Afric Simone
Afric Simone (ur. 10 października 1939 w Inhambane) – mozambijski muzyk. W swojej twórczości miesza rozmaite wątki, zwłaszcza przesłanie folkloru afrykańskiego z europejską muzyką pop. Niektóre jego kompozycje uległy też wpływowi rytmów latynoamerykańskich i muzyki karaibskiej.
 Afric Simone w 2016 roku | |
| Imię i nazwisko |
Henrique Joaquim Simone |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Aktywność |
od 1965 |
| Wydawnictwo |
Barclay Records, Hansa Records, Musart Records |
| Instrument | |
| gitara | |
| Strona internetowa | |
Życiorys
edytujDzieciństwo i młodość
edytujJest synem Brazylijczyka i Mozambijki. Po śmierci ojca, w wieku dziewięciu lat przeprowadził się wraz z matką do Xipamamine[1], dzielnicy Lourenço Marqes, gdzie dorastał. Tam też pierwszy raz zaprezentował się na estradzie.
Profesjonalna kariera
edytujW latach 1965–1971 Simone wydał – pod artystycznym pseudonimem Monsieur Afrique[2] – 5 singli[3]: „Black Dynamite” w 1965 w Ariola Records, „El Matador” w 1969 w Teldec, „Washboard man” w 1970 w Polydor Records i „Ich bin der grösste Lacher” także w 1970 roku w Telefunken i „Feuer Feuer Feuer” w 1971 roku w Hansa Records.
Szlify dla swojego przyszłego zawodu zdobywał w Londynie, gdzie działał jako wokalista, a przede wszystkim jako tancerz rytmiczny. Gdy przeprowadził się do kontynentalnej Europy, nagrał swoją pierwszą piosenkę zatytułowaną Barracuda, wydaną pod artystycznym pseudonimem Simon el Africano, z którą dotarł na szczyt popularności w Wenezueli, a także zdobył uznanie w Boliwii, Peru i Brazylii, a w Wenezueli i Kolumbii zdobył złotą płytę.
W Europie zadebiutował w 1975 utworami „Ramaya” oraz „Hafanana”, które umieścił na albumie pt. Ramaya. Pierwszy z nich szybko znalazł się na pierwszych miejscach list przebojów w Holandii, Belgii i Luksemburgu[4]. Singiel z utworem Ramaya dotarł również do drugiego miejsca na liście przebojów i został wyróżniony złotą płytą. Skutkiem tego był czterotygodniowy kontrakt w paryskiej Olimpii. W 1976 piosenka znalazła się na pierwszym miejscu także we Włoszech. Powstała wówczas kolejna, czwarta wersja tego samego utworu (zaprezentowana przez zespół Augusto Rigetti Group).
W tekście swoich piosenek używa rozmaitych afrykańskich języków i dialektów, a o problemie „zrozumiałości” tekstów mówił: Język nie jest żadnym problemem, jeśli w porządku są rytm, muzyka i głos. Chodzi mi o syntezę rodzimego języka z muzyką europejską i o przekaz muzyczny z mojej ojczyzny, co jest połączeniem, jakiego nie słyszy się codziennie. A że słuchacz nie rozumie tekstu? „Ramaya” podobała się mimo tego, że nikt nawet nie przeczuwał, co znaczy[5].
W lipcu 1977 Afric Simone wystąpił w Niemieckiej Republice Demokratycznej w programie telewizyjnym „Ein Kessel buntes”[6]. Ten program telewizyjny był emitowany w większości krajów Europy Wschodniej. Sytuacja powtórzyła się później z utworem „Hafanana”, który istnieje w 40 wersjach.
Największe sukcesy odnosił w latach 1975–1980 po obu stronach żelaznej kurtyny. Występował w ZSRR i w kilku innych krajach bloku wschodniego. W Związku Radzieckim Hafanana stała się ścieżką dźwiękową do 18 odcinka[7] serialu animowanego Wilk i Zając.
W 1978 roku album Africa Simone został wydany w byłej Czechosłowacji, w wyniku czego został kilkukrotnie zaproszony do występów w czeskiej telewizji (w programie moderowanym przez Karela Gotta). W tym czasie Simone zaskoczył widzów sztuczkami z ogniem podczas wykonywania utworu Curare. Później, w 1979 roku, Afric Simone nagrał duet z czeską gwiazdą Heleną Vondráčkovą[8].
Afric Simone nadal koncertuje w krajach Europy Wschodniej. W marcu 2020, na krótko przed pandemią, Afric Simone wystąpił w Kijowie[9] na Ukrainie – z takimi artystami jak C.C. Catch, Didier Marouani i Liz Mitchell. W lipcu 2022 Afric Simone wystąpił na festiwalu „Discoteca 80”[10] w Klużu-Napoce w Rumunii. W październiku 2023 Afric Simone wystąpił na festiwalu „Arena Retro Party”[11] w Budapeszcie na Węgrzech – wraz z takimi artystami jak Ken Laszlo, Eddy Huntington i Thomas Anders.
Prywatne życie
edytujOd 1978 roku Afric Simone mieszka w Berlinie i posiada obywatelstwo niemieckie. Afric był 3 razy żonaty. Z drugiego małżeństwa ma syna Fabio. Jego trzecia żona[12], Ludmiła[13], jest pochodzenia rosyjskiego[14]. Poznali się w 2003 roku w Berlinie.
Dyskografia
edytujSingle
edytuj- 1972 – Barracuda/Hey, safari (BASF)
- 1975 – Ramaya/Piranha (Barclay Records)
- 1976 – Hafanana/Sahara (Barclay Records)
- 1976 – Aloha-Wamayeh / Al Capone (Hansa Records)
- 1977 – Maria Madalena/Aloha (Barclay)
- 1977 – Playa Blanca/Que Pasa Mombasa (Musart Records)
- 1978 – Playa blanca/Marabu (Barclay)
- 1980 – China girl/Salomé (Barclay)
Albumy
edytuj- 1974 – Mr. Barracuda (BASF, 2021932)
- 1975 – Ramaya (Barclay, 70024)
- 1976 – Aloha Playa Blanca (CNR)
- 1978 – Boogie Baby (RCA)
- 1978 – Jambo Jambo (Epic)
- 1981 – Marria Sexy Bomba De Paris (Epic)
- 1990 – Afro Lambada (Multisonic)
CD
edytuj- 1989 – Best of Afric Simone (reedycja w 2002 z dodatkowymi nagraniami)
Przypisy
edytuj- ↑ Afric Simone – From Xipamanine to the world | Revista Índico [online], indico-lam.com [dostęp 2024-04-22] (ang.).
- ↑ https://www.45cat.com/artist/monsieur-afrique.
- ↑ Monsieur Afrique = Afric Simone – Memoryradio [online], memoryradio.de [dostęp 2024-04-22] (niem.).
- ↑ swedishcharts.com – Afric Simone – Ramaya [online], com/showitem.asp?interpret=Afric+Simone&titel=Ramaya&cat=s [dostęp 2024-04-22].
- ↑ Afric Simone [online], RM80.pl.
- ↑ https://www.imdb.com/title/tt8198576/.
- ↑ ну, погоди 18 серия – Мультики [online], info/forum/viewtopic.php?t=1596 [dostęp 2024-04-22] (ros.).
- ↑ 3. kolo – Helena Vondráčková a Afric Simon – Ring volný 4. – Ring volný | Česká televize. [dostęp 2024-03-31].
- ↑ Дискотека 80х. C.C.Catch, Boney M. Liz Mitchell, Afric Simone в Киеве 7 марта 2020 [online], kiev.ua [dostęp 2024-04-22] (ros.).
- ↑ Afric Simone [online], discoteca80.ro [dostęp 2024-04-22] (rum.).
- ↑ Global Events | – Események [online], globalevents.hu [dostęp 2024-04-22] (węg.).
- ↑ https://dzen.ru/a/W_lBq93iiwCqzLrM.
- ↑ «Не пью, потому и в 65 выгляжу молодо» [online], peoples.ru [dostęp 2024-04-22] (ros.).
- ↑ Африк Симон: „Все мы придем туда – черные и белые. Хафанана!” – МК Крым [online], mk.ru [dostęp 2024-04-22] (ros.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Afric Simone w bazie IMDb (ang.)
- Afric Simone. discogs.com. [dostęp 2013-11-07]. (ang.).
- Kanał Africa Simone na Youtube. [dostęp 2024-03-04].
- Strona Africa Simone na Facebooku. [dostęp 2024-03-04].
- Strona Afric Simone w języku rosyjskim. [dostęp 2024-03-04].