Szymon Majewski
Szymon Tadeusz Majewski (ur. 1 czerwca 1967 w Warszawie) – polski dziennikarz, prezenter radiowy i telewizyjny, satyryk oraz aktor.
![]() Szymon Majewski podczas XXV Pol’and’Rock Festival | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Zawód |
prezenter radiowy i telewizyjny, satyryk, dziennikarz, aktor |
Współmałżonek |
Magdalena Majewska |
Życiorys
Jego dziadkiem był Ignacy Łyskanowski, kapitan Armii Krajowej[1]. Był wychowywany tylko przez matkę[2]. W młodości należał do 16. Warszawskiej Drużyny Harcerskiej im. Zawiszy Czarnego[3].
Jest absolwentem XXI LO w Warszawie[4], z wykształcenia jest technikiem autoklawów medycznych (sterylizacja gazowa i parowa). Po maturze trafił do zespołu Studio Kineo, w którym ćwiczył pantomimę[5].
Karierę w mediach rozpoczął w 1990 pracą w nowo powstającym Radiu Zet[6], z którym związany był przez kolejne 15 lat jako prowadzący programy: Czuj mózg[7], Sponton[8], Transmisja z Denver[9], Szymoniada Majewiada czy Grupa Szczepana[10].
Na szklanym ekranie debiutował w 1994 występami w talk-show Wieczór z Alicją na antenie TVP[11], dla której następnie prowadził program Słów cięcie gięcie[12]. W latach 1998–1999 był gospodarzem programu Szymon mówi Show realizowanego dla Canal+[10].
W latach 90. zaczął występować jako aktor. Zagrał Mioducha w filmach Juliusza Machulskiego Kiler (1997) i Kiler-ów 2-óch (1999).
Odmówił prowadzenia programów Idol w Polsacie i Jestem jaki jestem w TVN[10]. W 2004 nawiązał współpracę z TVN, przez kolejne osiem lat prowadził programy: Mamy cię! (2004–2005), Szymon Majewski Show (2005–2011), HDw3D Telewision (2011) i Szymon na żywo (2012). 29 listopada 2012 odszedł z TVN, po czym 10 grudnia założył kanał na YouTube Szymon Majewski, na którym publikuje odcinki programu Szymon Majewski SuperSam.
W 2005 zagrał księcia w spektaklu telewizyjnym Kopciuszek w reżyserii Krystyny Jandy. Również w 2005 ukazała się książka biograficzna „Spowiedź świra”, będąca wywiadem-rzeką z Majewskim, przeprowadzonym przez Agnieszkę Lesiak. Ponadto napisał autobiografię pt. „Showman, czyli spowiedź świra”.
Od 19 marca 2012 do 28 lutego 2014 współprowadził poranny program Radia Eska Szymorning. W 2014 powrócił na antenę Radia Zet[13], dla której początkowo prowadził audycję PogoDyńka, a następnie Bułka z Szymkiem i Nieporadnik małżeński. Od września 2015 przeprowadza wywiady z gwiazdami w programie Nie mam pytań.
Życie prywatne
Jest żonaty z Magdą, z którą ma dwoje dzieci: Zofię i Antoniego.
Filmografia
Udział w reklamach
- 2011–2014: kampania reklamowa PKO Banku Polskiego[14].
- Od 2016 kampania reklamowa Plusa[15].
Nagrody i wyróżnienia
- Wiktory 2004 w kategorii debiut „Odkrycie telewizyjne roku” (nominowany też w kategoriach „Prezenter lub spiker TV” i „Wiktor publiczności”)
- Fenomen „Przekroju” (2005)
- Telekamery 2006 w kategorii „Rozrywka”
- Świry 2006 w kategorii „Osobowość TV”
- Telekamery 2007 w kategorii „Rozrywka”
- Świry 2007 w kategorii „Teleświr”
- Wiktor 2007 w kategorii „Twórca najlepszego programu telewizyjnego”
- MediaTory 2007 laureat AkumulaTORa
- Telekamery 2009 w kategorii „Osobowość w rozrywce”
- Świry 2009 w kategorii „Osobowość TV”
- Telekamery 2010 Złota Telekamera za całokształt twórczości
Przypisy
- ↑ Majewski i Lesiak 2005 ↓, s. 18.
- ↑ Majewski i Lesiak 2005 ↓, s. 28.
- ↑ Majewski i Lesiak 2005 ↓, s. 63.
- ↑ Majewski i Lesiak 2005 ↓, s. 23.
- ↑ Majewski i Lesiak 2005 ↓, s. 34–35.
- ↑ Majewski i Lesiak 2005 ↓, s. 76–77.
- ↑ Majewski i Lesiak 2005 ↓, s. 85.
- ↑ Majewski i Lesiak 2005 ↓, s. 94.
- ↑ Majewski i Lesiak 2005 ↓, s. 100.
- ↑ a b c Majewski i Lesiak 2005 ↓, s. 114–115
- ↑ Majewski i Lesiak 2005 ↓, s. 103.
- ↑ Majewski i Lesiak 2005 ↓, s. 107.
- ↑ Szymon Majewski wraca do Radia Zet! [online], gwiazdy.wp.pl, 14 lipca 2014 [dostęp 2019-04-29] (pol.).
- ↑ "Szymon Majewski skutecznie zmienia wizerunek PKO Banku Polskiego" na prnews.pl (Dostęp: 2011-05-20
- ↑ Szymon Majewski z siatkarskimi chearleaderkami reklamuje rejestrowanie numerów na kartę w Plusie (wideo) [online] [dostęp 2016-07-30] .
Bibliografia
- Szymon Majewski, Agnieszka Lesiak: Spowiedź świra. Warszawa: Studio Książki, 2005. ISBN 83-923229-0-8.