Adam Gierek
Adam Gierek (ur. 17 kwietnia 1938 w Zwartbergu) – polski inżynier, nauczyciel akademicki i polityk, profesor nauk technicznych. Senator V kadencji (2001–2004), deputowany do Parlamentu Europejskiego VI, VII i VIII kadencji (2004–2019).
| |
| Data i miejsce urodzenia |
17 kwietnia 1938 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
inżynier, nauczyciel akademicki, polityk |
| Profesor nauk technicznych | |
| Specjalność: inżynieria warstwy wierzchniej, odlewnictwo | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1965 |
| Habilitacja |
1968 |
| Profesura |
1972/1979 |
| Polska Akademia Nauk | |
| Status |
członek korespondent |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia |
Politechnika Śląska |
| Odznaczenia | |
     
| |
Życiorys
edytujRodzina
edytujSyn Edwarda Gierka i Stanisławy z domu Jędrusik. Urodził się w prowincji Limburgia w Belgii[1]. W 1947 przyjechał do kraju. Zamieszkał początkowo w Katowicach, a w latach 50. przeniósł się wraz z rodziną do Warszawy[2].
Wykształcenie i działalność naukowa
edytujPo zdaniu matury podjął początkowo studia na Politechnice Warszawskiej[2]. W 1961 ukończył studia na Wydziale Mechanicznym Technologicznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach. Następnie pracował jako asystent w Katedrze Odlewnictwa Politechniki Śląskiej. W latach 1962–1965 odbył staż aspirancki w Moskiewskiej Wyższej Szkole Samochodowo-Mechanicznej, który zakończył obroną rozprawy doktorskiej poświęconej problematyce opracowania racjonalnych podstaw projektowania automatycznych linii odlewniczych. Habilitację uzyskał w 1968 na Politechnice Śląskiej. W 1972 Rada Państwa przyznała mu tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1979 tytuł profesora zwyczajnego.
Od 1972 był organizatorem Instytutu Inżynierii Materiałowej na Wydziale Metalurgii Politechniki Śląskiej (wydział w Katowicach). W 1973 został członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk. W latach 1970–1982 członek Stowarzyszenia Naukowo-Technicznego NOT[3]. Został też członkiem Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Odlewników.
W latach 1982–1989 profesor wizytujący na Uniwersytecie Technicznym w Dreźnie. Po powrocie do Polski, w latach 1989–1991, kierował Zakładem Materiałoznawstwa i Technologii Materiałów w Instytucie Inżynierii Materiałowej Politechniki Śląskiej w Gliwicach, a od 1991 kierował Katedrą Technologii Stopów Metali i Kompozytów.
Jest autorem ponad 200 publikacji naukowych oraz autorem lub współautorem ponad 80 patentów. Był dotychczas promotorem 26 zakończonych dysertacji doktorskich.
Działalność polityczna
edytujW wyborach parlamentarnych w 2001 wystartował jako kandydat do Senatu z ramienia Koalicyjnego Komitetu Wyborczego Sojusz Lewicy Demokratycznej – Unia Pracy (w czasie trwania kadencji został członkiem Unii Pracy). Uzyskał mandat, zdobywając 180 104 głosy (64,69% w swoim okręgu wyborczym)[4][5]. W wyborach w 2004 został wybrany na deputowanego do Parlamentu Europejskiego VI kadencji. Kandydował wówczas także z listy SLD–UP, otrzymując 69 168 głosów[5][6][7]. Zasiadł w Komisji Przemysłu, Badań i Energii, z ramienia której wiosną 2007 został sprawozdawcą rezolucji Parlamentu Europejskiego w sprawie wykorzystania wiedzy w praktyce i szeroko zakrojonej strategii innowacyjnej UE.
W 2004 był wśród założycieli Ruchu Odrodzenia Gospodarczego im. Edwarda Gierka, który planował wystawić jego kandydaturę w wyborach prezydenckich w 2005, do czego ostatecznie nie doszło. Został też członkiem zarządu Społecznego Ogólnopolskiego Stowarzyszenia im. Edwarda Gierka[8].
W wyborach w 2009 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w PE (ponownie z listy SLD-UP), uzyskał 69 014 głosów[9]. Od 2010 do 2013 był wiceprzewodniczącym Unii Pracy. Do 2016 zasiadał w radzie krajowej tej partii. W 2014 ponownie zdobył mandat eurodeputowanego, dostał wówczas 56 237 głosów[10]. W 2019 zdecydował nie ubiegać się o reelekcję w kolejnych wyborach i zawiesił swoją działalność polityczną, motywując to podeszłym wiekiem[11]. W Parlamencie Europejskim w trakcie wszystkich kadencji zasiadał w grupie Postępowego Sojuszu Socjalistów i Demokratów[3].
Życie prywatne
edytujDwukrotnie żonaty (najpierw z Ariadną Gierek-Łapińską, następnie z Krystyną Zębalą-Gierek). Ma dwoje dzieci: córkę Stanisławę i syna Marcina.
Odznaczenia i wyróżnienia
edytuj- Order Sztandaru Pracy II klasy
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty, Srebrny i Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- Medal Komisji Edukacji Narodowej
- Odznaka Zasłużony dla Miasta Sosnowca (2023)[13]
- Nagroda państwowa I stopnia (zespołowa, 1972, 1976, 1980)
Przypisy
edytuj- ↑ Dane osoby pełniącej funkcje publiczne. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2019-02-21].
- ↑ a b Biografia: Od Belgii do Belgii. adam.gierek.com.pl. [dostęp 2019-02-21].
- ↑ a b Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2019-10-27].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2001. pkw.gov.pl. [dostęp 2019-02-21].
- ↑ a b Adam Gierek. mamprawowiedziec.pl. [dostęp 2019-02-21].
- ↑ Piotr Gajdziński: Gierek Człowiek z węgla. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2013, s. 351. ISBN 978-83-7177-924-4.
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2004. pkw.gov.pl. [dostęp 2019-02-22].
- ↑ Społeczne Ogólnopolskie Stowarzyszenie im. Edwarda Gierka. krs-online.com.pl. [dostęp 2019-02-21].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2009. pkw.gov.pl. [dostęp 2019-02-22].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2014. pkw.gov.pl. [dostęp 2019-02-22].
- ↑ Kamil Szewczyk: Syn Edwarda Gierka nie wystartuje do europarlamentu. Znamy powód!. se.pl, 2019-02-28. [dostęp 2019-05-02].
- ↑ Adam Gierek. tygodnikprzeglad.pl. [dostęp 2018-06-10].
- ↑ Zasłużeni dla Miasta Sosnowca. „Kurier Miejski”, 21 czerwca 2023. [dostęp 2024-05-17].
Bibliografia
edytuj- Prof. zw. dr hab. inż. czł. koresp. PAN Adam Gierek, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2019-02-22].
- Biogram na stronie Senatu (V kadencja). [dostęp 2019-02-22].
- Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja 2. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1989, s. 324.