Ludwik Domański: Różnice pomiędzy wersjami

Ukończył [[II Gimnazjum w Warszawie]] i prawo na [[Uniwersytet Warszawski|Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim]]. Następnie odbył dwuletnią aplikację sądową w [[Sąd Okręgowy w Warszawie|Sądzie Okręgowym w Warszawie]] i pracował jako pomocnik adwokata przysiężnego. W 1906 r. otworzył własną kancelarię adwokacką specjalizującą się w [[prawo cywilne|prawie cywilnym]]. Jako radca w Wydziale Prawnym [[Kolej Warszawsko-Wiedeńska|Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej]] nie został zmobilizowany do armii rosyjskiej w czasie I wojny światowej<ref>{{Cytuj stronę|tytuł = Ludwik Domański|url = httphttps://slawniprawnicy.mecenasi.pl/?option=com_content&view=article&id=96:ludwik-domanski&catid=10&Itemid=314.html|opublikowany = slawniprawnicy.mecenasi.pl|data dostępu = 2019-06-11|autor=Sebastian Kamiński|język=pl}}</ref>. W 1915 r. został ewakuowany do Moskwy. Pod koniec wojny przeniósł się do Piotrogrodu, gdzie pracował w [[Komisja Likwidacyjna do spraw Królestwa Polskiego|Komisji Likwidacyjna do spraw Królestwa Polskiego]].

W 1918 r. powrócił do Warszawy. -Wznowił wznowiłwówczas działalność swojej kancelarii adwokackiej i rozpoczął wykłady z prawa cywilnego w [[Wolna Wszechnica Polska|Wolnej Wszechnicy Polskiej]]. Został powołany w skład [[Komisja Kodyfikacyjna|Komisji Kodyfikacyjnej]], w której był współreferentem projektu [[kodeks zobowiązań|kodeksuKodeksu zobowiązań]]. Od 1920 r. zasiadał w Warszawskiej Radzie Adwokackiej, zaś od 1924 -– w [[Naczelna Rada Adwokacka|Naczelnej Radzie Adwokackiej]]. W 1930 r. został skarbnikiem NRA, w 1931 -– jej wiceprezesem. Od 1936 do 1939 r. sprawował funkcję prezesa NRA. Prowadził wykłady dla aplikantów adwokackich i komisji egzaminacyjnej dla aplikantów.

Jako prezes [[Akcja Katolicka|Akcji Katolickiej]] w Polsce<ref>{{Cytuj | autor=Jerzy Waldorff, Hanna Szwankowska, Barbara Olszewska, Zofia Czyńska | tytuł=Cmentarz Powązkowski w Warszawie | miejsce=Warszawa | wydawca=Krajowa Agencja Wydawnicza | data=1982 | s=143}}</ref> sprzeciwiał się wprowadzeniu świeckich rozwodów do prawa małżeńskiego. Polemizował w tej kwestii z prof. [[Karol Lutostański|Karolem Lutostańskim]]. Na początku marca 1938 r. został wybrany członkiem komisji rewizyjnej Zjednoczenia Polskich Prawników Katolików<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Nowe władze zjednoczenia polskich prawników katolików | czasopismo = [[ABC (dziennik)|ABC]] | wolumin = Nr 71 | strony = 3 | data = 7 marca 1938 | url = https://jbc.bj.uj.edu.pl/publication/453601}}</ref>.

W 1940 r. został skreślony przez okupantów hitlerowskich z listy adwokatów za sprzeciw przeciw pozbawieniu prawa wykonywania zawodu adwokatów pochodzenia żydowskiego. Zmusiło go to do podjęcia pracy w kancelarii notarialnej [[Stanisław Małachowski-Łempicki|Stanisława Małachowskiego-Łempickiego]]. Od 17 kwietnia do 21 maja 1940 r. był więziony na warszawskim [[Pawiak]]u. Po II wojnie światowej otworzył kancelarię adwokacką w Łodzi i wykładał prawo cywilne na Wydziale Prawa [[Uniwersytet Łódzki|Uniwersytetu Łódzkiego]]. W 1950 r. bez podania przyczyny został skreślony z listy wykładowców. Spędził ostatnie

Ostatnie lata życia spędził w Warszawie<ref>{{Cytuj pismo| autor = Krzemiński Zdzisław| tytuł = Sylwetki wybitnych adwokatów: adwokat Ludwik Domański| url = http://bazhum.muzhp.pl/media//files/Palestra/Palestra-r1982-t26-n4_5(292_293)/Palestra-r1982-t26-n4_5(292_293)-s51-54/Palestra-r1982-t26-n4_5(292_293)-s51-54.pdf| czasopismo = Palestra| wolumin = 26/4-5(292-293)| strony = 54| data = 1982}}</ref>. Spoczywa na [[Cmentarz Powązkowski w Warszawie|Cmentarzucmentarzu Powązkowskim w Warszawie]] (kwatera M, rząd 5, grób 9/10)<ref>{{CytujCmentarze stronęWarszawa|tytuł = https://cmentarze.um.warszawa.pl/pomnik.aspx?pom_idid=24111|url cmentarz=Cmentarz https://cmentarze.um.warszawa.pl/pomnik.aspx?pom_id=24111Stare Powązki|opublikowany osoba=MICHALINA cmentarze.um.warszawa.plDOMAŃSKA|data dostępu = 2019-06-11}}</ref>.

* ''Instytucje kodeksu zobowiązań: komentarz teoretyczno-praktyczny: część ogólna'' [T. 1] -– T. 2] (Marjan Ginter -– Księgarnia Wydawnictw Prawniczych, Warszawa 1936)

[[Kategoria:Pochowani na Cmentarzucmentarzu Powązkowskim w Warszawie]]

[[Kategoria:ZmarliWięźniowie wPawiaka 1952(okupacja niemiecka)]]

[[Kategoria:LudzieWykładowcy urodzeniWydziału wPrawa Warszawiei Administracji Uniwersytetu Łódzkiego]]