostęp 2018-09-13]. (słoweń.).
- ↑ Leaders of Slovenia. zarate.eu. [dostęp 2019-01-31]. (ang.).
- ↑ Govt appoints most state secretaries. sta.si, 2 czerwca 2022. [dostęp 2022-06-02]. (ang.).
- ↑ Zoran Potič: SAB in LMŠ prostovoljno vstopata v Svobodo. dnevnik.si, 20 czerwca 2022. [dostęp 2022-07-02]. (ang.).
- ↑ DZ s 55 glasovi potrdil listo ministrskih kandidatov. rtvslo.si, 24 stycznia 2023. [dostęp 2023-01-24]. (słoweń.).