Wikipedia

Łukasz Niesiołowski-Spanò

polski historyk

Łukasz Niesiołowski-Spanò (ur. 19 września 1971 w Padwie[1][2]) – polski historyk starożytności, specjalizujący się w tematyce historii starożytnej Palestyny, dziejów i religii biblijnego Izraela oraz Filistynów. Dyrektor Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego (2016–2020)[3]. Dziekan Wydziału Historii Uniwersytetu Warszawskiego (2020–)[4].

Łukasz Niesiołowski-Spanò
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

19 września 1971
Padwa

doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: historia starożytna Bliskiego Wschodu
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

2002
UW

Habilitacja

2013
UW

dyrektor Instytutu Historycznego UW
(2016–2020)

dziekan Wydziału Historii UW
(od 2020)

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi
Cytaty w Wikicytatach

Życiorys i działalność naukowa

edytuj

W 1997 ukończył studia historyczne w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, w 2002 uzyskał stopień naukowy doktora, a w 2013 roku uzyskał habilitację[5]. Pracownik naukowy Instytutu Historycznego UW od 2003 roku.

Od 2008 roku był członkiem Rady Naukowej Instytutu Historycznego. W latach 2008–2012, 2015–2016 i 2016–2020 był także członkiem Rady Wydziału Historycznego UW[5].

Członek redakcji czasopism: Palamedes. A Journal of Ancient History (redaktor naczelny), Scripta Biblica et Orientalia[2], Scandinavian Journal of the Old Testament[6] oraz Rady Naukowej pisma Studia Podlaskie (od 2022)[7].

Jego praca doktorska pt. Mityczne początki miejsc świętych w Starym Testamencie w 2003 ukazała się drukiem (Wydawnictwo Akademickie „Dialog”, Warszawa 2003), a w 2011 została wydana po angielsku (Origin Myths and Holy Places in the Old Testament, London 2011)[2]. Opublikował także m.in. książkę pt. Dziedzictwo Goliata. Filistyni i Hebrajczycy w czasach biblijnych (Seria: Monografie Fundacji Nauki Polskiej, Toruń 2012), która w wersji angielskiej (Goliath’s Legacy. Philistines and Hebrews in Biblical Times, Wiesbaden 2016) ukazała się w wydawnictwie Harrassowitz Verlag.

Jest członkiem European Association of Biblical Studies, The Catholic Biblical Association of America, European Association for Jewish Studies i Society of Biblical Literature[5][8].

Członek Rady Upowszechniania Nauki przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk w kadencji 2019–2022[9] oraz 2023–2026[10]. Od 2022 roku członek zarządu Towarzystwa Miłośników Historii[11]. Wybrany w skład Komitetu Nauk Historycznych PAN[12] oraz Komitetu Nauk o Kulturze Antycznej PAN[13] w kadencji 2024–2027. W ramach KNoKA PAN - przewodniczący Sekcji Starożytnego Bliskiego Wschodu[14].

Członek Rady Programowej Żydowskiego Instytutu Historycznego w kadencji 2024-2028[15]. Członek Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (od 2024)[16].

Kandydował na rektora UW na kadencję 2024-2028, uzyskując 33% poparcia[17][18].

Aktywny popularyzator nauki, współpracował m.in. z kanałem Religia.tv[8], Polskim Radiem, Radiem TOK FM oraz Radiem Naukowym[19].

Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (2005)[20].

Aktywność publiczna

edytuj

Współzałożyciel ruchu społecznego Obywatele Nauki[21]. Z ramienia Obywateli Nauki był współautorem i jednym z redaktorów Paktu dla Nauki (Warszawa 2015), dokumentu diagnozującego bolączki systemu szkolnictwa wyższego i nauki w Polsce oraz proponującego konkretne sposoby ich systemowego rozwiązania. Jest częstym komentatorem stanu nauki i szkolnictwa wyższego w Polsce, zarówno na konferencjach, np. w ramach Narodowego Kongresu Nauki, jak i w tradycyjnych mediach. Wypowiadał się o tzw. ustawie 2.0, o zmianie 'Prawa o szkolnictwie wyższej i nauki’ m.in. w tygodniu 'Polityka', w TV Rzeczpospolitej', „Dzienniku. Gazecie Prawnej”, w Radio TokFM.

Publikacje

edytuj
  • Mityczne początki miejsc świętych w Starym Testamencie, Warszawa 2003 (Wydawnictwo Akademickie „Dialog”)
  • ‘Starożytność’, w: Historia. Repetytorium (seria: „Matura na 100%”; Wydawnictwo Szkolne PWN); Warszawa 2005, s. 9–43
  • Fenicjanie (wraz z M. Burdajewiczem), seria: „Mitologie Świata”, wyd. Rzeczpospolita & New Media Concept, Warszawa 2007
  • Starożytna Palestyna: Między Wschodem i Zachodem (red.) M. Münnich, Ł. Niesiołowski-Spanò (Studia Historico-Biblica, 1), Lublin 2008
  • Zachować tożsamość. Starożytny Izrael w obliczu obcych kultur i religii (red.) P. Muchowski, M. Münnich, Ł. Niesiołowski-Spanò (Rozprawy i Studia Biblijne, 31) Warszawa 2008
  • Origin Myths and Holy Places in the Old Testament. A Study of Aetiological Narratives (Copenhagen International Seminar), London – Oakville 2011 (Equinox Publishing / Routledge); pb: Routledge 2016.
  • Dziedzictwo Goliata. Filistyni i Hebrajczycy w czasach biblijnych (Monografie Fundacji na rzecz Nauki Polskiej) Toruń 2012 (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika)
  • Goliath’s Legacy. Philistines and Hebrews in Biblical Times, (Philippika – Altertumswissenschaftliche Abhandlungen, 83), Wiesbaden 2016 (Harrassowitz Verlag)
  • Finding Myth and History in the Bible. Scholarship, Scholars and Errors. Essays in honor of Giovanni Garbini (eds) Ł. Niesiołowski-Spanò, C. Peri, J. West; Sheffield – Oakville 2016 (Equinox Publishing).
  • Historia Żydów w starożytności. Od Thotmesa do Mahometa (z Krystyną Stebnicką), Warszawa 2020 (wyd. PWN)

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945–2000, wyd. Arkadiusz Wingert, Kraków 2010, s. 425.
  2. ↑ a b c Niesiołowski-Spano Łukasz. wydawnictwoumk.pl. [dostęp 2014-01-07].
  3. ↑ Dyrekcja Instytutu. ihuw.pl. [dostęp 2016-09-03].
  4. ↑ https://historia.uw.edu.pl/wydzial/wladze-2/wladze/.
  5. ↑ a b c Łukasz Niesiołowski-Spano. ihuw.pl. [dostęp 2014-01-07].
  6. ↑ Scandinavian Journal of the Old Testament [online], Taylor & Francis [dostęp 2022-06-21] (ang.).
  7. ↑ Rada Naukowa | Studia Podlaskie [online], apcz.umk.pl [dostęp 2022-06-20].
  8. ↑ a b Ludzie Religia.tv. religia.tv. [dostęp 2014-01-07].
  9. ↑ Uchwała Prezydium PAN nr 13/2019 (zał. 8) z dn. 19.02.2019.
  10. ↑ https://run.pan.pl/pl/o-nas-pl1/sklad(dostęp: 2023-12-03).
  11. ↑ Towarzystwo Miłośników Historii | Aktualności [online], tmh.org.pl [dostęp 2022-04-13].
  12. ↑ https://bip.pan.pl/uploads/files/wyniki-komitety/w1/7wyniki.pdf [dostęp 2023-12-03].
  13. ↑ https://bip.pan.pl/uploads/files/wyniki-komitety/w1/10wyniki.pdf [dostęp 2023-12-03].
  14. ↑ https://knoka.pan.pl/ (dostęp 2024-07-30)
  15. ↑ https://www.jhi.pl/o-instytucie/rada-programowa (dostęp 31.11.2024)
  16. ↑ Towarzystwo Naukowe Warszawskie - Aktualna lista członków [online], www.tnw.waw.pl [dostęp 2024-10-31].
  17. ↑ Łukasz Niesiołowski–Spanò Akademickie CV [online], sites.google.com [dostęp 2024-07-05] (pol.).
  18. ↑ Protokół głosowania nr 1 dotyczący wyboru Rektora Uniwersytetu Warszawskiego na kadencję 2024-2028 [online], Uniwersytet Warszawski, 18 kwietnia 2024 [dostęp 2024-07-05].
  19. ↑ Kto, kiedy i po co napisał Biblię? Nowe datowanie Starego Testamentu | prof. Ł. Niesiołowski-Spanò. [dostęp 2022-07-12].
  20. ↑ M.P. z 2005 r. nr 43, poz. 592.
  21. ↑ „Robimy naukę wbrew warunkom, z poczucia misji”. Ruszają Obywatele Nauki. gazeta.pl, 2012-09-20. [dostęp 2014-01-07].

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Łukasz_Niesiołowski-Spanò&oldid=75097132”