Jesziwa Poniewież

ortodoksyjna jesziwa w Bene Barak
To jest najnowsza wersja artykułu Jesziwa Poniewież edytowana 01:48, 23 lis 2024 przez Alan ffm (dyskusja | edycje).
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Jesziwa Poniewież, często wymawiana Jesziwa Ponewicz (he. ישיבת פוניבז׳) – jesziwa litwacka założona w 1908 roku w Poniewieżu, od 1944 w Bene Berak, w Izraelu. Ma ok. trzy tysiące studentów (łącznie ze studentami w filiach) i jest uznawana za jedną z wiodących jesziw litwackich w Izraelu.

Jesziwa Poniewież
‏ישיבת פוניבז׳‎
Ponevezh Yeshiva (także: Ponevitch Yeshiva)
Ilustracja
Jesziwa Poniewież, Izrael
Data założenia

1908

Państwo

 Izrael

Adres

ul. Rabiego Aby Grossbarda 7, Bene Barak 5147101
Izrael

Liczba studentów

ok. 3 tysiące (wraz z afiliowanymi instytucjami)

Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Jesziwa Poniewież”
Ziemia32°04′59″N 34°49′58″E/32,083056 34,832778
Strona internetowa

Historia

edytuj

Powstanie jesziwy poniewieskiej datuje się na rok 1908. Została ona założona przez rabina Icchaka Jakowa Rabinowicza(inne języki) (zwanego reb Icele Poneweżer; 1854–1919)[1]. Od czasu powstania szkoły aż do Holocaustu siedzibą był litewski Poniewież[2], od którego to szkoła przyjęła nazwę.

Jesziwa Poniewież – już wkrótce po powstaniu – stała się największą religijną szkołą żydowską na Litwie[2]. W czasie I wojny światowej szkoła kilkakrotnie zmieniała swoją siedzibę, jednak po rewolucji bolszewickiej wróciła do Poniewieża. Po śmierci założyciela prowadzenie szkoły przejął rabin Jozef Szlomo Kahaneman(inne języki), zwany w jidysz „Ponevezh rov” (poniewieskim rabinem). Kahaneman działał głównie jako dyrektor i główny ekonom szkoły. Pod koniec drugiej wojny światowej (w 1944) Kahaneman na nowo otworzył jesziwę w nowej siedzibie w Palestynie. Od tego czasu siedzibą Jesziwy Poniewież była Palestyna mandatu brytyjskiego, a następnie Państwo Izrael. W nowo otwartej siedzibie Kahaneman mianował rabina Szmuela Rozowskiego na stanowisko dziekana, a kilka lat później, na stanowisko rosz jesziwy (głównego rabina jesziwy) rabina Dowida Powarskiego.

W latach 90. XX wieku wybuchł konflikt o przywództwo jesziwy, który stał się przedmiotem publicznych sporów między dwoma liderami szkoły: rabinem Szmuelem Markowicem (mężem wnuczki założyciela jesziwy) i rabinem Eliezerem Kahanemanem (wnukiem założyciela). Spór spowodował gorącą atmosferę w szkole i nawet brutalne starcia między studentami. Od tego czasu szkoła pozostaje podzielona, czego skutkiem są dwie jesziwy w tym samym budynku ze studentami mieszkającymi w różnych akademikach, chociaż studiującymi w tej samej sali i spożywającymi posiłki w tej samej sali jadalnej[3].

Na czele jesziwy Kahanemana stoją rabin Gerszon Eidelstein i Berel Povarski, syn rosz jesziwy rabina Dowida Powarskiego, oraz rabini Chaim Szlomo Leibowicz i Chaim Perec Berman – wnuk Steiplera i zięć rabina Kahanemana. Drugiej jesziwie przewodzi rabin Szmuel Markowic, wspierany przez Aszera Deutcha i rabina Elijahu Eliezere Desslera.

Budynek i wnętrza

edytuj

W głównej sali studyjnej obecnej siedziby Jesziwy Poniewież, znajduje się oryginalny XVI-wieczny włoski drewniany Aron ha-kodesz (szafę na zwój Tory). Na początku lat 1980. został on przewieziony do szkoły, odbudowany i ponownie pozłocony (listkami z 22-karatowego złota).

Jesziwa w filmie

edytuj
Film z lat 1950. przedstawiający życie w Jesziwie Poniewież w Bene Berak, w Izraelu

Przywódcy jesziwy bardzo bronią jej atmosfery rozmodlenia. Profesjonalne ekipy filmowe tylko dwukrotnie zostały wpuszczone do budynku dostając zgodę na produkcję filmową. Pierwszą była produkcja w latach 1950. (poniżej) – krótki klip dokumentujący życie w szkole. Drugą była pełnometrażowa produkcja (film dokumentalny) wyreżyserowany (reżyseria i scenariusz) przez absolwenta Jesziwy Poniewież (oraz szkoły filmowej), Yehonatana Indursky’ego. Był to jego film dyplomowy w szkole filmowej i zdobył liczne nominacje do nagród i nagrody izraelskie i międzynarodowe. Film nosi tytuł Czas Poniewieża.

Pozostałe nagrania z jesziwy to amatorskie wideozapisy wykładów znanych gości oraz obchodów świąt w szkole.

Nauczyciele

edytuj
  • rabin Elijahu Eliezer Dessler (1892-1953), maszgijach ruchani, zwany „Michtav me-Elijahu” (pol. „List od Eljasza”) i „Dążeniem do prawdy”,
  • rabin Jechezkiel Lewenstein (1895-1974), maszgijach ruchani, autor książki „Or Jechezkiel”,
  • rabin Dowid Powarski, rosz jesziwa (główny rabin jesziwy),
  • rabin Chaim Friedlander, maszgijach,
  • rabin Chaim Szlojme Lejbowicz (1931-2016), rosz jesziwa.

Absolwenci

edytuj

Instytucje stowarzyszone

edytuj

Kontrowersje

edytuj

W styczniu 2018 roku organizacja pozarządowa złożyła doniesienie do prokuratury izraelskiej w sprawie molestowania w szkole wśród studentów. Rabini szkoły od pewnego momentu wiedzieli o sprawie jednak nie podjęli żadnych działań, a student prześladujący innych w momencie złożenia doniesienia na prokuraturę nadal pozostawał w pełni praw studenckich (w tym z zamieszkaniem w szkolnym internacie). Prasa donosiła, że znana jest jedna ofiara wielokrotnego molestowania przez tego studenta, ale że nie jest wykluczone, iż ofiar było więcej. Na komputerze sprawcy policja znalazła materiały z pornografią dziecięcą[4].

Przypisy

edytuj
  1. YIVO, Ponevezh, Yeshiva of [online], yivoencyclopedia.org [dostęp 2019-01-03] (ang.).
  2. a b Wirtualny Sztetl, Jesziwa w Poniewieżu [online], sztetl.org.pl [dostęp 2019-01-03].
  3. Watch: Mass brawl rips through Ponovezh Yeshiva [online], Israel National News [dostęp 2019-01-04] (ang.).
  4. NGO files lawsuit against Ponevezh Yeshiva for neglecting sexual abuse – Israel News – The Jerusalem Post [online], The Jerusalem Post [dostęp 2019-01-04].

Linki zewnętrzne

edytuj