compausat
Occitan
Etimologia
- De compausar.
Prononciacion
- lengadocian, gascon /kumpawˈzat/
- provençau /kũⁿpawˈza/
Adjectiu
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Dialècte : lengadocian | ||
| Singular | Plural | |
| Masculin | compausat | compausats |
| [kumpawˈzat] | [kumpawˈzats] | |
| Femenin | compausada | compausadas |
| [kumpawˈzaðo̞] | [kumpawˈzaðo̞s] | |
compausat
- Qu'es format per la reünion d’elements diferents.
- (gramtica) Qualifica un mot format de dos o mai mots jont ensemble.
- (gramtica) Qualifica lo temps d’un vèrb dins lo qual lo participi passat o l’infinitiu d'aquel vèrb son jonts a un vèrb auxiliar.
- (botanica) Qualifica l’organ d’una planta, quand es divizat.
- (mecanica) Qualifica un movement que resulta de diferents autres mouvements.
- (matematicas) Format de dos o mai elements matematics sosjacents.
Traduccions
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| compausat | compausats |
| [kumpawˈzat] | [kumpawˈzats] |
compausat masculin
- (quimia) Compausat quimic.
- (linguistica) Juxtaposicion de dos lexèmas per en formar un tresen que dona un mot separat e que lo sens pòt o non se devinar dels constituents.
Forma de vèrb
compausat
- participi passat al masculin singular de compausar