371 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

371 Dywizja Piechoty (niem. 371. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, uczestniczyła w walkach przeciw Armii Czerwonej. Zniszczona pod Stalingradem.

371 Dywizja Piechoty
371. Infanterie-Division
Ilustracja
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

17 lutego 1942

Rozformowanie

1943, 8 maja 1945

Nazwa wyróżniająca

Ähren-Division

Dowódcy
Pierwszy

Richard Stempel

Ostatni

Rolf Scherenberg

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Formacja

Wehrmacht

Rodzaj wojsk

piechota

Sformowana na poligonie Beverloo na mocy rozkazu z 17 lutego 1942 roku, w 19. fali mobilizacyjnej przez VI Okręg Wojskowy. Po przetransportowaniu na terytorium Związku Radzieckiego, uczestniczyła w walkach przeciw Armii Czerwonej. W styczniu 1943 roku gen. Stempel, dowodzący 371 DP poległ, a dywizja została zniszczona w czasie bitwy stalingradzkiej[1].

Dowódcy dywizji

edytuj

Struktura organizacyjna

edytuj
  • Skład w lutym 1942:

669., 670. i 671. pułk piechoty, 371. pułk artylerii, 371. batalion pionierów, 371. oddział przeciwpancerny, 371. oddział łączności;

  • Skład w kwietniu 1942:

669., 670. i 671. pułk piechoty, 371. pułk artylerii, 371. batalion pionierów, 371. oddział rozpoznawczy, 371. oddział przeciwpancerny, 371. oddział łączności, 371. polowy batalion zapasowy;

  • Skład w marcu 1943:

669., 670. i 671. pułk grenadierów, 371. pułk artylerii, 371. batalion pionierów, 371. oddział rozpoznawczy, 371. oddział przeciwpancerny, 371. oddział łączności, 371. polowy batalion zapasowy;

  • Skład w maju 1943:

669., 670. i 671. pułk grenadierów, 371. pułk artylerii, 371. batalion pionierów, 371. batalion fizylierów rozpoznawczy, 371. oddział przeciwpancerny, 371. oddział łączności, 371. polowy batalion zapasowy.

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj