262 Dywizja Piechoty (III Rzesza)
262 Dywizja Piechoty (niem. 262. Infanterie-Division) – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, uczestniczyła w ataku na Związek Radziecki, gdzie została rozbita.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1940 |
| Tradycje | |
| Kontynuacja | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
gen. Edgar Theißen |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja |
Wiedeń (formowanie) |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Formacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
Sformowana została w Wiedniu na mocy rozkazu z 26 sierpnia 1939, w 4. fali mobilizacyjnej w XVII Okręgu Wojskowym. W czasie agresji niemieckiej na Polskę stacjonowała w Saarze. We wrześniu 1940 została przerzucona na terytorium okupowanej Polski. Od 22 czerwca 1941 uczestniczyła w ataku na Związek Radziecki w składzie IV Korpusu Armijnego, biorąc udział w walkach przeciw Armii Czerwonej[1][2]. Ciężkie straty poniosła w trakcie bitwy pod Kurskiem. W czasie toczonych walk odwrotowy poniosła kolejne straty, w związku z czym została zredukowana do 262 grupy dywizyjnej. We wrześniu 1944 jej niedobitki włączono do 56 Dywizji Piechoty[3].
Służący w 262 DP ppor. Michael Kitzelmann, za wypowiedzi antywojenne i krytykę okrucieństwa panującego na terytorium niemieckiej okupacji, został skazany na śmierć[4].
Dowódcy dywizji
edytuj- gen. por. Edgar Theißen (od 26.08.1939)
- gen. por. Friedrich Karst (od 15.09.1942)
- gen. mjr Eugen Wößner (od 16.07.1943)[3].
Struktura organizacyjna
edytujStan w sierpniu 1939:
- 462, 482 i 486 pułk piechoty,
- 262 pułk artylerii,
- 262 batalion pionierów,
- 262 oddział rozpoznawczy,
- 262 oddział przeciwpancerny,
- 262 oddział łączności,
- 262 polowy batalion zapasowy;
Struktura organizacyjna w marcu 1943 roku:
- 462, 482 i 486 pułk grenadierów,
- 262 pułk artylerii,
- 262 batalion pionierów,
- 262 batalion fizylierów,
- 262 oddział przeciwpancerny,
- 262 oddział łączności,
- 262 polowy batalion zapasowy;
Przypisy
edytuj- ↑ Fiszer i Gruszczyński 2009 ↓, s. 46.
- ↑ Mitcham 2009 ↓, s. 305.
- ↑ a b Mitcham 2009 ↓, s. 306.
- ↑ Beorn 2017 ↓, s. 294.
Bibliografia
edytuj- Waitman Wade Beorn: Polowanie na Żydów. Zbrodnie Wehrmachtu. Warszawa: 2017. ISBN 978-83-7773-537-4.
- Michał Fiszer, Jerzy Gruszczyński: Operacja Barbarossa 1941. Hitlera uderza na ZSRR. Poznań: 2009. ISBN 978-83-261-0286-8.
- Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11596-5.
- Carell Paul, Operacja "Barbarossa"; Warszawa 2000; ISBN 831109199-4;
- Paul Carell, Spalona ziemia. Odwrót Wehrmachtu na Wschodzie, Kazimierz Szarski (tłum.), Warszawa: „Bellona”, 2003, ISBN 83-11-09475-6, OCLC 749204110.
- Haupt Werner, Die deutschen Infanterie-Division b.m.w 1991;ISBN 3-89555-274-7;
- Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0;