Steve Jones (muzyk): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
robot pracowicie opróżnia kategorię: Muzycy lat 2000-2009 [operator: Stanko] |
wik |
||
Linia 36:
Jako nastolatek fascynował się muzyką [[The Stooges]], [[Roxy Music]] i [[David Bowie|Davida Bowiego]]. Na początku lat 70. postanowił ze swoimi kolegami z sąsiedztwa: [[Paul Cook|Paulem Cookiem]] i Wally'm Nightingale'em założyć zespół w którym został wokalistą. Grupa przyjęła nazwę The Strand (wziętą z tytułu jednej z piosenek Roxy Music). Niewiele później dołączył do zespołu basista [[Glen Matlock]], który pracował jako sprzedawca w sklepie "Too Fast to Live, Too Young to Die" należącym do [[Malcolm McLaren|Malcolma McLarena]]. Kiedy w [[1975]] McLaren postanowił zająć się The Strand, zaprowadził w nim małe zmiany: kazał usunąć Nightingale'a i zadecydował, że Steve zostanie gitarzystą. Po dołączeniu wokalisty [[John Lydon|Johnny'ego Rottena]] zespół zmienił nazwę na Sex Pistols.
Jones nauczył się grać na gitarze trzy miesiące przez pierwszym występem Sex Pistols. Jego pierwszą gitarą był kremowego koloru [[Gibson Les Paul]], którego ukradł (wg wypowiedzi w ''[[Sex Pistols: Wściekłość i brud |The Filth and the Fury]]'') [[Mick Ronson|Mickowi Ronsonowi]] po koncercie Dawida Bowiego (Ronson był gitarzystą w jego zespole). Popularności wśród fanów przysporzyła mu charakterystycznie noszona na głowie chusta, dzięki której znalazł wielu naśladowców i stało się to później czymś w rodzaju mody.
Po rozpadzie Sex Pistols w [[1978]] założył z Paulem Cookiem zespół [[The Professionals]] z którym nagrał jeden album. W [[1981]] grupa została rozwiązana po wypadku samochodowym jaki przytrafił się muzykom podczas trasy po [[Stany Zjednoczone|USA]]. W latach [[1982]]-[[1985]] był członkiem zespołu [[Chequered Past]].
| |||