Onuca
Onuca – kwadratowy (ok. 40×40 cm) lub prostokątny (ok. 40×80 cm) kawałek tkaniny lnianej lub bawełnianej flaneli używany zamiast skarpet. Onuca prostokątna używana była do butów z wysoką cholewką.
Używana była w dawnej Polsce. Pod koniec czasów saskich w miejsce onuc zaczęto używać skarpetek i mesztów tureckich. W ówczesnym wojsku zarówno oficerowie, jak i żołnierze, zwłaszcza podczas kampanii, używali onuc w miejsce pończoch i skarpet, jako lepiej utrzymujących ciepło, nieulegających tak podarciu i łatwiejszych do prania[1].
Zwyczaj używania onuc najdłużej w Polsce przetrwał w wojsku – do lat 80., gdy skarpety były w powszechnym użyciu – oraz regionach wiejskich. Podobnie jak skarpety, była warstwą ubioru chroniącą stopy przed zimnem i otarciami oraz izolującą je od obuwia. Prawidłowo założona, spełniała dobrze swoją rolę, lecz nawet niewielkie fałdy powodowały dotkliwe otarcia stóp.
Współcześnie onuc używają niektóre armie państw byłego ZSRR. Z wyposażenia armii rosyjskiej onuce zostały wycofane oficjalnie w 2007 roku. Z powodu niskiej jakości wydawanych butów i skarpet, są one jednak używane do chwili obecnej.[potrzebny przypis]
Zalety:
- po praniu szybko schnie,
- można ją zrobić samodzielnie z tkaniny, którą aktualnie dysponujemy,
- jest trwalsza od skarpet.
Wady:
- jest trudniejsza w zakładaniu od skarpet,
- jest większa niż skarpety (wymaga większego buta),
- źle założona może spowodować otarcia,
- nie można w nich chodzić bez obuwia.
Onuce stosowane są również w górnictwie[2], gdzie istnieje potrzeba długotrwałego noszenia butów gumowych i istnieje ryzyko otarć związanych z brakiem możliwości ich ściągnięcia, i zsunięciem skarpet.
Przypisy
- ↑ Zygmunt Gloger: Litera O. [w:] Encyklopedia Staropolska [on-line]. Biblioteka Literatury Polskiej w Internecie, Uniwersytet Gdański, 1900-1903. [dostęp 2011-11-14]. (pol.).
- ↑ Pranie odzieży roboczej górników. Odzież robocza BHP, 2011-08-01. [dostęp 2011-11-14]. (pol.).