Morman
Morman, występuje również jako Morvan, Morwan, Moruuan (zm. 818[1]), przywódca bretoński, który ogłosił się królem (rex) po śmierci cesarza Karola Wielkiego w 814 r. Jest on pierwszą osobą, która występuje w źródłach z tytułem króla Bretanii.
król Bretanii | |
Okres | |
---|---|
Dane biograficzne | |
Data śmierci | |
Morman był wiernym stronnikiem Karola Wielkiego podczas bretońskiego powstania w 811 r. Złożył wtedy przysięgę na wierność cesarzowi i możliwe, że stał się jego wasalem. Jego rebelia z 814 r. mogła być spowodowana unifikacyjnymi dążeniami następcy Karola, Ludwika Pobożnego. Ludwik próbował załagodzić konflikt drogą dyplomatyczną, ale cesarski poseł, opat Witchar, niczego nie zdziałał.[potrzebny przypis]
Wiosną 818 r. cesarska armia zebrała się w Vannes i ruszyła w kierunku Priziac. Frankowie zaatakowali wiele bretońskich fortec. Morman zginął w bitwie. Powstanie bretońskie zostało stłumione, a Bretania podporządkowana cesarstwu. Ludwik odbył tryumf z tytułu zwycięstwa nad Bretończykami. Ci jednak ponownie zbuntowali się w 822 r.[potrzebny przypis]
Przypisy
- ↑ David Hughes , The British Chronicles, t. 2, Westminster, MD, Stany Zjednoczone: Heritage Books, 2007, s. 524, ISBN 978-0-7884-4491-3 .