Vejatz lo contengut

Semiac

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vila d'Occitània
Semiac
Séméac
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
Sala de las hèstas, centre culturau e esportiu Léo-Lagrange
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 43° 13′ 45″ N, 0° 06′ 27″ E
Superfícia 6,29 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
436 m
324 m
310 m
Geografia politica
País  Gasconha
Bigòrra Armas de Bigòrra
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
65
Hauts Pirenèus Armas deu Departament deus Hauts Pirenèus
Arrondiment
653
Tarba
Canton
6522
Aurelhan (caplòc deu Canton de Semiac avant 2015)
Intercom
246500565
CA de Tarba-Lorda-Pirenèus
Cònsol Philippe Baubay
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
5 005 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

5 109 ab.
Densitat 749,28 ab./km²
Autras informacions
Escais Los limaquèrs
Còde postal 65600
Còde INSEE 65417

Semiac (Séméac en francés) qu'ei ua comuna gascona situada dens lo departament deus Hauts Pirenèus e la region administrativa d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Autes vilatges e quartièrs : Lo Cap deu Pont, lo Bualar, la Palanca.

Comunas a l'entorn.

La prononciacion qu'ei [sé'myak] (grafia fonetica deus autors). Las fòrmas ancianas que son : villam opulentissimam Semeiacum nominatam en 1022 (Marca), de Semeaco, en latin, cap a 1060 e en 1080, Raymundus Guilhelmi de Seminiaco, en latin, cap a 1110, Semeag en 1285, de Semead en 1292, de Semeaco, en latin, en 1292 e 1313le XVIII)[1].

Segon Dauzat e Rostaing, Aurelhan que vien probablament deu nom latin d'òme Semius, dab lo sufixe -acum[2].

Segon Rohlfs e Negre, Semiac que vien deu nom aquitan d'òmi Semeno, dab lo sufixe gallic -acos[1].

Segon Miquèu Grosclaude, lo radicau qu'ei Semen (de preferéncia), Semeno o Sembe, donc un nom aquitan d'òmi qui seré aparentat au basco seme, « hilh ». Lo nom Semen que sembla pro espandit en Gasconha pendent la Hauta Edat Mejana; la data de fixacion deu nom que pòt estar discutida. Grosclaude que conclutz pr'aquò sus ua proprietat antica, deu nom « basco-aquitan » Semen dab lo sufixe -acum > gascon -ac[1].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista deus cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2020 2026 Philippe Baubay PS  
21 de deceme de 2010 2020 Geneviève Isson PS retirada de professora d'anglés, conselhèra departamentau deu canton d'Aurelhan (2015-)
junh 1985 18 de deceme de 2010 Guy Dufaure PS retirat d'engenhaire, conselhèr generau (1988-2015)
octobre de 1947 junh de 1985 André Noguès PS conselhèr generau (1973-1988)
  1947      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 4713, totala: 4832

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
940 960 963

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
- - - - 1 205 - - - -

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
- - 1 580 - - - - - -

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
4 589
5 122
5 158
5 012
4 428
4 751
5 031
5 077
4 950
5 123
2009 2010
4 814
4 979
4 679
4 842
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • En 2018 la populacion qu'èra de 5005 abitants e la densitat qu'èra de 795,71 ab/km².

Lòcs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas dab la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Véder tanben

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. 1,0 1,1 et 1,2 Michel Grosclaude et Jean-François Le Nail, Dictionnaire toponymique des communes des Hautes-Pyrénées intégrant les travaux de Jacques Boisgontier, Conseil Général des Hautes-Pyrénées, 2000 https://www.archivesenligne65.fr/article.php?laref=1235&titre=semeac
  2. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 651