Oblężenie Wielkich Łuk: Różnice pomiędzy wersjami

{{Wojna polsko-rosyjska 1577-1582}}infobox

Podczas narady wojennej w [[Czaśniki|Czaśnikach]] [[18 lipca]] [[1580]] roku rywalizowały ze sobą dwie koncepcje prowadzenia działań wojennych. Rozważano uderzenie bądź w kierunku [[Psków|Pskowa]] lub atak na [[Smoleńsk]]. Ostatecznie zwyciężył wariant pośredni polegający na zdobyciu twierdzy [[Wielkie Łuki]]. Stąd zamierzano kontynuować działania w kierunku [[Psków|Pskowa]], w wyniku których planowano odciąć [[Inflanty]] od ziem moskiewskich.

Zbudowana z drewna i ziemi twierdza Wielkie Łuki nad rzeką [[Łować|Łowacią]] sąsiadowała z drewnianym miastem, które spalono, aby nie dawało osłony przeciwnikowi. Głównym inżynierem kierującym sypaniem szańców przez wojska polskie był włoski inżynier Domenico Ridolfini ([[Dominik Ridolfino]]) z Camerino w [[Marche]], który dowodził także jedną z trzech baterii oblężniczych. Atak na twierdzę rozpoczął się [[1 września]] ostrzałem artyleryjskim i akcjami piechoty usiłującej podpalić umocnienia i zedrzeć darń z wałów. Przekopano również groblę spiętrzającą wody rzeki [[Łować]]. Ostatecznie obrońcy nie nadążali gasić wybuchających pożarów i poddali płonącą twierdzę [[65 września]]<ref>J. Natanson-Leski, ''Epoka Stefana Batorego w dziejach granicy wschodniej Rzeczypospolitej'', Warszawa 1930, s. 64.</ref>.

Do zdobytej twierdzy wdarła się czeladź obozowa i Węgrzy. Jednak zamiast zająć się gaszeniem pożaru rzucili się na rabunek. Gdy ogień dotarł do prochowni nastąpił wybuch, który zniszczył większość twierdzy, zabił 200 Polaków i Węgrów oraz większość załogi moskiewskiej. Po tymosobistym zdarzeniurekonesansie król Stefan Batory natychmiast rozkazał odbudowaćbudowę nowej twierdzy w miejscu starej moskiewskiej fortyfikacji. Prace te według wskazówek króla przeprowadził Domenico twierdzęRidolfini.