Stanisław Łepkowski

Stanisław Łepkowski (ur. 15 października 1892 w Krakowie – zm. 15 sierpnia 1961 w Pretorii) – polski prawnik (doktor praw) , dyplomata, szef Kancelarii Cywilnej Prezydenta RP (1936-39).

Uzyskał stopień naukowy doktora na Uniwersytecie Jagiellońskim, ukończył następnie Akademię Eksportową w Wiedniu. W kwietniu 1919 wstąpił do służby dyplomatycznej II Rzeczypospolitej, został drugim sekretarzem w Konsulacie Generalnym RP w Nowym Jorku, od kwietnia do sierpnia 1920 pełnił tę funkcję w konsulacie RP w Chicago.

2 sierpnia 1920 skierowany do Kancelarii Cywilnej Naczelnika Państwa, w której pracował do 1 lipca 1923, do 6 maja 1921 był adiutantem Józefa Piłsudskiego. 1 lipca 1923 przydzielony do Komisariatu Generalnego RP w Wolnym Mieście Gdańsku jako sekretarz legacyjny, następnie na tej samej funkcji w Poselstwie RP w Moskwie. W latach 1926-27 zastępca naczelnika wydziału w Departamencie Polityczno-Ekonomicznym Ministerstwa Spraw Zagranicznych. 1 listopada 1927 przydzielony do Poselstwa RP w Waszyngtonie, awansowany na radcę poselstwa I kl., a następnie 19 lutego 1930 na radcę ambasady.

22 maja 1931 mianowany posłem RP w Budapeszcie, funkcję pełnił do 15 maja 1936. W latach 1936-1939 był szefem Kancelarii Cywilnej Prezydenta RP Ignacego Mościckiego. Podczas II wojny światowej konsul generalny RP w Pretorii. Po wojnie pozostał w Związku Południowej Afryki, gdzie zmarł.

Bibliografia

• Łepkowski Stanisław w: Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (redakcja naukowa Jacek M.Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana), Warszawa 1994, wyd. BGW, ISBN 8370665691, s. 103.