Michał Bryndal

polski perkusista
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez The Polish Bot (dyskusja | edycje) o 15:21, 27 maj 2021. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Michał Bryndal (ur. 10 czerwca 1983 w Toruniu[1]) – polski perkusista. Członek tria jazzowego Stryjo oraz zespołu Voo Voo od 2011 roku (po śmierci Piotra Żyżelewicza)[2]. Wcześniej występował w zespole SOFA.

Michał Bryndal
Ilustracja
Michał Bryndal podczas koncertu Voo Voo (2019)
Data i miejsce urodzenia

10 czerwca 1983
Toruń

Instrumenty

perkusja

Gatunki

pop, rock, jazz

Zawód

muzyk

Powiązania

Gribojedow, SOFA

Zespoły
Stryjo
Voo Voo
Wojtek Mazolewski Quintet

Brat Jacka Bryndala (basisty zespołu Kobranocka oraz założyciela zespołu Atrakcyjny Kazimierz) oraz Rafała Bryndala (satyryka, tekściarza i dziennikarza Radia ZET) i młodszego Jakuba Bryndala (producenta muzycznego).

Jest w związku z Moniką Borzym[3]. Mają dziecko.

Życiorys

 
Michał Bryndal podczas warsztatów muzycznych (2006)

Jest podwójnym magistrem sztuki, absolwentem Wydziału Sztuk Pięknych na UMK w Toruniu (2007) i Instytutu Jazzu na Akademii Muzycznej w Katowicach (2009). Oba dyplomy otrzymał z wyróżnieniem.

Perkusista posługujący się głównie techniką uderzania specjalnie wyprofilowanymi kawałkami drewna w przedmioty wykonane z mieszanki metalu, drewna i tworzyw sztucznych generując w ten sposób dźwięk. Związany początkowo ze sceną toruńską, jazzowym zespołem Staff (nagroda indywidualna dla najlepszego instrumentalisty na przeglądzie młodych zespołów jazzowych klubu Ucho, 2004), eksperymentalnym Gribojedow i soulowym Sofa. Z zespołem Sofa grał na festiwalu Heineken Opener 2005 supportując koncerty Snoop Dogga i Lauryn Hill. W 2005 zrezygnował ze współpracy z Sofą na rzecz dziennych studiów w Instytucie Jazzu na Akademii Muzycznej w Katowicach. Na studiach rozwinął wiele znajomości muzycznych, które zaowocowały późniejszą współpracą – The Fellows Quintet (główna nagroda festiwalu Jazz Juniors 2005 w Krakowie), trio Stryjo z Nikolą Kołodziejczykiem na fortepianie i Maćkiem Szczycińskim na kontrabasie, Storyboard z Adamem Bałdychem na skrzypcach i armeńskim akordeonistą Davidem Yengibarianem, Power of the Horns Piotra Damasiewicza. W międzyczasie współpracował z Joanną Dudą tworząc trio AUAUA (główna nagroda na festiwalu Klucz do kariery w Gorzowie Wielkopolskim). AUAUA w 2010 roku wydało płytę zatytułowaną Muzyka do bólu. W międzyczasie ciągle aktywny koncertowo z różnymi wykonawcami spoza jazzowego świata – Mariusz Lubomski, Maria Peszek i inni. W 2010 rozpoczął współpracę z zespołem Adama Bałdycha Damage Control z Pawłem Tomaszewskim na instrumentach klawiszowych, Anrzejem Gądkiem na gitarze, Piotrem Żaczkiem na basie i wymiennie Joshem Lawrence’em i Jakiem Seguinem na trąbce. Obfita działalność koncertowa składu została zwieńczona nagraniem studyjnym płyty „Magical Theatre” w 2011 roku. W 2010 roku dołączył do kwintetu Wojtka Mazolewskiego, z którym nagrał dwa albumy: „Smells like tape spirit” i „Wojtek w Czechosłowacji”, oba wydane w roku 2011 nakładem Mystic Records. Oprócz wielu koncertów klubowych kwintet grał na festiwalu Heineken Opener 2011 w Gdyni, na Off Festival w Katowicach, na Tauron Nowa muzyka w Katowicach i na Delhi Jazz Festival w New Delhi w Indiach. W 2012 roku kwintet miał zaszczyt zagrać koncert przed zespołami Bad Plus i kwintetem prowadzonym przez Dave’a Douglasa i Joe Lovano w ramach festiwalu Warsaw Summer Jazz Days.

W 2011 został zaproszony do projektu Jazz Plays Europe, w którym zespół tworzą muzycy pochodzący z różnych krajów Unii Europejskiej. Zespół koncertował w Holandii, Belgii, Luksemburgu, Francji, Niemczech, na Słowacji i w Polsce podczas festiwalu Jazztopad 2011.

Z trio Stryjo wystąpił na jednym z największych festiwali jazzowych na świecie – Jarasum Jazz Festival w Korei Południowej w 2013 roku. Stryjo wystąpiło też kilkukrotnie na showcasie polskich zespołów jazzowych podczas wrocławskiego festiwalu Jazztopad. Występy te zyskały pochlebne recenzje, z czego szczególnie cenną wzmiankę w recenzji autorstwa Johna Kelmana, piszącego dla portalu allaboutjazz.com.

W 2014 roku nakładem wytwórni For Tune ukazała się płyta Nikola Kołodziejczyk Orchestra „Chord Nation” z jego udziałem. Jest to 5-częściowa suita na poszerzony big band, napisana specjalnie na zamówienie festiwalu Jazztopad przez aranżera i pianistę Nikolę Kołodziejczyka. W 2015 roku płyta otrzymała nagrodę „Fryderyk” w kategorii „Jazzowy debiut fonograficzny”.

W 2014 wszedł do składu nowo powstałego big bandu Konglomerat prowadzonego przez Nikolę Kołodziejczyka i Michała Tomaszczyka. Big band zarejestrował dwa utwory, z gościnnym udziałem Zbigniewa Wodeckiego i Wojciecha Gąsowskiego, które ukazały się na płycie „Albo inaczej”, wydanej w wytwórni Alkopoligamia w roku 2015. Miesiąc po wydaniu płyta osiągnęła status złotej.

W maju 2011 dołączył do Voo Voo prowadzonego przez gitarzystę i kompozytora Wojciecha Waglewskiego. Z Voo Voo występował na festiwalu Męskie granie 2011 gdzie gościnnie dołączyli do nich: Leszek Możdżer, Fisz, Lech Janerka i inni. W roku 2014 Voo Voo zaproszono do udziału w cyklicznej imprezie Solidarity of Arts w Gdańsku, której bohaterką była wielokrotna laureatka nagrody Grammy, wokalistka i kontrabasistka Esperanza Spalding. Na tej samej scenie wystąpili wtedy też Wayne Shorter i Herbie Hancock, jedni z największych żyjących jazzmanów. Z Voo Voo nagrał następujące płyty – „Nowa Płyta” 2012 i „Dobry Wieczór” 2014. Obie spotkały się ze świetnym odbiorem i opiniami krytyków, a płyta „Dobry wieczór” otrzymała nagrodę Fryderyka w kategorii „Muzyka korzeni” w roku 2015. Utwór „Gdybym” pochodzący z tej płyty przez 5 tygodni zajmował pierwsze miejsce na liście przebojów 3 programu polskiego radia. Na płycie tej wśród gości występuje sławny wokalista z Azerbejdżanu Alim Quasimov, który zetknął się z zespołem podczas festiwalu Wschód Kultury w Rzeszowie w 2013 roku. W 2015 roku Voo Voo we współpracy z Muzeum Powstania Warszawskiego stworzyło album upamiętniający to historyczne wydarzenie. Płyta nosi nazwę „Placówka ’44” i wraz z Voo Voo wystąpiła na niej plejada polskich wokalistów, m.in. Tomasz Organek, Barbara Derlak, Tomasz Makowiecki. Michał napisał dwie piosenki, z których „Palec na cynglu” z gościnnym udziałem Organka stała się singlem promującym płytę i zagościła na liście przebojów 3 Programu Polskiego Radia.

Dyskografia

Przypisy

  1. Michał Bryndal. www.discogs.com. [dostęp 2013-12-11]. (ang.).
  2. Stryjo. stryjo.com. [dostęp 5 stycznia 2013].
  3. Katarzyna Solecka: Monika Borzym na okładce magazynu "Playboy": "Mam rozmiar 40, a czasem nawet 42. Jestem na okładce i jestem z tego dumna". [w:] MAXXX News [on-line]. Radio RMF MAXXX, 2019-04-18. [dostęp 2019-09-01].
  4. Jacaszek / Miłka* – Sequel [online], Discogs [dostęp 2017-02-06] (ang.).
  5. Sofa – Many Stylez. www.discogs.com. [dostęp 2013-12-11]. (ang.).
  6. O.S.T.R. & Sofa (2) – Trójka Live!. www.discogs.com. [dostęp 2013-12-11]. (ang.).
  7. AuAuA – Muzyka Do Bólu [online], Discogs [dostęp 2017-02-06] (ang.).
  8. Wojtek Mazolewski Quintet – Smells Like Tape Spirit. www.discogs.com. [dostęp 2013-12-11]. (ang.).
  9. Wojtek Mazolewski Quintet – Wojtek W Czechosłowacji. www.discogs.com. [dostęp 2013-12-11]. (ang.).
  10. Michał Wróblewski Trio – I Remember [online], Discogs [dostęp 2017-02-06] (ang.).
  11. Adam Bałdych – Magical Theatre [online], Discogs [dostęp 2017-02-06] (ang.).
  12. Voo Voo – Nowa Płyta. www.discogs.com. [dostęp 2013-12-11]. (ang.).
  13. Artur Andrus – Myśliwiecka. www.discogs.com. [dostęp 2013-12-11]. (ang.).
  14. Alkopoligamia Prezentuje: Albo Inaczej. www.discogs.com. [dostęp 2015-04-18]. (ang.).
  15. Wojtek Mazolewski Quintet – Polka [online], Discogs [dostęp 2017-02-06] (ang.).