[[Legenda]] mówi, że Kirkjubøargarður został wybudowany z dryfującego drewna, które przypłynęło z [[Norwegia|Norwegii]], ok. [[1100]] roku. Od tamtego czasu była to szkoła dla duchownych oraz rezydencje [[Episkopat|episkopatu]]. Najstarszym pomieszczeniem jest [[roykstovaRoykstova]] (''Zadymiona Sala''). Uważa się, iż mógł on zostać przeniesiony, gdyż nie pasuje do fundamentu. W pokoju [[loftstovanLoftstovan]] (''Pokój na Poddaszu'') mógł pisać biskup [[Erlendur]], swój [[Owczy List]], dziś najstarszy dokument na Wyspach Owczych, w [[1298|1298 roku]]. Pokój został przekształcony w bibliotekę. Najstarszy pokój wybudowany został dopiero w [[1772|1772 roku]], a jego nazwa to [[Stórastovan]] (''Duży Pokój''). W [[1538]] na Wyspach Owczych rozpoczęła się [[Reformacja|reformacja kościoła]], [[Królowie Danii|król duński]], [[Chrystian III Oldenburg|Chrystian III]] zawładnął wszystkimi, [[Katolicyzm|katolickimi]] terenami Wysp, co stanowiło wtedy połowę ich obszaru, a Kirkjubøargarður był wtedy największą farmą w tamtym regionie. Władca usunął stamtąd kler i w [[1550|1550 roku]] zamieszkała tam [[Rodzina Patursson|rodzina Patursson]], później znamienici, farerscy pisarze. Po uzyskaniu [[Autonomia|autonomii]] przez Wyspy Owcze dom został przekazany [[Løgtingið|farerskiemu parlamentowi]], a Paturssonowie [[Dzierżawa|dzierżawią]] go, a własność przechodzi po śmierci ojca na najstarszego syna.
Dziś, na farmie chowa się kila [[Koń|koni]] oraz [[Owca|owiec]]. Można tam dostać coś do jedzenia z prawdziwej, [[Farerska kuchnia|farerskiej kuchni]] i picia. Oczywiście można też zwiedzić dom.
