Żniwa – zbiór roślin uprawnych w okresie lata, głównie zbóż (m.in. żyta, pszenicy, jęczmienia, owsa), także innych roślin zbieranych na nasiona, po których zostaje ściernisko (rzepak, rośliny strączkowe). Dawniej za początek żniw uważało się rozpoczęcie koszenia żyta[1]. W Polsce żniwa trwają przeważnie dwa miesiące, od 15 czerwca do 15 sierpnia i są dzielone na dwie części: żniwa małe (zbiór jęczmienia ozimego i rzepaku[1]) i żniwa duże (zbiór pozostałych zbóż).

Współczesne żniwa wykonuje się za pomocą maszyn rolniczych: kombajnu i ciągnika z przyczepą
Kombajn zbożowy Claas Lexion 560 w czasie żniw
Ściernisko powstałe po skoszeniu zboża, słoma została zbelowana

Polskie obyczaje związane ze żniwami

edytuj
  • Zażynki – czas rozpoczęcia zbiorów. Na Lubelszczyźnie według folkloru wyznaczał go głos przepiórki. Ścięcie pierwszych kłosów odbywało się zazwyczaj w sobotę[2].
  • Dożynki – Święto Plonów organizowane po zakończeniu żniw.

Na Lubelszczyźnie dożynkami zwano okres obejmujący cały czas żniw i zbiorów. Jego obchody dzielono na polne i wieńcowe (przypuszczalnie tożsame właściwemu Świętu Plonów)[2].

Żniwa w literaturze i sztuce

edytuj
 
obraz żniwa, Pieter Bruegel

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b Mała encyklopedia rolnicza, Warszawa: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1964, s. 994.
  2. a b Dziedzictwo kulturowe Lubelszczyzny – Kultura Ludowa”, praca zbiorowa pod kierunkiem Alfreda Gaudy, Lublin 2001, ISBN 83-91-4962-1-X.