Action painting
Action painting, action-art (ang.), malarstwo gestu – technika malarska i nurt wewnątrz ekspresjonizmu abstrakcyjnego, polegający na wykorzystaniu spontanicznego, nieskrępowanego regułami malarskimi gestu bezpośredniego rozlewania (chlapania) farby na płótno.
Swój początek miał w Ameryce w latach 40. XX wieku, a terminu action painting po raz pierwszy użył Harold Rosenberg w 1952 roku do opisu twórczości Jacksona Pollocka (najbardziej reprezentatywne dla tego nurtu obrazy Pollock malował w latach 1948–1950). Action painting wyrasta z założenia, że obraz nie jest ukończonym dziełem, ale zapisem procesu twórczego. W tym rozumieniu fizyczny akt malowania był uznawany za podstawowy środek ekspresji, stając się zresztą bezpośrednią inspiracją do powstania happeningu.
Termin action painting łączy się z zasadą all-over, w której postuluje się, aby malować tak, by każdy, najdrobniejszy fragment obrazu był jednakowo ważny (tzn. by nie wyróżniać kompozycyjnie żadnej jego części), i jednakowo wypełniony zapisem malarskiego gestu.
Techniką action painting posługiwała się Małgorzata Starowieyska (np. cykl obrazów "Bolero" – Berlin, 1987-88). Z polskich artystów do najwybitniejszych postaci należał Tadeusz Kantor[1].
Przedstawiciele
edytujZobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Krystyna Zwolińska, Zasław Malicki, Mały słownik terminów plastycznych, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1990, ISBN 83-214-0590-8, OCLC 834081158.
Bibliografia
edytuj
- Słownik terminologiczny sztuk pięknych, Krystyna Kubalska-Sulkiewicz (red.), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997, ISBN 83-01-12365-6, OCLC 69564323.
- Sztuka świata, Józef Mrozek, Przemysław Trzeciak, Wojciech Włodarczyk, t. 10, Warszawa: Arkady, 1996, ISBN 83-213-3826-7, ISBN 83-213-3479-2, OCLC 749294556.